Σελίδες

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ο καιρός

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Βρίζεις τον μπάρμαν, πίνεις τζάμπα

Μεγάλη επιτυχία γνωρίζει ένα μπαρ στην Ισπανία που προσφέρει δωρεάν ποτό αρκεί ο πελάτης να το ζητήσει, βρίζοντας τον μπάρμαν.

Σύμφωνα με την προσφορά του καταστήματος, τις απογευματινές ώρες, όσοι πελάτες παραγγέλνουν, συνοδεύοντας την επιθυμία τους με μερικά "γαλλικά" προς τον μπάρμαν, δεν χρειάζεται να πληρώσουν το ποτό τους.

"Όταν περνάς για ένα ποτό μετά τη δουλειά σου, μπορείς να βρίσεις τον μπάρμαν, να τον πεις ηλίθιο ή ό,τι άλλο θέλεις, ώστε να πιεις τζάμπα, αλλά θα πρέπει να το κάνεις με σοβαρό ύφος", δήλωσε πελάτης του μαγαζιού, ο οποίος βρίσκεις πολύ καλή την ιδέα.

Το μπαρ "Casa Pocho" βρίσκεται στη μικρή πόλη Cullera που βρίσκεται κοντά στη Valencia και η ιδέα του ιδιοκτήτη Bernard Mariusz, έχει αυξήσει την πελατεία.

Ο ίδιος δηλώνει ότι ήθελε να προσφέρει στους ανθρώπους έναν τρόπο ώστε να εκτονώνουν την ένταση που νιώθουν κατά τη διάρκεια της ημέρας.

"Σκέφτηκα ότι οι άνθρωποι πρέπει να ξεσπάνε κάπου, για να ξεφεύγουν από το άγχος της δουλειάς, αλλά και της οικονομικής κρίσης" τόνισε και πρόσθεσε ότι "με αυτόν τον τρόπο, πολλοί πελάτες δεν θα ξεσπάνε στο σπίτι, στα παιδιά και στη γυναίκα τους".







(Πηγή: Reuters)

Status στο Facebook γίνεται ταινία

To Hollywood πάντα ψάχνει ιδέες για νέες ταινίες και αυτή τη φορά την έμπνευση έδωσε το Status μιας γυναίκας στο Facebook.

Στο παρελθόν έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο βιβλία, θεατρικές παραστάσεις, κόμικς, τηλεοπτικά προγράμματα, σειρές, καρτούνς, βίντεοπαιχνίδια, αλλά θα είναι η πρώτη φορά που θα γίνει ταινία με αφορμή κάτι που έγραψε κάποιος στο Facebook και στην περίπτωση μας η Lisa Hamilton Day.

Φυσικά, η συγκεκριμένη κυρία δεν έγραψε κάτι συνηθισμένο στο Status της, όπως "ο Μήτσος θα φάει παγωτο", "ο μπάμπης έχει πρηστεί από τις μπύρες" ή "αρκουδάκι μου γύρνα πίσω".

To Status της Hamilton έγραφε: "Ο ποιμενικός μου σκύλος, έκανε νυχτερινή επιδρομή σε κινέζικο κατάστημα, έκλεψε μια τσάντα, την άνοιξε και έφαγε από μέσα ένα τυχερό κουλουράκι. Η τύχη του έλεγε: Έχεις μεγάλες κρυφές δυνάμεις και πρέπει να τις χρησιμοποιήσεις".

Σε αυτό το Status παραγωγοί της εταιρείας Fletcher and Company είδαν μια καλή ιστορία, στην οποία ο εν λόγω σκύλος θα χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για να βοηθήσει την αφεντικίνα του, η οποία έχει απολυθεί από τη δουλειά της και αναγκάζεται να επιστρέψει στο πατρικό της και να μείνει με τους γονείς της.

Η αρχική ιδέα ξεχείλωσε αρκετά, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στην πιθανότητα κέρδους και στη δημοσιότητα που θα έχει η ταινία -αν τελικά πραγματοποιηθεί- μόνο και μόνο επειδή ξεκίνησε από
μια ιδέα από το Facebook.

Πολλοί ασκούν κριτική ενώ στα blogs τα σχόλια είναι δηλητηριώδη με πολλούς να κάνουν λόγο για φιλία μεταξύ του ατζέντη που βρήκε ενδιαφέρον το Status και την κα Hamilton. Πάντως αν η ταινία-Facebook γυριστεί
ίσως δημιουργήσει νέα μόδα σχετικά με το τι και πως γράφει κάποιος στο Status του.


(Πηγή: Y!Buzz)

Τα φώτα στραμμένα στην Ελλάδα

Παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και προσωπικοτήτων από τη διεθνή πολιτική και πολιτιστική σκηνή, πραγματοποιούνται απόψε στις 8 τα επίσημα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, που από αύριο "καλωσορίζει" τους επισκέπτες του από όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Αυτή την ώρα, διακόπτεται σταδιακά η κίνηση στους δρόμους γύρω από το Μουσείο της Ακρόπολης και οι επισκέπτες που έχουν την κάρτα εισόδου μπορούν να μπαίνουν στο χώρο, μέχρι τις 6.30 από την είσοδο της οδού Μητσαίων, περνώντας μέτρα ασφαλείας που θυμίζουν αεροπορικό ταξίδι.

Επίσης, όπως έγινε γνωστό, κατά τα αποψινά εγκαίνια αναμένονται και δυο εκπλήξεις η μία εκ των οποίων έχει να κάνει με την κοπή της κορδέλας, που δεν θα γίνει με τον καθιερωμένο τρόπο. Η δεύτερη αφορά, όπως το έχει ανακοινώσει πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς, δύο θεάματα που έχει σκηνοθετήσει η Αθηνά-Ραχήλ Τσαγκάρη.

Σύμφωνα με τη λίστα που έχει δώσει η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, αναμένονται στα αποψινά εγκαίνια, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο που αναμένεται να μιλήσει, όπως άλλωστε και ο γενικός διευθυντής της ΟΥΝΕΣΚΟ κ. Ματσούρα ενώ αναμένονται επίσης οι πρωθυπουργοί της Κροατίας, της Σερβίας, της Σλοβακίας, της Φινλανδίας, του Μαυροβουνίου, του Βιετνάμ και της Κίνας.

Απών από την αποψινή τελετή θα είναι ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, που για λόγους υγείας δεν μπόρεσε να παραβρεθεί και ανανέωσε την επίσκεψή του στην Αθήνα για το επόμενο χρονικό διάστημα.

Ένα μοναδικό οπτικοακουστικό θέαμα περιμένει τους επισκέπτες του νέου μουσείου, καθώς κάθε βράδυ, μέσω βίντεο προβάλλονται στους τοίχους των κοντινών κτιρίων εικόνες εκθεμάτων που με την βοήθεια της τεχνολογίας "ζωντανεύουν".

Αίσθηση προκαλεί ο μεγάλος αριθμός κρατήσεων που έχουν γίνει μέσω του συστήματος e-ticketing που σχεδόν ξεπερνούν τα 7000 εισιτήρια.

Συγκινημένος ο πρόεδρος του Μουσείου και καθηγητής Αρχαιολογίας κ. Δημήτρης Παντερμαλής αναφέρθηκε στον πολυετή αγώνα για την κατασκευή του και είπε χαρακτηριστικά ότι "το Μουσείο δεν αποτελεί το έργο ενός ανθρώπου ή μιας κυβερνήσεως, αλλά ένα έργο καθολικό , προσπάθεια πολλών ανθρώπων που κάτω από φυσιολογικές συνθήκες θα χρειαζόταν δέκα χρόνια ακόμη για να ανοίξει τις πύλες του. Στα χρόνια που θα περάσουν το Μουσείο θα βελτιωθεί και θα έχει πολλά πράγματα να δείξει", συμπλήρωσε.

Η έκθεση ξετυλίγεται σε πέντε εκθεσιακές ενότητες, μια από αυτές η ίδια η ανασκαφή που θα έχει ολοκληρωθεί μετά από έναν χρόνο.

Τα περίπου 4000 εκθέματα του Νέου Μουσείου μοιράζονται στην αίθουσα των Κλιτύων Ακρόπολης (λίγο πριν την είσοδο του επισκέπτη, στις κύριες εκθεσιακές ενότητες του Μουσείου) , στην αίθουσα με τα Αρχαϊκά (όπου Κούροι, Κόρες και Ιππείς λούζονται από το φυσικό φως που διαχέεται στις λεπτομέρειες των αγαλμάτων ) και τέλος στην αίθουσα του Παρθενώνα όπου για πρώτη φορά εκτίθεται σε πλήρη ανάπτυξη η Ζωφόρος του Ναού, οι Μετόπες και τα Αετώματα.

Ο επισκέπτης μπορεί εύκολα να κατανοήσει εύκολα ποια είναι τα μαρμάρινα μέλη από τον Λόρδο Ελγιν και βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο καθώς τα αυθεντικά εκτίθενται με τα γύψινα εκμαγεία ( του 1846) ώστε να καταστεί απόλυτα προφανής η μια από τις μεγαλύτερες κλοπές της ιστορίας.

Η συνολική έκταση του Μουσείου είναι 21.000 τ.μ, ενώ διαθέτει εκθεσιακό χώρο 14000 τ.μ σε αντίθεση με τα 1450 τ.μ του παλαιού Μουσείου επάνω στον Βράχο.

Το σκεπτικό της έκθεσης, όπως εξήγησε ο κ. Παντερμαλής είναι να δημιουργείται στον επισκέπτη «η αίσθηση του περιπάτου προκειμένου να συνειδητοποιεί τον τόπο που βρίσκονται οι ανασκαφές και τα έργα της έκθεσης».

Σύμφωνα με τον κ. Παντερμαλή χρειάζονται περίπου τρεις ώρες για να έχει ο επισκέπτης μια ολοκληρωμένη εικόνα στο πλαίσιο μιας μαζικής ξενάγησης.

Την Πέμπτη, δεύτερη ημέρα των εγκαινίων ξεναγήθηκαν προσωπικότητες από το χώρο των Γραμμάτων και των Τεχνών, διεθνών επιτροπών για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, Σήμερα το βράδυ σειρά έχουν οι ξένοι δημοσιογράφοι που έρχονται στην Ελλάδα, προσκεκλημένοι του Υπουργείου Πολιτισμού.

Από τις 21 ως τις 23 Ιουνίου θα μπορεί κανείς να επισκεφθεί το Μουσείο μόνο εφόσον έχει κάνει κράτηση μέσω του συστήματος e-ticheting. Η επίσκεψη-ξενάγηση θα γίνεται τις τρείς αυτές ημέρες σε τρεις χρονικές ζώνες στις 9 το πρωί, στις 11 το πρωί και στις 6 το απόγευμα και κάθε ζώνη θα έχει 250 άτομα. Δηλαδή γι' αυτές τις τρεις ημέρες 2.250 άτομα από όλη την Ελλάδα, από όλο τον κόσμο, θα ξεναγηθούν με αυτή τη διαδικασία.

Η τιμή του εισιτηρίου για το 2009 δεν θα ξεπεράσει το 1 ευρώ, ενώ το 2010 θα φτάσει τα 5 ευρώ. Από το 2011 η τιμή του εισιτηρίου θα προβλεφθεί με ειδική μέριμνα για τις κατηγορίες ηλικιωμένων, παιδιών, φοιτητών, αναπήρων, ενώ με το σύστημα ηλεκτρονικής κράτησης θα προσδιορίζεται ακόμα και η ώρα της επίσκεψης στο Μουσείο.

