Σελίδες

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ο καιρός

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΜΕΡΟΣ Α΄


Ο Παναθηναϊκός την φετινή χρονιά απέτυχε πλήρως και ολοκληρωτικά στους αγωνιστικούς χώρους, αφού έχασε το πρωτάθλημα από τον Ιανουάριο και το Κύπελλο (από την αναπληρωματική ομάδα του Πανσσεραικού) από τον Μάρτιο. Οι ευρωπαϊκές αναλαμπές κράτησαν αναμμένη την φλόγα του καλοκαιριού και σίγουρα η νίκη στο Μιλάνο ήταν μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του. Δεν ήταν όμως η πρώτη και δεν θα είναι η τελευταία. Και στην τελική, ποιος θα θυμάται σε 5 χρόνια αυτόν τον αγώνα?
Ο Παναθηναϊκός βιάστηκε πολύ το περασμένο καλοκαίρι. Μέσα στην τούρλα της πολυμετοχικότητας και με τον χρόνο να πιέζει αφόρητα, αφού η προετοιμασία ξεκίνησε νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά, πάρθηκαν αποφάσεις σημαντικές χωρίς το ανάλογο ψάξιμο.
Ο Κώστας Αντωνίου, που προσελήφθη ως τεχνικός διευθυντής, είχε όλες κι όλες 20 ημέρες για να βρει προπονητή και να στήσει την ομάδα. Έτσι προέκυψε ο Τεν Κάτε με το ακριβότερο συμβόλαιο προπονητή στην ιστορία, έτσι προέκυψαν 5-6 παίχτες που έπαιζαν στην ίδια θέση, έτσι ξοδεύτηκαν αλόγιστα μεγάλα ποσά.
Με τα πρώτα στραβά αποτελέσματα άρχισε και η γκρίνια. Παρότι στον κόσμο είχε δημιουργηθεί μεγάλη προσδοκία και υπήρχε αύρα ελπίδας αλλά και πίστωση χρόνου, αυτό δεν λειτούργησε υπέρ της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός άλλωστε έχει να επιδείξει στην ιστορία του αμέτρητα παραδείγματα γκρίνιας, φαγωμάρας και διχόνοιας. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την ομάδα που έφτασε στο σημείο να διαγράψει τον ίδιο της τον ιδρυτή, τον Γεώργιο Καλαφάτη.
Στο πολυμετοχικό σχήμα συγκεντρώθηκαν 4 πολύ ισχυρές προσωπικότητες και με πολύ μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Το να βρεθεί ισορροπία ήταν δύσκολο και ο Νικόλας Πατέρας, ανέλαβε τον ρόλο του συνδετικού κρίκου. Τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα έφεραν και τις πρώτες διαφωνίες.
Άπαντες ήταν λαλίστατοι μπροστά στα μικρόφωνα ή τα κασετόφωνα των δημοσιογράφων σε κάθε ευκαιρία.
Αρκετές φορές οι δηλώσεις ήταν αντικρουόμενες, αλλά το πρόσχημα της ενότητας κρατούσε το καπάκι πάνω στο καζάνι που σιγόβραζε. Και κάποια στιγμή το καπάκι πετάχτηκε όταν ο Ανδρέας Βγενόπουλος ανέφερε <<στο τέλος- τέλος η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός>>. Τον τελευταίο μήνα με πρωτοβουλία του << Mr MIG>>, που εκτός από λαλίστατος είναι και πολυγραφότατος, εκτοξεύτηκαν αρκετά βέλη προς τους συμμέτοχούς του και συγκεκριμένα τον Γιάννη Βαρδινογιάννη και τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Οι τελευταίοι δεν άφησαν αναπάντητες τις επιθέσεις Βγενόπουλου και η κατάσταση έφευγε εκτός ελέγχου.
Ο Α. Βγενόπουλος λέει δημόσια αυτό που θέλει να ακούσει ο κάθε οπαδός, δηλαδή απεριόριστο μπάτζετ για μετεγγραφές. Εξάλλου είναι εύκολο στα λόγια να ζητάς αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 200 εκατ ευρώ όταν εσύ ως κάτοχος του 8%, καλείσαι να βάλεις τα 16 από τα 200 εκατ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: