5 κακές συνήθειες που καταστρέφουν σιγά-σιγά μια σχέση

Μόλις οι πεταλούδες σταματήσουν να φτερουγίζουν στο στομάχι σου, ξεκινά μια νέα φάση στη σχέση, κατά την οποία και οι δύο νιώθετε άνετα να είστε ο εαυτός σας. Το κακό με την άνεση, ωστόσο, είναι ότι συχνά μπορεί να μας κάνει να θεωρήσουμε τη σχέση μας δεδομένη. Και αν δεν αντιληφθείς από νωρίς ότι κάθε σχέση θέλει δουλίτσα, τότε οι τίτλοι τέλους αργά ή γρήγορα θα πέσουν. 

Δεν χρειάζεται να υπάρξει κάποια τεράστια έκρηξη για μπει τέλος σε μια σχέση. Στην πραγματικότητα, τις περισσότερες φορές, είναι μερικές καθημερινές, κακές συνήθειες που όλοι μπορεί να έχουμε, αλλά επηρεάζουν τις σχέσεις μας με τους άλλους, πριν καν το καταλάβουμε. Συνέχισε να διαβάζεις, για να μάθεις 5 πράγματα που όλοι μπορεί κατά καιρούς να κάνουμε, αλλά καταστρέφουν σιγά-σιγά μια σχέση. 

1. Παραμελείς τη σχέση σου

Μην ερωτευτείς δειλό. Ο πόνος που θα σου προκαλέσει δεν αξίζει.

 Κάτι σου έκανε αυτός ο άνθρωπος. Λίγο η στιγμή, λίγο η γοητεία του, λίγο η εξυπνάδα του στις πρώτες συζητήσεις, τον θεώρησες τον μεγάλο έρωτα της ζωής σου που στο τέλος αποδεικνύεται όχι μία από τα ίδια, αλλά μάλλον ότι χειρότερο μπορούσε να σου συμβεί.

Μην ερωτεύεστε τους δειλούς. Άλλα λένε, άλλα κάνουν και σίγουρα στην τελική, συνήθως άλλα εννοούν. Δες την αλήθεια όσο είναι νωρίς για να προλάβεις! Δεν θα είστε ποτέ σε δρόμους παράλληλους. Αυτοί βλέπουν την πάρτη τους εκεί που εσύ επενδύεις στο «εμείς».

Μην πέσεις στην παγίδα να ερωτευτείς δειλό. Γιατί όταν σου λέει πώς δεν ξέρει τι θέλει ή τι του γίνεται, δεν σου κάνει πλάκα, ούτε σε δοκιμάζει. Το εννοεί. Και δεν χρειάζεσαι κανέναν που δεν είναι απόλυτα αφοσιωμένος σ΄εσένα.

Μην ερωτευτείς δειλό. Γιατί ο πόνος που θα σου προκαλέσει δεν αξίζει. Δεν σου αξίζει. Θα κλαις, θα πονάς κι αυτός απλά θα συνεχίζει τη ζωή του χωρίς να κοιτάξει πίσω. Γιατί είναι πολύ δειλός να φύγει αντρίκια.

Μην την πάθεις και ερωτευτείς δειλό. Ακόμη κι αν έχεις καιρό για χάσιμο. Επένδυσε σε ανθρώπους που έχουν μάθει να αγαπούν, που δεν τσιγκουνεύονται τα συναισθήματα τους. Που θα σε ψάχνουν σε μια έντονη μέρα, που θα σου στέλνουν στιχάκια, αγαπημένα τραγούδια, που θα ανυπομονούν για την επόμενη σας συνάντηση. Που σε θέλουν δική τους και μόνο δική τους.

Μην ερωτευτείς δειλό. Δεν το αξίζεις. Και δεν αξίζει και αυτός την αμέριστη προσοχή, κατανόηση και αγάπη που έχεις να του δώσεις.

Μην ερωτευτείς δειλό. Μείνε μόνη σου καλύτερα! Μάθε μια ξένη γλώσσα, αγάπα εσένα. Έχεις πολλή αγάπη να δώσεις και τον άνθρωπο σου θα τον ανεβάσεις μέχρι εκεί που μπορείς! Μην τα αποκαλύπτεις όλα αυτά σε έναν δειλό. Φοβάται και φεύγει…

Μαρίνα Αβραάμ.

awakengr

Η ζωή σου μαθαίνει, να ξεκόβεις από τους τοξικούς, χωρίς θυμό, χωρίς καβγάδες.

Αν υπάρχει κάτι που μας δίδαξε η ζωή, είναι ότι πρέπει να μάθουμε να τελειώνουμε με ανθρώπους που μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα, όμως, δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα στις πράξεις. Μ’αυτούς που καταντούν τοξικοί, που μας καταπιέζουν, που μας προσβάλλουν, που μας επιβάλλουν πράγματα και μας κριτικάρουν, που καταντούν ενοχλητικοί.