Εστιατόριο και μπαρ θα λειτουργήσουν με αυτεπιστασία "με προδιαγραφές που θα ζήλευαν και τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου'', όπως είπε ο κ. Σαμαράς, ενώ για τους θερινούς μήνες προβλέπεται η διεύρυνση του ωραρίου, από 8 π.μ. ως 8 μ.μ.

Εξάλλου, εξετάζεται η δυνατότητα μεταφοράς των δύο κτιρίων της Διονυσίου Αρεοπαγίτου σε παρακείμενα οικόπεδα που προβλέπεται να αποκτήσει το υπουργείο Πολιτισμού για τη συνολική μεταφορά των σπιτιών προκειμένου να βρεθεί μια "σολομώντεια λύση" - να διατηρηθεί, δηλαδή, η αξία των σπιτιών και να μην εμποδίζουν οι προσόψεις τους τη θέα του Μουσείου προς τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως. Αναμένονται οι απαντήσεις των ενδιαφερόμενων μερών.

Τέλος, έχει ολοκληρωθεί η διαμόρφωση της οδού Μακρυγιάννη, καθώς και οι εργασίες του κήπου του Νέου Μουσείου, με τη δενδροφύτευση δέντρων νεραντζιάς και ελαιώνα.

Πράγματα που πρέπει να ξέρετε για το Μουσείο

-Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης βρίσκεται στην ιστορική περιοχή του Μακρυγιάννη, νοτιανατολικά του ιερού βράχου. Απέχει μόνο 300 μέτρα από την Ακρόπολη και περίπου δύο χιλιόμετρα από το Σύνταγμα. Άμεση πρόσβαση από το σταθμό του μετρό "Ακρόπολη", στην ανατολική παρυφή του χώρου του Μουσείου.

-Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΑΝΜΑ (Οργανισμός Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης) είναι ο καθηγητής αρχαιολογίας Δημήτριος Παντερμαλής και αντιπρόεδρος ο καθηγητής οικονομικών Γεώργιος Αγαπητός.

-Πολλοί Έλληνες αλλά και μεγάλος αριθμός Βρετανών πιστεύουν ότι το σύγχρονο μουσείο θα συμβάλλει στην επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα που σήμερα επιδεικνύονται στο Βρετανικό Μουσείο. Η διεκδίκηση της επιστροφής τους αποκτά νέα διάσταση μετά την ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακροπόλεως.

-Τα γλυπτά που λείπουν, γνωστά και ως Ελγίνεια, διακοσμούσαν αρχικά τον Παρθενώνα και άλλα κτίσματα της Ακρόπολης και αντιπροσωπεύουν περισσότερα από τα μισά των γλυπτικών διακοσμήσεων της ιστορικής τοποθεσίας. Αφαιρέθηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα και η επιστροφή τους υπήρξε σημαντικό θέμα για τις ελληνικές κυβερνήσεις για πολλά χρόνια.

-Η κατασκευή άρχισε το Νοέμβριο του 2004.

Αυστηρά μέτρα και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις

Τα μέτρα ασφαλείας θα είναι πολύ αυστηρά στο κέντρο της Αθήνας, λόγω της παρουσίας προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο, ενώ θα ισχύσουν και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στους δρόμους γύρω από το Μουσείο.

Ειδικότερα υπάρχει απαγόρευση της στάσης και στάθμευσης των οχημάτων. από 18.00 ώρα της 19-06-2009 έως της 21-06-2009 σε όλο το μήκος των οδών Χατζηχρήστου, Καρυάτιδων, Μισαραλιώτου, Μητσαίων, Πορίνου, Καλαίσχρου, Μακρή, Τζιραίων, Πλ. Τσόκρη (περιμετρικά), Πλ. Λαζαρέτου (περιμετρικά), καθώς και σε τμήματα των οδών, Ροβέρτου Γκάλι, Καλλισπέρη, Πετμεζά, Βε΄ί΄κου, Θρασύλλου, Βύρωνος, Φρυνίχου, Λεμπέση και Αθ. Διάκου.

-Από 12.00 ώρα της 20-06-2009 έως 06.00 ώρα της 21-06-2009 στην οδό Στρ/γού Μακρυγιάννη, στο τμήμα της από την οδό Χατζηχρήστου έως την οδό Φαλήρου.

-Από 15.00 ώρα της 20-06-2009 έως 06.00 ώρα της 21-06-2009 καθ΄ όλο το μήκος της οδού Θεωρίας, σε τμήματα των οδών Γαριβάλδι και Ροβέρτου Γκάλι, καθώς και στον κόμβο και το πλακόστρωτο της Ακροπόλεως.

-Προσωρινή διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων από 15.00 ώρα της 20-06-2009 έως πέρατος των εκδηλώσεων σε όλο το μήκος και τις καθέτους των οδών Μητσαίων, Καρυάτιδων, Ροβέρτου Γκάλι, καθώς και σε τμήματα των οδών Καλλισπέρη, Δημητρακοπούλου και Φαλήρου.

Τι λένε τα διεθνή ΜΜΕ

Με αφορμή τα επικείμενα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, αμερικανικά ΜΜΕ αναφέρονται στο αίτημα της Ελλάδας για επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, σημειώνοντας ότι το Νέο Μουσείο αποτελεί "ισχυρό επιχείρημα" προς αυτή την κατεύθυνση.

Η εφημερίδα "Νιου Γιορκ Τάιμς", το τηλεοπτικό δίκτυο ABC και άλλα ΜΜΕ στις ηλεκτρονικές σελίδες τους φιλοξενούν ανταπόκριση του πρακτορείου «Associated Press» για τα εγκαίνια του μουσείου, δίνοντας έμφαση στον αντίκτυπο που έχει στην ελληνική κοινωνία το αίτημα επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Μεταξύ άλλων, φιλοξενούνται δηλώσεις του υπουργού Πολιτισμού, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τονίζει ότι "το νέο μουσείο αποτελεί καταλύτη για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Είναι ένα σύμβολο της σύγχρονης Ελλάδας που τιμά το παρελθόν με έργα εφάμιλλα με εκείνα των προγόνων μας".

Ο αρχιτέκτονας του μουσείου, Μπερνάρ Τσουμί, δηλώνει ότι "ο Παρθενώνας είναι ένα από τα πλέον τέλεια κτίρια, το οποίο έχει ασκήσει επιρροή επί αιώνες σε γενεές δυτικών αρχιτεκτόνων. Αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε, ήταν να είμαστε όσο το δυνατόν απλοί, καθαροί και ακριβείς στη δημιουργία οπτικής σχέσης μεταξύ του Παρθενώνα, του Μουσείου και του ευρύτερου αρχαιολογικού χώρου". Ο κ. Τσουμί δηλώνει "πεπεισμένος ότι αργά ή γρήγορα, τα μάρμαρα από το Βρετανικό Μουσείο θα επιστρέψουν στην Αθήνα".

Η εφημερίδα "Νιου Γιορκ Τάιμς" φιλοξενεί επίσης δυο άρθρα για το επίμαχο ζήτημα της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Το πρώτο είναι του Βρετανού δημοσιογράφου και συγγραφέα, Κρίστοφερ Χίτσενς, από το περιοδικό "Vanity Fair", ο οποίος επιχειρηματολογεί υπέρ της επιστροφής των Μαρμάρων, υπογραμμίζοντας ότι "η άλλοτε μερικώς βάσιμη θέση του Βρετανικού Μουσείου περί έλλειψης χώρου στέγασης των γλυπτών, δεν υφίσταται πλέον. Κάθε επισκέπτης δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί από τις συντονισμένες προσπάθειες του αρχιτέκτονα του Μουσείου Μπερνάρ Τσουμί και του διευθυντή του Δημήτρη Παντερμανλή", αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Χίτσενς, σημειώνοντας ότι "όλοι οι διαθέσιμοι θησαυροί του Παρθενώνα έχουν τοποθετηθεί με ιδιαίτερη φροντίδα σε μια αίθουσα που βρίσκεται σε άλλο επίπεδο σε σχέση με το υπόλοιπο Μουσείο, ώστε να αντικατοπτρίζει τη διαρρύθμιση του ναού".

Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά στις πρόσφατες επιστροφές τμημάτων του μνημείου από την Ιταλία και από το Μουσείο της Χαιδελβέργης, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα ότι "κάποια μέρα η Βρετανία θα αποφασίσει να διορθώσει ένα λάθος του παρελθόντος".

Στο μεταξύ, τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να δίνουν σημαντική προβολή στο Μουσείο της Ακρόπολης.

Το τηλεοπτικό δίκτυο SBS έκανε σύντομο αφιέρωμα στα εγκαίνια, τονίζοντας το γεγονός ότι τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν ενώ τμήματα της ζωφόρου του Παρθενώνα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Αντικαθιστούνται από γύψινα εκμαγεία, ώστε ο επισκέπτης να έχει πλήρη άποψη της εικόνας που παρουσίαζαν αρχικά.

Η ιστορία του Νέου Μουσείου

Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης ήταν το δεύτερο πολιτιστικό όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μαζί με την ανασκαφή των Βασιλικών Τάφων της Βεργίνας από τον αρχαιολόγο Μάνο Ανδρόνικο αποτέλεσαν την μεγάλη του πολιτιστική κληρονομιά. Αργότερα, η Μελίνα Μερκούρη ονειρεύτηκε πως το μουσείο θα μπορούσε να φιλοξενήσει και τα Γλυπτά του Παρθενώνα, τα λεγόμενα τότε Ελγίνεια, μια ονομασία που καταργήθηκε όταν το αίτημα της επιστροφής άρχισε να αντιμετωπίζεται θετικά από την διεθνή κοινότητα.

Ποτέ άλλοτε δεν έγινε τόσος θόρυβος για ένα κτίσμα. Αντιπαραθέσεις, κόντρες πολιτικών αρχηγών στην Βουλή, δημόσια κριτική. Για περίπου τριάντα χρόνια, αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι "βασανίστηκαν" για το αν το συγκεκριμένο οικόπεδο του στρατοπέδου Μακρυγιάννη ήταν ο καταλληλότερος χώρος για την ανέγερση του μουσείου. Η αρνητική γνώμη επιφανών ειδικών στηριζόταν στο σκεπτικό ότι το οικόπεδο ήταν εξαιρετικά περιορισμένο από τα γύρω κτίσματα, βρισκόταν πολύ κοντά στην Ακρόπολη -επομένως δεσμευόταν από τους όρους δόμησης της περιοχής- και ότι σε τμήμα του είχαν ανακαλυφθεί σημαντικά αρχαία, τα οποία δεν έπρεπε να καταστραφούν. Ο πόλεμος για τη χωρόθετηση διεξήχθη με δημόσια αντιπαράθεση και πλήθος προσφυγών για την αρχαιολογική ανασκαφή του οικοπέδου, την επιλογή του αρχιτεκτονικού σχεδίου και τις απαλλοτριώσεις.

Δύο πανελλήνιοι αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν, το 1976 και το 1979, και οι δύο χωρίς αποτέλεσμα. Το 1989 πραγματοποιήθηκε ο τρίτος διαγωνισμός, διεθνής αυτή τη φορά. Ύστερα από αντιδράσεις της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας το υπουργείο πρότεινε στους διαγωνιζόμενους δυο ακόμη εναλλακτικές θέσεις (Κοίλη και Διόνυσος), που όμως κρίθηκαν προβληματικές. Οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό οδηγήθηκαν τελικά στη λύση Μακρυγιάννη. Αν και επελέγη η πρόταση δυο Ιταλών αρχιτεκτόνων, το Συμβούλιο Επικρατείας ακύρωσε τον διαγωνισμό, εντοπίζοντας εξόφθαλμες παρατυπίες.

Παρά τις αντιρρήσεις σημαντικών Ελλήνων αρχιτεκτόνων (Γιώργος Κονδύλης, Άρης Κωνσταντινίδης κ.α.) και αρχαιολόγων όπως ο Γιώργος Δοντάς, οι διαδοχικές κυβερνήσεις επιμένουν πεισματικά στην αρχική χωροθέτηση Καραμανλή. Ακόμη και όταν με την ανασκαφή του 1997-1999 αποκαλύπτονται σημαντικές αρχαιότητες μπροστά στο διατηρητέο κτήριο Βάιλερ, η κυβέρνηση επιμένει στην οικοδόμηση του νέου μουσείου σε αυτή τη θέση. Για να καμφθούν οι αντιδράσεις, η τότε κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι το μουσείο θα είναι έτοιμο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το καλοκαίρι του 2004, ενώ εντάθηκαν οι προσπάθειες για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, έστω και με την μορφή του δανεισμού.

Το καλοκαίρι του 2000 ξεκίνησε ο διεθνής διαγωνισμός προεπιλογής μελετητών για την εκπόνηση των σχεδίων του Νέου Μουσείου που θα στεγάσει τα αριστουργήματα της Ακρόπολης.

Έπειτα από αναλυτική μελέτη, η επιτροπή αξιολόγησης κατέληξε σε ομόφωνη απόφαση για το πρώτο, δεύτερο και τρίτο βραβείο, ενώ αναγνώρισε την πρωτοτυπία άλλων δύο λύσεων και πρότεινε την διάκριση τους με ειδική μνεία. Επικρατέστερη κρίθηκε η πρόταση του Γαλλοελβετού αρχιτέκτονα Μπερνάρ Τσουμί και του ελληνικού γραφείου του Μιχάλη Φωτιάδη.

Βάσει του μουσειολογικού προγράμματος, μεγάλο βάρος δίνεται στην εξυπηρέτηση των επισκεπτών, με την διαμόρφωση ειδικών χώρων υποδοχής (φουαγιέ, καταστήματα, εστιατόριο, αμφιθέατρο, αίθουσα περιοδικών εκθέσεων) αλλά και την παροχή πληροφοριών ώστε το κοινό να ενημερώνεται πλήρως για ό, τι έχει σχέση με την Ακρόπολη και τα μνημεία της.



Την υλοποίηση του έργου ανέλαβε, εκ μέρους του Δημοσίου, ο Οργανισμός Νέου Μουσείου Ακρόπολης με επικεφαλής των καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή. Το μουσείο κτίστηκε με ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Οι αρχιτέκτονες, οι αρχαιολόγοι και όλοι όσοι είχαν εμπλακεί στον σχεδιασμό και στο κτίσιμο του ήξεραν εκ των προτέρων τι ακριβώς επρόκειτο να στεγάσει. Η πιθανότητα να βρεθούν μελλοντικά στην περιοχή νέες σημαντικές αρχαιότητες, αν και υπαρκτή, είναι μάλλον περιορισμένη.

Ο συνολικός προϋπολογισμός ανέγερσης ανήλθε στα 130 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων το 30% έχει καλυφθεί από κοινοτικά κονδύλια.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Απο τον diaporon-bl!

Όλα τάχαμε αυτό πούγινε το πρωϊ μας έλειπε! Όλα τα ξενα δίκτυα τηλεοπτικά και μη αφιερώνουν συνεχώς ρεπορτάζ για την τελευταία τρομοκρατική ενέργεια ! Η Ελλάδα πλέον αποτελεί την εξαίρεση στην Ευρώπη και ΟΧΙ μόνον! Ο τουρισμός το διεθνές κύρος η αξιοπιστία καταρακώνονται καθημερίνα με τα καμώματα μας ! Πότε ο Παλαιοκώστας πότε ο Χριστοφοράκος πότε ο Καράβελας πότε ένας αστυνομικός νεκρός, πότε η χρεοκωπία μας στα οικονομικά , πότε τα υψηλότοκα δάνεια μας ! Δεν υπάρχει εβδομάδα εδώ και δύο-τρια χρόνια που να μήν απασχολούμε αρνητικά την διεθνή κοινότητα και το το <ρόμπα έχουμε γίνει διεθνώς > αποτελεί κοινοτυπία!! Στα πέντε και πλέον χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία έχουν καταγραφεί αρκετές περιπτώσεις υπουργών και υφυπουργών που θεωρείται ότι «πλήγωσαν την παράταξη» με τα καμώματά τους. Ωστόσο, για κανέναν απ αυτούς δεν έχει τεθεί θέμα αποπομπής του από την κοινοβουλευτική ομάδα και διαγραφής του από το κόμμα. Και η αιτία είναι γνωστή: θα κινδύνευε με ανατροπή η κυβέρνηση!.Με άλλα λόγια εκείνο που η «ήγεσία» δείχνει να θέλει, είναι και την πίτα γερή και τον σκύλο χορτάτο. Και τη διατήρηση της εξουσίας, και τα βαρίδια δηλαδή. Αλλά επειδή αυτά δεν κολάνε φαίνεται ότι προκρίνει : την διατήρηση της εξουσίας. Ενώ το παραμύθι για τα βαρίδια το πλασάρει, πιστεύοντας ότι έτσι θα περιορίστουν οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης για τις αθλιότητες που έχουν διαπραχθεί επί διακυβέρνησής της. Άρα, το παραμύθι για βαρίδια έχει παρατραβήξει. Ο κύριος Καραμανλής έχει επιλέξει απο την ρήση του Καρλ Μαρξ....η συνέχεια εδώ!
στο
http://diaporon-bl.blogspot.com/

ΝΑΤΟ: ΤΟΥΡΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟ ΣΤΑ ΔΥΟ

Η νέα δομή του ΝΑΤΟ φέρνει Τούρκο πτέραρχο στη Λάρισα και τα ραντάρ της Άγκυρας μέχρι την μέση του Αιγαίου. Η αναδιάρθρωση της δομής του ΝΑΤΟ φέρνει τους Τούρκους από την πλευρά των νικητών. Κατάφεραν και πέτυχαν την αποδοχή από την Αθήνα της εναλλαγής των διοικητών στην Λάρισα και μετέφερε την διαφωνία στο αν θα είναι πρώτος διοικητής Τούρκος ή Έλληνας. Ο Τούρκος πτέραρχος θα είναι αυτός που θα μεταδίδει το τι συμβαίνει στο Αιγαίο και αν θα επιτρέπει στα ελληνικά μαχητικά που θα είναι ΝΑΤΟΙΚΑ να κάνουν αναχαίτιση στους συμπατριώτες του.
Δεν μας έφταναν μόνο αυτά, ήρθε και άλλη μια μεγάλη επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης, ο χωρισμός του Αιγαίου στην μέση. Μπαίνοντας σχεδόν όλα τα Βαλκάνια στο ΝΑΤΟ, ο εναέριος χώρος στους Νατοϊκούς χάρτες γίνεται ενιαίος και θα υπάγεται στο στρατηγείο της Σμύρνης. Ο καθορισμός των επιχειρησιακών ορίων του κάθε ραντάρ δεν πρόκειται να γίνει σύμφωνα με τις εθνικές επιδιώξεις κάθε χώρας και του εθνικού τους εναέριου χώρου, αλλά με κριτήριο την καλύτερη δυνατή εικόνα που μπορεί να έχει το ΝΑΤΟ από το κάθε ραντάρ. Έτσι ενώ στην Δυτική Τουρκία υπάρχουν 30 ραντάρ τα οποία προφανώς θα μπορούν να δίνουν καλύτερη εικόνα του ΒΑ Αιγαίου από ότι ένα ραντάρ που βρίσκεται στην ηπειρωτική Ελλάδα. Άρα ο Αμερικάνος διοικητής, υποστηρίζοντας ότι αυτόν τον ενδιαφέρει η ποιότητα και η αξιοπιστία της εικόνας των ραντάρ θα δεχτεί τα τούρκικα. Συνεπώς ο έλεγχος του Αιγαίου σε ότι αφορά στο ΝΑΤΟ θα χωριστεί ακριβώς στην μέση με την αιτιολογία της επιχειρησιακής αξιοπιστίας που θα πρέπει να έχουν οι εικόνες των ραντάρ.
Και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα από τους <<φίλους>> μας τους Τούρκους……

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Ελιγμός των Σκοπίων με νέα πρόταση


«Δημοκρατία της Μακεδονίας (Βαρδάρη)» είναι το όνομα που ρίχνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η πολιτική ηγεσία της ΠΓΔΜ, εν αναμονή νέας πρωτοβουλίας για την άρση του αδιεξόδου στο Σκοπιανό, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του "Ελεύθερου Τύπου".

Σχετική δήλωση έκανε ο σύμβουλος του προέδρου των Σκοπίων κ. Ρίστο Νίκοβσκι (μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο Α1), απορρίπτοντας το όνομα «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» που περιλαμβάνεται στην τελευταία πρόταση Νίμιτς. Επισήμως η θέση υπέρ του «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Βαρδάρη)» αντιμετωπίζεται από την προεδρία της ΠΓΔΜ ως προσωπική άποψη του συμβούλου που δεν δεσμεύει την ηγεσία της χώρας.

Ωστόσο, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, διπλωματικές πηγές δεν θεωρούν καθόλου τυχαία τη συγκυρία και το περιεχόμενο της συζήτησης που άνοιξε στα Σκόπια γύρω από το όνομα, καθώς την επόμενη Δευτέρα ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτς έχει προσκαλέσει στη Γενεύη τους διαπραγματευτές των δύο χωρών, έπειτα από τετράμηνο «πάγωμα» των συνομιλιών. Παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας θεωρούν απίθανη την αποδοχή σύνθετου ονόματος τύπου «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Βαρδάρη)» από την Αθήνα.

Χθες πραγματοποιήθηκε συνάντηση του προέδρου της ΠΓΔΜ Γκ. Ιβανόφ, του πρωθυπουργού κ. Ν. Γκρούεφσκι, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Αντέμι και του υπουργού Εξωτερικών κ. Α. Μιλόσοσκι με αντικείμενο το πρόβλημα της ονομασίας.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αμετακίνητη είναι η θέση για κατοχύρωση της λεγόμενης «μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας» και για άρνηση κάθε είδους τροποποίησης του Συντάγματος.

Ο κ. Μάθιου Νίμιτς, μετά τη συνάντηση με τους διαπραγματευτές των δύο χωρών κ.κ. Βασιλάκη και Γιόλεβσκι στη Γενεύη στις 22 Ιουνίου, αναμένεται να επισκεφθεί τα Σκόπια στις 6 Ιουλίου και δύο μέρες μετά την Αθήνα. Αλλωστε, ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ κ. Α. Μιλόσοσκι θα συμμετάσχει στη Σύνοδο του ΟΑΣΕ στην Κέρκυρα το προσεχές Σαββατοκύριακο και δεν αποκλείεται εκεί να έχει κάποια κατί ιδίαν συνάντηση.

Παραιτείται ο Αλαβάνος?


Σύμφωνα με πληροφορίες ο Αλέκος Αλαβάνος προτίθεται να παραιτηθεί από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ και από βουλευτής. Ο Αλέκος Αλαβάνος, θα ανακοινώσει την απόφασή του κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Γραμματείας του κόμματος. Παράλληλα, ο κ. Αλαβάνος θα γνωστοποιήσει ότι θα υποβάλλει στον πρόεδρο του Σώματος, την παραίτησή του και από το βουλευτικό του αξίωμα. Τη θέση του Αλέκου Αλαβάνου στη Βουλή, θα πάρει η πρώτη επιλαχούσα στην περιφέρεια του Ηρακλείου, Νάντια Βαλαβάνη.

Χθες ο κ. Αλαβάνος απέφυγε να απαντήσει στο ερώτημα για το αν έχει μετανιώσει για την στήριξη του Αλέξη Τσίπρα ως διάδοχό του για την ηγεσία του Συνασπισμού.

"Δεν έχω καταλήξει σε συμπέρασμα ότι έχω μετανιώσει, αλλά πρέπει να τα ξαναδούμε όλα από την αρχή, δήλωσε χθες ο Αλέκος Αλαβάνος, μετά από σχετική ερώτηση.

Στην ερώτηση, αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα οδεύσει προς τις εθνικές εκλογές με επικεφαλής τον κ. Τσίπρα, ο κ. Αλαβάνος είπε ότι δεν τον απασχολεί το θέμα αυτό, αλλά το ζήτημα είναι πώς θα μπορέσουμε να βγάλουμε τα σωστά διδάγματα και ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει ελπίδα στον κόσμο.

Ο κ. Αλαβάνος έκανε και την αυτοκριτική του όσον αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα, δηλώνοντας ότι και ο ίδιος έχει ευθύνες και μάλιστα σημαντικές, και λόγω της θέσης του ως πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, και πρόσθεσε ότι το εγχείρημα της συλλογικότητας έχει τριβές αλλά πρέπει να κινηθεί σε ένα διαφορετικό μοντέλο από τα αρχηγικά κόμματα.

"Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε έναν μικρό σεισμό" είπε ο κ. Αλαβάνος αναφερόμενος στο εκλογικό αποτέλεσμα, προσθέτοντας ότι υπάρχουν μετασεισμικές δονήσεις, οι οποίες όμως δεν κρατούν πολύ.

"Αυτό που με απασχολεί, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να μπορέσει να έχει την αποδοχή και τη στήριξη της κοινωνίας. Αυτό είναι το θέμα και όχι πώς θα μοιράσουμε τα ιμάτιά μας. Για όλους μας, το εκλογικό αποτέλεσμα θέτει ένα ζήτημα να αναρωτηθούμε πώς θα μπορέσουμε να καλύψουμε αυτή τη μικρή οπισθοχώρηση".

Ο κ. Αλαβάνος φαίνεται ότι έλαβε την απόφαση να αποχωρήσει μετά από συνεχή δημοσιεύματα του τύπου περί δυαρχίας στον Συνασπισμό, αλλά και περί καπελώματος του κ. Τσίπρα από τον μέντορά του.

Οι επίσημες ανακοινώσεις θα γίνουν μετά τη συνεδρίαση της Γραμματείας του κόμματος και ο κ. Αλαβάνος αναμένεται να ανακοινώσει ότι αποχωρεί και κάνει τόπο στα νιάτα, αφήνοντας τον κ. Τσίπρα απόλυτο κυρίαρχο στο κόμμα.

Το βιογραφικό του Αλέκου Αλαβάνου

Ο Αλέκος Αλαβάνος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Μαΐου του 1950, έχει καταγωγή από την Τήνο και ειναι γιός του βουλευτή Νικόλαου Αλαβάνου.

Αδερφός του είναι ο πρώην βουλευτής Κωνσταντίνος Αλαβάνος και ο Γιάννης Αλαβάνος, πρόεδρος του ΤΕΕ ενώ παππούς του ο πρώην βουλευτής και αντιπρόεδρος της βουλής, Κωνσταντίνος Αλαβάνος.

Σπούδασε στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Αθήνας, από την οποία αποφοίτησε ως οικονομολόγος. Παράλληλα εντάχθηκε στην Αριστερά, σε διάσταση με την κεντρώα παράδοση της οικογένειάς του (ο πατέρας του ήταν στέλεχος της Ένωσης Κέντρου). Ως φοιτητής είχε ενεργή συμμετοχή στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα. Γι' αυτό το λόγο στρατεύθηκε αναγκαστικά και αργότερα διώχθηκε με βάση τον Ν.509. Τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν στην ΕΣΑ.

Για πολλά χρόνια διατέλεσε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και αναδείχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Με τη σημαία του εκλέχθηκε ευρωβουλευτής το 1981 και 1984. Επίσης ως μέλος του ΚΚΕ επανεκλέχθηκε το 1989 μέσω του ευρωψηφοδελτίου του Συνασπισμού.

Όταν το ΚΚΕ αποχώρησε από το Συνασπισμό (1991), ο Αλαβάνος παρέμεινε στον δεύτερο και εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής. Το 1992 σε συνεργασία με τους τότε ευρωβουλευτές Παρ. Αυγερινό και Παν. Λαμπρία ίδρυσε τη μη κυβερνητική - μη κερδοσκοπική οργάνωση Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης, με σκοπό την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους λαούς της υπό διάλυση Γιουγκοσλαβίας.

Στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές της 10ης Οκτωβρίου του 1993 ήταν υποψήφιος με τον Συνασπισμό στην Α' Αθηνών. Δεν εξελέγη, διότι το κόμμα του δε συγκέντρωσε το απαιτούμενο ποσοστό για την είσοδο του στην Βουλή.

Στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο του 1994 και του 1999 επανεξελέγη ευρωβουλευτής. Στο 4ο τακτικό συνέδιο που διενεργήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 2004, εξελέγη Πρόεδρος του ΣΥΝ. Στις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές του 2004 εκλέχθηκε βουλευτής Β' Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ και επανεκλέχθηκε βουλευτής, στην περιφέρεια Ηρακλείου στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου του 2007 με τον ίδιο συνδυασμό. Είναι παντρεμένος με την ψυχίατρο Κάτια Χαραλαμπάκη και έχουν δύο κόρες.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΜΕΡΟΣ Β΄

Και ξαφνικά σκάει η <<βόμβα>> ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος αποχωρεί από τα διοικητικά δρώμενα στον Παναθηναϊκό. Ο άνθρωπος που ίδρυσε την περίφημη ΠΕΚ αποφάσισε έτσι ξαφνικά να αποχωρήσει από το προσκήνιο.

Η ιδρυτική διακήρυξη έγινε την επομένη μιας βαριάς ήττας από τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο Ελλάδας και σίγουρα δεν βοηθούσε την ομάδα να σταθεί στα πόδια της. Μέσα όμως στην απογοήτευση των ημερών ο Βγενόπουλος πέρασε σαν ο άνθρωπος της επόμενης ημέρας, η οποία αποδείχτηκε εξαιρετικά σύντομη.

Το περασμένο καλοκαίρι ο Γιάννης Βαρδινογιάννης έκανε το άνοιγμα στην ΠΑΕ και μπήκαν ως μέτοχοι άλλοι 3 επιχειρηματικοί κολοσσοί: ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ο Νικόλας Πατέρας και ο Ανδρέας Βγενόπουλος. Τα χαμόγελα περίσσευαν στις πρώτες συναντήσεις, όπως και μεγάλα λόγια περί <<Αμπράμοβιτς>> και άλλων. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έκανε μεγάλα όνειρα για την συνύπαρξη τέτοιων οικονομικών μεγεθών, αλλά κάποιοι σκέφτονταν την δυσκολία του εγχειρήματος. Όταν μιλάμε για τόσο ισχυρές προσωπικότητες το πλέον δύσκολο είναι να καταλάβουν όλοι ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνουν και υποχωρήσεις και πως δεν μπορολυν να έχουν πάντα δίκιο.

Ο Κος Βγενόπουλος προσπάθησε να ωθήσει τα πράγματα στα άκρα επιχειρώντας να έρθει σε απευθείας σύγκρουση με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Ο σκοπός του ήταν να φανεί ο ίδιος ως ο παράγοντας που ενδιαφέρεται μόνο για να βάλει λεφτά χωρίς τέλος στο σύλλογο και να στηρίξει τον πρόεδρο και τον προπονητή, οι οποίοι έχουν ένα ισχυρό ρεύμα στους φιλάθλους.

Ο Κος Βαρδινογιάννης έκανε μια εξαιρετική <<ντρίπλα>>. Έκανε γραπτώς την εισήγηση για την παραμονή του Νικόλα Πατέρα στην Προεδρία και φυσικά όλα τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ δεν είχαν λόγο να μην ανανεώσουν την θητεία του προέδρου.
Επίσης συμφώνησε αμέσως ώστε το μεταγραφικό μπάτζετ α έχει βάση τα 20 εκατ. Ευρώ κόντρα στις πληροφορίες κάποιων <<φίλων>> του συλλόγου που διέρρεαν πως ο μεγαλομέτοχος αποτελεί τροχοπέδη για μεγάλο ποσό χρημάτων που σκόπευαν να ρίξουν άλλοι μέτοχοι. Στα υπέρ του και το γεγονός ότι δεν έθεσε θέμα για τον Χενκ Τεν Κάτε παρότι μπορεί να του προσάψει πολλά για την φετινή αποτυχημένη περίοδο. Και τέλος, δείχνοντας με λόγια ότι το τελευταίο που θέλει είναι να υπάρχει αυτή η έκρυθμη κατάσταση στο σύλλογο αποφάσισε να αφήσει την θέση του στο Δ.Σ ώστε να μην βρίσκουν <<πάτημα>> οι επιτήδειοι.

O Νικόλας Πατέρας πιστώνεται, εκτός από την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπό του και την στήριξη όλων των συμμέτοχών του. Τον επέλεξαν παμψηφεί εκ νέου πρόεδρο, του ανέθεσαν εν λευκώ τον έλεγχο της ομάδας και ακόμα και ο αποχωρήσας Α. Βγενόπουλος του παραχώρησε το δικαίωμα ψήφου του.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΜΕΡΟΣ Α΄


Ο Παναθηναϊκός την φετινή χρονιά απέτυχε πλήρως και ολοκληρωτικά στους αγωνιστικούς χώρους, αφού έχασε το πρωτάθλημα από τον Ιανουάριο και το Κύπελλο (από την αναπληρωματική ομάδα του Πανσσεραικού) από τον Μάρτιο. Οι ευρωπαϊκές αναλαμπές κράτησαν αναμμένη την φλόγα του καλοκαιριού και σίγουρα η νίκη στο Μιλάνο ήταν μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του. Δεν ήταν όμως η πρώτη και δεν θα είναι η τελευταία. Και στην τελική, ποιος θα θυμάται σε 5 χρόνια αυτόν τον αγώνα?
Ο Παναθηναϊκός βιάστηκε πολύ το περασμένο καλοκαίρι. Μέσα στην τούρλα της πολυμετοχικότητας και με τον χρόνο να πιέζει αφόρητα, αφού η προετοιμασία ξεκίνησε νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, πάρθηκαν αποφάσεις σημαντικές χωρίς το ανάλογο ψάξιμο.
Ο Κώστας Αντωνίου, που προσελήφθη ως τεχνικός διευθυντής, είχε όλες κι όλες 20 ημέρες για να βρει προπονητή και να στήσει την ομάδα. Έτσι προέκυψε ο Τεν Κάτε με το ακριβότερο συμβόλαιο προπονητή στην ιστορία, έτσι προέκυψαν 5-6 παίχτες που έπαιζαν στην ίδια θέση, έτσι ξοδεύτηκαν αλόγιστα μεγάλα ποσά.
Με τα πρώτα στραβά αποτελέσματα άρχισε και η γκρίνια. Παρότι στον κόσμο είχε δημιουργηθεί μεγάλη προσδοκία και υπήρχε αύρα ελπίδας αλλά και πίστωση χρόνου, αυτό δεν λειτούργησε υπέρ της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός άλλωστε έχει να επιδείξει στην ιστορία του αμέτρητα παραδείγματα γκρίνιας, φαγωμάρας και διχόνοιας. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την ομάδα που έφτασε στο σημείο να διαγράψει τον ίδιο της τον ιδρυτή, τον Γεώργιο Καλαφάτη.
Στο πολυμετοχικό σχήμα συγκεντρώθηκαν 4 πολύ ισχυρές προσωπικότητες και με πολύ μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Το να βρεθεί ισορροπία ήταν δύσκολο και ο Νικόλας Πατέρας, ανέλαβε τον ρόλο του συνδετικού κρίκου. Τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα έφεραν και τις πρώτες διαφωνίες.
Άπαντες ήταν λαλίστατοι μπροστά στα μικρόφωνα ή τα κασετόφωνα των δημοσιογράφων σε κάθε ευκαιρία.
Αρκετές φορές οι δηλώσεις ήταν αντικρουόμενες, αλλά το πρόσχημα της ενότητας κρατούσε το καπάκι πάνω στο καζάνι που σιγόβραζε. Και κάποια στιγμή το καπάκι πετάχτηκε όταν ο Ανδρέας Βγενόπουλος ανέφερε <<στο τέλος- τέλος η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός>>. Τον τελευταίο μήνα με πρωτοβουλία του << Mr MIG>>, που εκτός από λαλίστατος είναι και πολυγραφότατος, εκτοξεύτηκαν αρκετά βέλη προς τους συμμέτοχούς του και συγκεκριμένα τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Οι τελευταίοι δεν άφησαν αναπάντητες τις επιθέσεις Βγενόπουλου και η κατάσταση έφευγε εκτός ελέγχου.
Ο Α. Βγενόπουλος λέει δημόσια αυτό που θέλει να ακούσει ο κάθε οπαδός, δηλαδή απεριόριστο μπάτζετ για μετεγγραφές. Εξάλλου είναι εύκολο στα λόγια να ζητάς αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 200 εκατ ευρώ όταν εσύ ως κάτοχος του 8%, καλείσαι να βάλεις τα 16 από τα 200 εκατ.

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Το Ελληνικό μεγαλείο στην εκπαίδευση και τα ρουσφέτια

Αγαπητοί φίλοι μπλόγκερ,
Θα σας απασχολήσω με ένα θέμα που αφορά τη διαχείριση των σχολείων, τα βουλευτικά ρουσφέτια και την απαξίωση που κάνει η πολιτεία γενικότερα στο δημόσιο σχολείο.
Στην περιοχή της Δροσιάς, στην Αττική αφού ο Δήμαρχος δεν έκανε τίποτε για να παραχωρήσει οικόπεδο για σχολείο παρά τις μεγάλες δυνατότητες του ΟΣΚ στην κατασκευή, άρχισε να στέλνει τα παιδιά που δεν χωράνε όχι στους γειτονικές κοινότητες, Σταμάτα και Ροδόπολη, αλλά στον προνομιούχο Διόνυσο.
Πιο… κυριλέ δήμος για τους δημότες του που αφού αγνοεί προσπαθεί να τους χρυσώσει το χάπι. Όλα αυτά βέβαια σε συνεννόηση με τον προϊστάμενο του 4ου Γραφείου Ανατολικής Αττικής που παίρνει τηλέφωνο να δεχθεί το δημοτικό Διονύσου τα παιδιά.
Το αποτέλεσμα είναι όλες οι τάξεις πλέον να ασφυκτιούν από παιδιά και να υποβαθμιστεί και το σχολείο του Διονύσου.
Κάτι ανάλογο κάνει ο Δήμαρχος Διονύσου. Αφού ανέχεται όσα κάνει ο συνάδελφός του, απαξιώνει με τη σειρά του τα δικά του σχολεία. Έτσι το γυμνάσιο και το λύκειο είναι ακόμα στα σχέδια, δεν ξεκαθαρίζει το καθεστώς στα οικοδομικά τετράγωνα, ενώ ως δια μαγείας άνοιξε πριν από πέντε μήνες ιδιωτικός παιδικός σταθμός αν και εδώ και έναν χρόνο υπάρχει δωρεά προς το Δήμο για παιδικό που είναι έτοιμος, όμως δεν έχει κάνει προκήρυξη για προσωπικό.
Και επειδή στην αρχή είπαμε για βουλευτές. Ανάμεσα στην Εκάλη και το Διόνυσο υπάρχει μία περιοχή που συνορεύει με τη Δροσιά με την επωνυμία Ρέα. Επειδή οι κάτοικοι δεν έχουν σχολείο, βάζουν τους βουλευτές της περιοχής να τηλεφωνούν για να δεχτούν τα παιδιά και πάλι στο Διόνυσο.
Η εκπαίδευση είναι πολύ σημαντικό αγαθό. Θα πρέπει λοιπόν αυτοί που έχουν τις καρέκλες να είναι πιο προσεκτικοί και να γνωρίζουν ότι κρίνονται και θα κριθούν στο μέλλον για τις πράξεις τους..
Επειδή γνωρίζω ότι η δύναμη πλέον είναι σε εσάς τους μπλόγκερ, είμαι πεπεισμένος ότι θα δείξετε το ανάλογο ενδιαφέρον και θα βοηθήσετε να μην καταστραφεί ένα ακόμα σχολείο. Ένα σχολείο που σχεδιάστηκε σαν 9 θέσιο, όμως έχουν ήδη καταργηθεί η αίθουσα της βιβλιοθήκης του ολοημέρου των εργαστηρίων για να γίνουν κανονικές τάξεις.
Και όλα αυτά πριν τις μαγκιές του δημάρχου Δροσιάς.
Αλήθεια πόσα από αυτά γνωρίζει ο υπουργός. Και αν γνωρίζει μήπως είναι αυτά που του είπε η μία πλευρά. Μάλλον και οι υπουργοί θα πρέπει να βγουν από τα γραφεία τους και να δουν την καθημερινότητα.

Ρομάι και Πάσπαλι για το 1987

Ο άθλος του '87 και το Χρυσό Μετάλλιο της "επίσημης αγαπημένης" δεν ξεχάστηκε ποτέ. Έχουν περάσει 22 χρόνια από το 103-101 επί της ΕΣΣΔ κι η διοργάνωση... ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένο, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη μπασκετική Ευρώπη, όπως επιβεβαιώνουν ο Ισπανός Φερνάντο Ρομάι κι ο Σέρβος Ζάρκο Πάσπαλι που μίλησαν στο SPORT 24.

Ο Φερνάντο Ρομάι
O Ισπανός "Γκρισίνο" θυμάται το Ευρωμπάσκετ του ’87. "Η ελληνική ομάδα του ’87 υπήρξε σταθμός στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, το ίδιο και ο κόσμος στις κερκίδες του ΣΕΦ".
Ο Φερνάντο Ρομάι σφράγισε με την παρουσία του στη "furia roja" την πρώτη χρυσή εποχή του ισπανικού μπάσκετ σε επίπεδο εθνικών ομάδων, αποτελώντας το συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε δυο γενιές, αυτή των «παλαιών» Μπράμπεντερ, Κορμπαλάν, Τσίτσο Σιμπίλιο, Ντε λα Κρουθ, Ιτουριάγα, Χιμένεθ και Σαν Επιφάνιο με τους νεότερους Βιγιακάμπα, Σολοθάμπαλ, Φεράν, Μοντέρο, Μαρτίν και Αρθέγκα, πάντα υπό την καθοδήγηση του συγχωρεμένου Αντόνιο Ντίαθ Μιγκέλ.
Η ομάδα αυτή δέσποσε στα μπασκετικά δρώμενα της δεκαετίας του ’80, διαμορφώνοντας και τελειοποιώντας τα βασικότερα χαρακτηριστικά του σύγχρονου ισπανικού μπάσκετ, την ταχύτητα και τον αιφνιδιασμό. Κορυφαίες της στιγμές υπήρξαν η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες, όταν και ηττήθηκε στον τελικό της διοργάνωσης από τις ΗΠΑ των Τζόρνταν, Γιούιν, Μάλιν και Πέρκινς και το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1983 στη Ναντ της Γαλλίας, πίσω από την Ιταλία των Μενεγκίν, Μαρτζοράτι, Ρίβα και Μπρουναμόντι.
Ο Ρομάι, ο γίγαντας των 2.13 μ. με τις ατσούμπαλες κινήσεις και το απίστευτο 57 νούμερο (!) στα παπούτσια, αντιμετώπισε πάμπολλες φορές στην καριέρα του τη δική μας "αράχνη", τον Παναγιώτη Φασούλα. Επικοινωνήσαμε μαζί του και του ζητήσαμε να ξετυλίξει το κουβάρι των αναμνήσεών του από τη μεγάλη γιορτή του ελληνικού μπάσκετ, το Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, όταν η παρέα "του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών" κατέκτησε το χρυσό, γνωρίζοντας όμως στην πρώτη φάση μια μεγάλη ήττα από την Εθνική Ισπανίας με 17 πόντους διαφορά (89-106).
Ο Φερνάντο, που σήμερα στα 50 του χρόνια εργάζεται ως σχολιαστής στην TVE (κρατική ισπανική τηλεόραση), δέχτηκε πρόθυμα να θυμηθεί για το SPORT 24 εκείνες τις μέρες που έβγαλαν όλη την Ελλάδα στους δρόμους.

Το ισπανικό στιλ
"Το Ευρωμπάσκετ του ’87 μου φέρνει στο μυαλό ευχάριστες αναμνήσεις. Ήταν ένα τουρνουά στο οποίο πραγματοποιήσαμε καλές εμφανίσεις, κατακτώντας μια τιμητική 4η θέση στο τέλος και βέβαια ήμαστε η μοναδική ομάδα (εξαιρώ την άδικη νίκη των Σοβιετικών στην α’ φάση, αφού όλοι θυμόμαστε ότι στην ουσία ήταν ένα δώρο των διαιτητών) που κατάφερε να νικήσει κατά κράτος τη διοργανώτρια και μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Ελλάδα.
Η δική μας ομάδα βρισκόταν τότε σε μια διαδικασία ανανέωσης, αφού οι παλιοί Μπάμπεντερ, Κορμπαλάν, Ντε λα Κρουθ και Ιτουριάγα είχαν σταματήσει από την Εθνική και στη θέση τους είχαν έρθει νέοι, φιλόδοξοι και ταλαντούχοι παίκτες όπως ο Σολοθάμπαλ, ο Φεράν, ο Μοντέρο και ο Βιγιακάμπα. Αυτό που δεν άλλαξε βέβαια, ήταν το αγωνιστικό στιλ μας, που στηριζόταν στη σφιχτή, συλλογική άμυνα, με στόχο το κλέψιμο και τον αγαπημένο μας αιφνιδιασμό.
Οι εντολές τότε – όπως και πάντα – του Ντίαθ Μιγκέλ ήταν η εξής μία: Τρέξτε σαν τρελοί, τρέξτε, τρέξτε, τρέξτε! Και όλοι ακολουθούσαν τη συγκεκριμένη εντολή, εκτός ίσως από μένα που οι επιστροφές μου ήταν αρκετά αργές και έβγαζαν τον κόουτς από τα ρούχα του (γέλια)! Οι υπόλοιποι παίκτες όμως ήταν πραγματικές σφαίρες, κυρίως δε οι περιφερειακοί που συνεργάζονταν άψογα με τον κατεξοχήν σκόρερ Έπι και με το πιο γρήγορο τότε τεσσάρι της ηπείρου, τον Αντρές Χιμένεθ, τον οποίο ο Ντίαθ αποκαλούσε «Γουόρθι» της Ευρώπης!".

Ο αγώνας Ισπανίας – Ελλάδας
"Θυμάμαι τη θεωρία που μας είχε κάνει πριν τον αγώνα με τους Έλληνες ο Ντίαθ Μιγκέλ. Τα πράγματα είναι απλά, μας είχε πει, αν τους δώσετε την ευκαιρία να απλώσουν το παιχνίδι τους και να πάνε σε αργές, οργανωμένες επιθέσεις και αν τους παίξετε man to man, τότε χαθήκαμε όλοι μαζί. Ο Γκάλης θα βάλει 50 πόντους, ο Γιαννάκης άλλους 30 και οι υπόλοιποι θα γελάνε μαζί μας!
Ο μόνος τρόπος να τους προβληματίσουμε, θα είναι οι ζώνες και το διαρκές τρέξιμο, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Μην ξεχνάτε ότι είναι κουρασμένοι από την χθεσινή υπερπροσπάθεια (σ.σ. είχε προηγηθεί η πρώτη νίκη μας επί της Γιουγκοσλαβίας) και γι’ αυτό έχουμε ένα λόγο παραπάνω να τους τρέξουμε. Άρα λοιπόν τα γνωστά, σκληρή άμυνα και τρέξιμο του θανατά! (γέλια)
Εγώ, θυμάμαι, το προηγούμενο βράδυ είχα κοιμηθεί στο ξενοδοχείο με το air condition ανοιχτό και είχα ξυπνήσει με μια ψύξη άνευ προηγουμένου. Δεν μπορούσα να μετακινήσω το κεφάλι μου ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Λίγο πριν την έναρξη του αγώνα και ενώ είχε ολοκληρωθεί ο δικός μας Εθνικός ύμνος, με φώναξαν από τον πάγκο, μου είπαν να καθίσω και μου κάρφωσαν στο λαιμό μια ένεση από αυτές που βλέπεις στα κινούμενα σχέδια! Τόσο μεγάλη ήταν!
Μέσα σε δευτερόλεπτα ένιωσα να μουδιάζει τελείως ο πόνος, αλλά ήταν τελείως σουρεαλιστική η αίσθηση! Να παιανίζει ο ελληνικός Εθνικός ύμνος, να σείεται κυριολεκτικά το γήπεδο, εγώ να είμαι σα ναρκωμένο άλογο και να ξέρω ότι σε λίγο θα έχω μπροστά μου τον Φασούλα!
Τι άλλο θα μπορούσε να μου τύχει άραγε, σκεφτόμουν την ώρα του τζάμπολ! Τελικά όλα πήγαν κατ’ ευχή, οι συμπαίκτες μου έτρεχαν σα μουρλοί επί 40 λεπτά, νικήσαμε άνετα με ένα ρεσιτάλ αιφνιδιασμών και εγώ γλίτωσα πολύ φτηνά από τις δαγκάνες του Φασούλα!"(πολλά γέλια).

Η ελληνική ομάδα
"Θεωρώ ότι η ελληνική ομάδα του ’87 υπήρξε σταθμός στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι μια άσημη μέχρι τότε χώρα ανέβηκε στην κορυφή, ούτε και ότι έσπασε – για να μην πω τσάκισε – την ηγεμονία των Σοβιετικών και των Γιουγκοσλάβων που εναλλάσσονταν συνήθως στην 1η θέση του βάθρου. Η μεγαλοσύνη αυτής της ομάδας ήταν το εκπληκτικό και θεαματικό μπάσκετ που έπαιξε, μην αφήνοντας καμία αμφισβήτηση για το ποιος ήταν ο καλύτερος σε αυτή τη διοργάνωση.
Φυσικά και θυμάμαι όλους σχεδόν τους παίκτες της Εθνικής σας. Όμως θέλω να σταθώ σε 3 από αυτούς. Καταρχήν ο Νίκος Γκάλης. Δεν έχω δει στη ζωή μου μεγαλύτερο σκόρερ και πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να τον ξεπεράσει στο μέλλον. Αλλά και ο τρόπος που έδινε ασίστ ήταν φοβερός. Ο Γκάλης είναι κατά τη γνώμη μου ο πιο ολοκληρωμένος παίκτης στο "ασόδυο" σε ολόκληρη την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Μετά ακολουθεί ο Γιαννάκης, με τον οποίο είχαμε παράλληλη πορεία από τις μικρές Εθνικές. Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτόν... κορυφαίος αμυντικός, σουτέρ, οργανωτής, μαχητής, αρχηγός, προσωπικότητα, τα πάντα. Και μαζί τους ο Φασούλας.
Ένας αέρινος πίβοτ που παρότι ήταν τόσο αδύνατος, διέθετε μια τρομερή αίσθηση του παιχνιδιού. Από τους ψηλούς με το καλύτερο timing στα κοψίματα και με την κίνηση κατατεθέν της μισής στροφής και του ψηλοκρεμαστού σουτ. Απίστευτη εγκεφαλική παρουσία μέσα στη ρακέτα.
Αν θα έπρεπε να παρομοιάσω με κάτι αυτή τη μεγάλη τριάδα, θα έλεγα ότι σε μια ταινία γουέστερν ο Γκάλης ήταν αυτός που κράταγε τη σημαία οδηγώντας το στρατό, ο Γιαννάκης ήταν αυτός που με την τρομπέτα του έδινε τον τόνο στους υπόλοιπους για τη μάχη και ο Φασούλας ήταν ο σερίφης που σήκωνε το χέρι για να σταματήσει τους παράνομους. Και δυστυχώς, ανάμεσα σε αυτούς ήμουν κι εγώ!" (γέλια)

Ο κόσμος στις κερκίδες και ο τελικός
"Κάτι ακόμα που θέλω να αναφέρω, είναι ο κόσμος που βρέθηκε στις κερκίδες του γηπέδου όπου έγιναν οι αγώνες. Νομίζω ότι η παρουσία τους έγινε σημείο αναφοράς για το κοινό του σύγχρονου ευρωπαϊκού μπάσκετ την τελευταία εικοσαετία.
Ποτέ μέχρι τότε σε μια τόσο μεγάλη σε διάρκεια και σημασία διοργάνωση, δεν είχαμε δει τέτοιας έκτασης και έντασης εκδηλώσεις υποστήριξης σε μια ομάδα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την κερκίδα του τελικού. Είχαμε παρακολουθήσει όλη η ομάδα μαζί το παιχνίδι της Ελλάδας με τη Σοβιετική Ένωση και είχαμε μείνει άφωνοι από τη βοήθεια των φιλάθλων.
Και βέβαια, κλείνοντας, να πω ότι το ματς του τελικού ήταν ένα σούπερ παιχνίδι. Υπάρχουν ωραία παιχνίδια, υπάρχουν άριστα παιχνίδια και υπάρχουν σούπερ παιχνίδια. Ο τελικός του Ευρωμπάσκετ του ’87 ήταν ένα από αυτά. Τέτοιο ταλέντο μαζεμένο πάνω στο παρκέ, τέτοια διακύμανση, τέτοιο σασπένς, τέτοιο come back των Ελλήνων στο τέλος, τέτοιο θρίλερ στην παράταση, τέτοια δικαίωση με τη νίκη και τέτοια αποθέωση από ολόκληρη τη χώρα. Μεγαλειώδες, μοναδικό...!"

Ο Ζάρκο
Ο Ζάρκο έβαλε τα δυνατά του και αφού μπήκε στη μηχανή του χρόνου ταξίδεψε 22 χρόνια πίσω, φρεσκάροντας τη μνήμη μας για το γεγονός που άλλαξε την πορεία του ελληνικού μπάσκετ, το Eurobasket 1987 της Αθήνας. "Δεν θα ξεχάσω την προσέλευση των Ελλήνων σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά. 20.000 θεατές στο ΣΕΦ εκείνη την εποχή, ήταν σα να λέμε τώρα... 40.000!", εκμυστηρεύτηκε ο βετεράνος άσος, που τότε ήταν 21 ετών.
Από την πρώτη στιγμή που δέχτηκε το τηλεφώνημα του SPORT 24 και άκουσε ελληνική φωνή, ο "Ζάρκο" ήταν απίστευτα ζεστός. Ρώτησε να μάθει λεπτομέρειες για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας (για τα περισσότερα ήταν ενήμερος, άλλωστε μέχρι πριν από έναν χρόνο διατηρούσε διαμέρισμα στη Γλυφάδα), επέμεινε αρκετές φορές επαναλαμβάνοντας το ερώτημα "από υγεία καλά;" (στην Αθήνα είχε υποστεί το πρώτο από τα δύο εμφράγματα παίζοντας... ποδόσφαιρο με φίλους του τον Μάρτιο του 2001) και φυσικά ήταν πρόθυμος να μοιραστεί μαζί μας τις ισχυρότερες αναμνήσεις του από το Ευρωμπάσκετ του 1987.
"Πάνε και... 22 χρόνια, έτσι;", υπέβαλε το ρητορικό ερώτημα σε άπταιστα ελληνικά, όπως και καθετί που μας είπε κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας με το Βελιγράδι. Τι κάνει στη σερβική πρωτεύουσα; "Είμαι ο ένας από τους δύο αντιπροέδρους της Σερβικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Πρόεδρος είναι ο Βλάντε Ντίβατς και όλοι μαζί τρέχουμε. Ξέρεις, αυτές οι θέσεις έχουν υποχρεώσεις", εξήγησε ο Ζάρκο και κόντεψε να μας πιάσει... κατάθλιψη που εμείς δεν έχουμε αξιοποιήσει ούτε ένα από τα ιερά τέρατα του ελληνικού μπάσκετ σε κάποιο υψηλόβαθμο πόστο. Ο Γκάλης (ηθελημένα ή άθελα) είναι εξαφανισμένος. Ο Γιαννάκης εργάζεται ως προπονητής. Ο Φασούλας είναι Δήμαρχος Πειραιά, ο Χριστοδούλου ποιός ξέρει...
Τέλος πάντων. "Αυτό που μας είχε κάνει τρομερή έκπληξη ήταν η προσέλευση του κόσμου στο ΣΕΦ. 20.000 τότε ήταν σαν να λέμε τώρα... 40.000", μας είπε με θαυμασμό ο παλαίμαχος άσος. "Ειλικρινά, δεν περιμέναμε να αντικρίσουμε αυτό το θέαμα στις κερκίδες. Γιατί για μας ήταν θέαμα να βλέπεις τόσο κόσμο κρεμασμένο σε κάθε γωνιά του γηπέδου να ουρλιάζει... ‘Ελλαδάρα ολέ’.
Να ξέρεις ότι ειδικά εμείς οι πιο νέοι (εκείνη τη χρονιά είχε αρχίσει η μεγάλη ανανέωση στην εθνική Γιουγκοσλαβίας και το πάντρεμα των Τζόρτζεβιτς, Πάσπαλιε, Ντίβατς, Ράτζα, Κούκοτς με κάποιους πιο παλιούς όπως ο Γκρμπόβιτς, ο Ράντοβιτς, ο Ραντοβάνοβιτς, ο Τσβετίτσιανιν) επηρεαστήκαμε αρκετά από τον κόσμο. Δεν καταφέραμε να διαχειριστούμε όλη αυτή την πίεση που δημιουργούσε το ΣΕΦ", παραδέχθηκε ο Πάσπαλιε, ο οποίος αργότερα θα φορούσε τη φανέλα του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του Πανιωνίου και του Αρη.

"Δεν ήμασταν έτοιμοι..."
Αυτό το βίωσε ιδιαίτερα στον ιστορικό ημιτελικό Ελλάδας – Γιουγκοσλαβίας που ανέδειξε νικήτρια τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης οικοδέσποινα. "Και τα δύο παιχνίδια με την Ελλάδα τα θυμάμαι (στην πρώτη φάση η Ελλάδα νίκησε 84-78, ο Γκάλης πέτυχε 44 και ο Πάσπαλιε 24 πόντους). Ειδικά στον ημιτελικό είχαμε ξεκινήσει πολύ καλά.
Προηγηθήκαμε με δέκα πόντους στο ημίχρονο, αλλά δεν αντέξαμε και χάσαμε τη διαφορά και μαζί την πρόκριση στον τελικό. Να ξέρεις, όμως, ότι σε εκείνο το ματς η Ελλάδα απέδειξε ότι δεν είχε μόνο τον Γκάλη, αλλά ότι ήταν ομάδα, ότι μπορούσαν και οι υπόλοιποι να προσφέρουν", είπε ο Ζάρκο εξαίροντας το ομαδικό πνεύμα και την αυταπάρνηση που κυριαρχούσε την πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1987.
Πραγματικά, στον ημιτελικό με τους "πλάβι" ο Νικ δεν ήταν μόνος του. Πέτυχε 30 πόντους, αλλά είχε ανεπανάληπτη συμπαράσταση από τον Φάνη (18 π.), τον Γιαννάκη (14 π.), τον Φασούλα (11 π.).
"Και τον Ανδρίτσο!", μας προλαβαίνει ο Πάσπαλιε θυμίζοντας τους 8 καθοριστικούς πόντους του νυν γενικού διευθυντή της ΚΑΕ Πανιώνιος. "Χάσαμε γιατί δεν ήμασταν έτοιμοι να σταματήσουμε όχι μόνο τον Γκάλη και τους υπόλοιπους Ελληνες, αλλά αυτή τη λαοθάλασσα. Το ξαναλέω ότι τέτοιο κόσμο δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ σε γήπεδο μπάσκετ.
Αυτό συζητούσαμε στα δωμάτια του ‘Χανδρής’, όπου έμενε η αποστολή μας. Δεδομένου ότι ο συχωρεμένος ο Τσόσιτς μας έβαζε κάθε φορά σε διαφορετικά δωμάτια, νομίζω ότι εκείνες τις 15 ημέρες στην Αθήνα, ήμουν συγκάτοικος του Ντίβατς. Δεν είμαι σίγουρος", συμπλήρωσε ο Ζάρκο επηρεασμένος από το πέρασμα των χρόνων και αναφέρθηκε στον τελικό της Ελλάδας με τη μεγάλη Σοβιετική Ενωση.
"Μετά τα πρώτα παιχνίδια, όλοι είχαμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε ότι οι Ελληνες δύσκολα θα μπορούσαν να χάσουν στο γήπεδό τους. Αυτό επιβεβαιώθηκε στον τελικό, ο οποίος θυμάμαι ήταν δραματικός και κρίθηκε με τις βολές του Καμπούρη στην παράταση.
Ηταν μεγαλειώδες αυτό που κατάφερε τότε η εθνική Ελλάδος, η οποία είχε και συνέχεια, καθώς δύο χρόνια αργότερα πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ. Και για μας, όμως, άρχισε η κυριαρχία, αφού κατακτήσαμε τρία χρυσά μετάλλια (1989, 1991, 1995, 1997), καθώς και το παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Αργεντινή το 1990, για να έλθουν και άλλες διακρίσεις αργότερα (Μουντομπάσκετ 1998, 2002)", θυμάται ο σπουδαίος άσος.

"Ήταν ορόσημο"
Εν κατακλείδι, "το 1987 ήταν ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ, γιατί τότε το άθλημα πήρε το σωστό δρόμο. Ασχολήθηκε ο κόσμος με το ελληνικό πρωτάθλημα και τα επόμενα χρόνια ήλθαν στην Ελλάδα μεγάλοι παίκτες από το εξωτερικό.
Σε αυτή την έκρηξη, βέβαια, έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν ήταν ό,τι καλύτερο εκείνη την εποχή, ενώ το Ευρωμπάσκετ είχε αρχίσει να δημιουργεί πολλούς νέους φιλάθλους και εκατοντάδες μπασκετμπολίστες, που αρκετοί κάνουν σημαντική καριέρα.
Τέσσερα χρόνια αργότερα ήλθα και εγώ στη χώρα σας, όπου αγωνίστηκα επτά χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Να είσαι, λοιπόν, καλά που μου θύμισες όλα αυτά", μας είπε με νοσταλγία στον επίλογο της κουβέντας ο Ζάρκο και μας αποχαιρέτισε...


Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

VALENTINO ROSSI

Βαλεντίνο Ρόσι της FIAT Yamaha, αναζητά το τελικό βήμα σε ότι αφορά την εκμετάλλευση στο μέγιστο της M1 για να επιστρέψει στην κορυφή του βάθρου αυτό το τριήμερο στο γκραν πρι Καταλονίας.
Η πίστα του Μοντμελό είναι ένα μέρος με καλές αναμνήσεις για τον 6 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή. Εκεί κέρδισε 8 αγώνες, αλλά τερμάτισε 2ος τα τελευταία 2 χρόνια.

«Η Βαρκελώνη είναι μαζί με το Μουτζέλο και το Φίλιπ Άιλαντ, μία από τις αγαπημένες μου πίστες. Πάντα μου αρέσει να αγωνίζομαι εκεί», είπε.

«Έχω πάρει μία νίκη στην Ισπανία μέχρι τώρα φέτος οπότε ελπίζω σε μία ακόμη αυτό το τριήμερο. Ακόμα δεν έχουμε βρει την τέλεια απάντηση για να κάνουμε τη M1 να αποδίδει όπως ακριβώς θέλω, αλλά η Βαρκελώνη είναι μία καλή πίστα για εμάς οπότε ελπίζουμε να κάνουμε το τελικό βήμα εκεί και επίσης επειδή θα έχουμε επιτέλους την ευκαιρία να κάνουμε δοκιμές τη Δευτέρα".
Ο Ρόσι πηγαίνει στη Βαρκελκώνη ελπίζοντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις μετά την απογοήτευση του εντός έδρας αγώνα του, στην Ιταλία, όπου η 3η θέση σε έναν αγώνα με ανάμικτες καιρικές συνθήκες έβαλε τέλος στο σερί των 7 νικών στο Μουτζέλο με αποτέλεσμα να υποχωρήσει και στην 3η θέση της βαθμολογίας.

«Το Μουτζέλο ήταν απογοητευτικό αλλά πήραμε βαθμούς και τώρα μπαίνουμε σε μία από τις πιο σημαντικές φάσεις του πρωταθλήματος και αυτό είναι πολύ σημαντικό», πρόσθεσε. «Πρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι και να χρησιμοποιήσουμε τα όσα μάθαμε στο Μουτζέλο για να βρεθούμε στην σωστή θέση. Ελπίζω σε καλό καιρό επειδή δεν πιστεύω ότι αυτοί οι αγώνες με ανάμικτες καιρικές συνθήκες μου ταιριάζουν πολύ καλά".
Το Μουτζέλο ήταν επίσης η 3η φορά σε 5 αγώνες φέτος που ο Ρόσι νικήθηκε από τον ομόσταυλό του, τον Χόρχε Λορένθο. Ο Ρόσι είναι 5 βαθμούς πίσω από τον Λορένθο στη βαθμολογία των αναβατών και 9 από τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος, Κέισι Στόουνερ της Ducati, ο οποίος κέρδισε το 2ο φετινό του αγώνα στο Μουτζέλο.

«Είμαστε ακόμα στον στόχο μας και κοντά στην κορυφή του πρωταθλήματος αλλά αυτό το τριήμερο πρέπει να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε μερικούς βαθμούς από τους 2 αναβάτες που είναι μπροστά μας στο πρωτάθλημα», είπε ο αγωνιστικός διευθυντής του, Ντάβιντε Μπρίβιο.

«Συνήθως είμαστε καλοί στη Βαρκελώνη αλλά υπάρχουν πολλοί άλλοι που είναι επίσης δυνατοί εκεί και γνωρίζουμε ότι θα είναι μία σκληρή μάχη. Τη Δευτέρα έχουμε τις πρώτες μας δοκιμές από την έναρξη της σεζόν και θα είναι μία πολύ σημαντική ημέρα, που ελπίζω ότι θα μας δώσει μερικές καλές πληροφορίες και θα μας βοηθήσει στο 2ο μισό του πρωταθλήματος".


Δεκάξι χρόνια χωρίς τον Ντράζεν Πέτροβιτς

Πέρασαν 16 χρόνια από την ημέρα που ο Ντράζεν Πέτροβιτς άφησε την τελευταία του πνοή πίσω από το τιμόνι του κόκκινου "πειραγμένου" Golf που οδηγούσε. Το κενό του δεν έχει αναπληρωθεί, αλλά το μονοπάτι που χάραξε έγινε... αυτοκινητόδρομος, σαν κι αυτόν της Γερμανίας πάνω στον οποίο γράφτηκε ένα πρόωρο "the end".

Ο "Μότσαρτ" του παγκόσμιου μπάσκετ ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που κυριάρχησε στο ΝΒΑ. Βήμα-βήμα από το μικρό γυμναστήριο της Σιμπένικ, έγινε το σύμβολο της Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ, ο ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας, το αστέρι της Ρεάλ, ο "ξένος" των Μπλέιζερς, ο "βιρτουόζος" των Νετς.

"Ήταν ένας ερημίτης του μπάσκετ. Δεν είχε κοινωνική ζωή εκτός μπάσκετ" τόνισε ο Κένι Γκραντ, ο Αμερικάνος ατζέντης που τον έφερε στις ΗΠΑ. "Πίστευε ότι μπορούσε να τα καταφέρει κι ήθελε πραγματικά να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία" εξήγησε.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 75 "διεθνείς" παίκτες στο ΝΒΑ, οι οποίοι ακολούθησαν το παράδειγμα του "Μότσαρτ". Περπάτησαν το δρόμο που ο ίδιος διέσχισε με πολύ κόπο.

"Ζούσε στον απέναντι δρόμο από το γήπεδο και παρότι η ομάδα του έκανε διπλές προπονήσεις, εκείνος βρισκόταν στο παρκέ αρκετή ώρα πριν κι είχε κάνει 500 σουτ πριν έρθουν οι συμπαίκτες του" προσθέτει ο Γκραντ.

"Το μπάσκετ ήταν ότι είχε στον κόσμο. Είχε εκπληκτικά ρεκόρ σκοραρίσματος, παρότι αντιμετώπιζε συνεχώς νταμπλ-τιμ ή σύνθετες άμυνες όπως η 1-4" θυμάται ο διάσημος ατζέντης, που θυμήθηκε τα λόγια του Πέτροβιτς, όταν αυτός "μετακόμισε" στο ΝΒΑ. "Είμαι τόσο χαρούμενος που δεν θα δω ξανά το 4 ζώνη κι 1 man-to-man"...

Το 1989 αγωνίστηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Την επόμενη χρονιά γνώρισε για πρώτη φορά το ρόλο του "παγκίτη" στους Μπλέιζερς. Όταν, ωστόσο, έγινε ανταλλαγή στους Νετς έγινε και πάλι κυρίαρχος. Την πρώτη του "γεμάτη" χρονιά στο Νιου Τζέρσεϊ είχε 20.6 πόντους, ενώ την τελευταία πριν το θάνατο του σκόραρε 22.3 ποντους.

"Δεν γεννήθηκε σουτέρ, έγινε... Κι αυτό γιατί σούταρε τόσες πολλές φορές. Δεν ήταν από αυτούς που τον βλέπεις να σουτάρει και λες 'τι ώραιος παλμός'. Δεν πίστευες ότι η μπάλα θα μπει στο καλάθι, επειδή έτσι φαινόταν. Έμπαινε μέσα γιατί έχει παίξει πολύ. Ήταν πολύ σκληρός, ανταγωνιστικός και δουλευταράς" καταλήγει ο Κένι Γκραντ.

Σύμβολο

Οι ζωγράφοι γίνονται διάσημοι μετά τον θάνατο τους. Για τους αθλητές δεν ισχύει το ίδιο. Στην περίπτωση του "Μότσαρτ", ωστόσο, ο πρόωρος και άγαρμπος χαμός του, βοήθησε ώστε στα 28 του χρόνια να γίνει "θρύλος". Να γίνει σύμβολο για μια ολόκληρη χώρα.

Ο τάφος του στο Μιρογκόι του Ζάγκρεμπ είναι τουριστικός προορισμός. Ο Σλοβένος Μπόρις Γκόρενς έχει "χτυπήσει" ένα τατουάζ (Nets-3) προς τιμή του. Ο διάσημος τενίστας Γκόραν Ιβανίσεβιτς φοράει τη φανέλα του. Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανγκ δάκρυσε στην είδηση του θανάτου του. Το ίδιο κι ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα όταν επισκέφτηκε τον τάφο του. Ο Ντράζεν Πέτροβιτς δεν ήταν ένας παίκτης, ήταν ένας θρύλος.

Είπαν για τον Ντράζεν Πέτροβιτς:

Νέβεν Σπάχια: "Δεν άντεχε τις ήττες. Τις μισούσε. Όταν έχανε στα "μονά" δεν μιλούσε σε κανέναν για ώρες. Δεν άντεχε να χάνει ούτε στα χαρτιά. Όταν σαν παίκτης της Σιμπένκα γνώριζε την ήττα, έμενε για ώρες στο γυμναστήριο για να σουτάρει".

Τομ Νιούελ: "Κανείς παίκτης δεν έχει δουλέψει σκληρότερα"

Αλεξάντερ Πέτροβιτς: "Εργασιομανής, φανατικός, εθισμένος στο μπάσκετ! Ναι ήταν. Και ξέρετε γιατί; Όχι επειδή γυμναζόταν 7-8 ώρες τη μέρα, αλλά επειδή ποτέ δεν πήρε μια μέρα ρεπό".

Αλεξάντερ Πέτροβιτς: "Τα χρόνια που έπαιξα μαζί με τον Ντράζεν στην Τσιμπόνα ήταν τα ευκολότερα της καριέρας μου"

Τσακ Ντέιλι (ένα χρόνο μετά το θάνατο του Ντράζεν): "Έπρεπε να φύγω πέρσι από τους Νετς, όταν ο "καπετάνιος" μας έφυγε από το πλοίο".

Νταν Πίτερσον: "Η Τσιμπόνα έχει καλούς παίκτες, αλλά ο Ντράζεν είναι μια ομάδα μόνος του"

Ρούντι Τομγιάνοβιτς: "Είναι ο καλύτερος σουτέρ στο ΝΒΑ. Παίζει με καρδιά και θέληση, αποδεικνύοντας ότι πραγματικά αγαπά το παιχνίδι".

Ουίλις Ριντ: "Σήμερα είναι σαν να έχασα έναν γιο" (σ.σ όταν σκοτώθηκε ο Ντράζεν)

Σαμ Μπούι: "Ακόμη κι αντίπαλος να είσαι, δεν μπορείς παρά να τον θαυμάσεις"

Ντέιβιντ Στερν: "Είμαστε χαρούμενοι που τον γνωρίσαμε"

Τσακ Ντέιλι: "Δεν θα μπορούσες να ζητήσεις κάποιον καλύτερο συμπαίκτη"

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα (όταν επισκέφτηκε τον τάφο του Ντράζεν): "Μη λυπάστε για το θάνατο του. Είναι φαινόμενο και θα ζει για πάντα"

Μάικλ Τζόρνταν: "Ήταν ο μόνος παίκτης που με κοίταγε στα μάτια χωρίς να φοβάται".

Είπε ο Ντράζεν Πέτροβιτς:

"Το ΝΒΑ είναι πάνω από όλα επαγγελματισμός. Όταν χάνεις ο καθένας τραβάει το δρόμο του, δεν υπάρχουν φιλίες".

"Οι παίκτες του ΝΒΑ είναι καλοί, αλλά δεν είναι υπερήρωες. Με 30' συμμετοχής δεν υπάρχει ομάδα στην οποία να μην βάλω 20 πόντους"

"Αν έμαθα κάτι στο ΝΒΑ είναι ότι πρέπει να προσέχω τον εαυτό μου. Θα με σπρώξουν αρκετά. Έχω όνομα κι επίθετο, δεν είμαι περαστικός, αν κι αυτό δεν αρέσει σε κάποιους. Πρέπει να το καταλάβουν όμως ότι στο ΝΒΑ υπάρχει χώρος για τους Ευρωπαίους".

"Υπάρχει κάποιος πιο δυνατός από μένα. Είμαι απόλυτα χαρούμενος όταν προπονούμαι. Όταν κάθομαι είμαι δυστυχισμένος. Είναι δύσκολο να το περιγράψεις σε κάποιον δεν άκουσε τον ήχο της μπάλας σε ένα άδειο γήπεδο".

"Αν είχα δουλέψει στη Σιμπένκα και στην Τσιμπόνα όσο σκληρά δούλεψα στους Νετς θα ήμουν καλύτερος παίκτης κατά 30%"

"Όταν μπαίνεις στο παρκέ δεν πρέπει να υποχωρείς με τίποτα. Ο αντίπαλος θα κάνει τα πάντα για να σου αποσπάσει την προσοχή. Εγώ αντιδρώ αυτόματα στις προκλήσεις κι αυτό δεν τους αρέσει".

Αφού είχε σκοράρει 44 πόντους κόντρα στους Χιούστον Ρόκετς: "Δεν ξέρω γιατί, αλλά νιώθω ότι θα μπορούσα να κάνω τα πάντα εναντίον του Βέρνον Μάξουελ εκείνη τη μέρα"

"Κάποιες φορές ένιωσα πολύ άβολα. Με χειροκροτούσαν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Αυτό σημαίνει ότι τους άρεσα, ότι πιστεύουν σε μένα".

"Είτε έχεις ένα, πέντε ή δέκα εκατομύρια πάλι τρως μια φορά γεύμα και δείπνο"

"Η Σιμπένικ είναι η ομάδα της καρδιάς μου, αλλά έπρεπε να κάνω ένα βήμα μπροστά"

"Το να χάσω προπόνηση ήταν για μια μένα μια αφόρητη αμαρτία".

Στο πρώτο του παιχνίδι στην Τσιμπόνα σκόραρε 56 πόντους κόντρα στην Σιμπένκα: "Δεν ήταν δύσκολο. Οι αναμνήσεις ήταν αναμνήσεις, η αγάπη είναι αγάπη, αλλά στο γήπεδο δεν αναγνωρίζω κανέναν. Θα σκοράρω 56 πόντους ξανά αν έχω την ευκαιρία".

"Είναι μια δουλειά στην οποία δεν δικαιούσε μια κακή μέρα. Πάνω από όλα είμαι υποχρεωμένο στους φιλάθλους. Πρέπει να επιστρέψω την αγάπη τους. Για αυτό δεν πήρα ποτέ ρεπό. Παίζω κάθε παιχνμίδια για αυτούς και μετά για μένα και το σύλλογο".

"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Ρέτζι Μίλερ λέει ότι είμαι λάθος. Πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι ότι σκοράρω συχνά "30άρες". Αυτό πρέπει να είναι το λάθος".

ΝΑΡΚΟΕΥΡΩ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΝΑΡΚΟΔΟΛΛΑΡΙΟ


Σύμφωνα με την αμερικάνικη υπηρεσία για την καταπολέμηση των ναρκωτικών (DEA) διαπιστώνει ότι οι έμποροι κοκαϊνης προτιμούν την ευρωπαϊκή αγορά λόγω του ισχυρού ευρώ που είναι ευκολότερα να μεταφέρεις ρευστό σε 500ευρω απ' ότι σε 100δολλάρια.

1.000.000 δολλάρια σε χαρτονομίσματα των 100 ζυγίζουν 10 κιλά περίπου. Ενώ 1.000.000 δολλάρια σε χαρτονομίσματα των 500 ευρώ με βάση την ισοτιμία 1,38 δολλάρια ζυγίζουν 1,5 κιλά. 1 κιλό κοκαϊνης κοστίζει στην Αμερική 20.000 δολλάρια, ενώ στην Ευρώπη φτάνει στα 48.500 δολλάρια. Τα καρτέλ της κοκαϊνης μεταφέρουν τα κέρδη τους από την Ευρώπη στα χαρτονομίσματα του ευρώ με αποτέλεσμα να εμφανίζονται περισσότερα 500ευρα στους δρόμους της Κολομβίας, την μητρόπολη των καρτέλ της κοκαϊνης.

Αυτό αποτελεί μια ευρωπαϊκή νίκη ενάντια στην αμερικανική υπερδύναμη και μια επιτυχία της οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαίκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ) και της Ε.Ε.που έδωσαν άμεση λύση στο χρόνιο πρόβλημα των καρτέλ που δεν μπορούσαν να μεταφέρουν τόσα κιλά δολλάρια. Άλλωστε τα 500ευρα δημιουργήθηκαν για τον απλό λαό για να μπορεί να εισπράξει το υπέρογκο μηνιαίο εισόδημά του που κυμαίνεται από 700 ως 1500 ευρώ και όχι για τους μεγαλοτραπεζίτες.