Σίγουρα έχουν περάσει κάποια πράγματα από το μυαλό μας διαβάζοντας τα πιο πάνω επίθετα. Σίγουρα, όλοι έχουμε ανθρώπους στη ζωή μας με τις πιο πάνω τοξικές συμπεριφορές αλλά δε βρίσκουμε τη δύναμη να τελειώσουμε μαζί τους.

Γιατί; Επειδή συνήθως αυτά τα άτομα είναι στο πιο κοντινό μας περιβάλλον. Μπορεί να είναι οι γονείς μας, τα αδέρφια μας, ένας κολλητός μας, η σχέση μας ή κάποιος που ερωτευτήκαμε. Άτομα που γενικά πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε, άτομα που αγαπάμε και άτομα που από μας, έχουν άπειρα συγχωροχάρτια και όλο το εκμεταλλεύονται.

Πρέπει να μάθουμε να τελειώνουμε με αυτούς τους ανθρώπους. Χωρίς θυμό, χωρίς αισθήματα, χωρίς να περιμένουμε πια κάτι απ’αυτούς. Απλά να τελειώνουμε. Μπορεί να νιώθουμε ότι θα αφήσουν ένα μεγάλο κενό, όμως, στην ουσία θα ξαλαφρώσουμε από ένα μεγάλο βάρος που κουβαλούσαμε καιρό και δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε.

Κι αυτό το κενό θα αφήσει χώρο για ένα νέο κολλητό, για μια νέα σχέση, για μια νέα συνάδελφο. Θα προσέξουμε άτομα που δεν προσέχαμε πριν και θ’αγαπήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας.

Η αρνητική ενέργεια, οι χτυπητές κουβέντες, οι καβγάδες, τα νεύρα, τα υπερβολικά θέλω τους, η ασφυκτική στάση τους, η κριτική, η ειρωνεία και η κοροϊδία, το να μην είμαστε ο εαυτός μας, μας ρίχνουν ψυχολογικά, χωρίς πολλές φορές να το καταλαβαίνουμε.

 Νομίζουμε ότι μπορούμε να αγνοούμε κάποια πράγματα, όμως ο οργανισμός μας τα απορροφά σαν σφουγγάρι, δημιουργώντας ένα μεγάλο βάρος μέσα μας, που το κουβαλάμε όπου πάμε και το εξωτερικεύουμε κι εμείς με τη σειρά μας σε άλλους ανθρώπους που δε φταίνε σε τίποτε, μοιάζοντας στο τέλος στο τέρας που μισούμε.

Είναι, όμως, πάρα πολύ δύσκολο να βγάλουμε κάποιους ανθρώπους από τη ζωή μας ή να τους βάλουμε σε μια επιθυμητή μακρινή απόσταση, έτσι ώστε να μην μπορούν πια να μας πληγώνουν. Πολλές φορές λυπόμαστε ή νιώθουμε τύψεις, άλλες πάλι μας θολώνει το μυαλό ο έρωτας και η αγάπη και δικαιολογούμε τα πάντα.

Υπάρχει και μια μικρή ευθύνη στους άλλους που πάντα επιστρέφουν δήθεν αλλαγμένοι και μετανιωμένοι, για να καταλάβουμε μετά από λίγο καιρό ότι τίποτα δεν άλλαξε. Αλλά τη μεγαλύτερη ευθύνη για την οποιαδήποτε δυστυχία μας, την έχουμε πάντα εμείς.

Εμείς τους αφήνουμε να μας ρουφάνε το αίμα, εμείς τους αφήνουμε να περνάνε τα όρια και να μας συμπεριφέρονται άσχημα, εμείς είμαστε οι αδύναμοι.

Ας βρούμε, λοιπόν, τη δύναμη είτε με ψυχολογική στήριξη είτε ψάχνοντας μέσα μας, για να τελειώνουμε πραγματικά με τις τοξικές συμπεριφορές των ανθρώπων που δεν αλλάζουν, κόβοντας το κακό από τη ρίζα, βγάζοντάς τους από τη ζωή μας.

Πράξια Αρέστη – loveletters.gr

awakengr

7 εντυπωσιακά πράγματα που συμβαίνουν όταν αρχίζουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας περισσότερο

 Η Kim McMillen (συγγραφέας) μας μετέφερε πολύτιμες σκέψεις σχετικά με την αγάπη προς τον εαυτό μας: «Όταν τελικά αγάπησα τον εαυτό μου αρκετά, άρχισα να απομακρύνω ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Αυτό περιελάμβανε ανθρώπους, δουλειές, τις ίδιες μου τις πεποιθήσεις και συνήθειες -οτιδήποτε με έκανε να νιώθω λίγη. Η κρίση μου το προσδιόριζε αυτό ως προδοσία. Τώρα ξέρω ότι ήταν απλά αγάπη προς εμένα».

Το 87% από αυτά που μας προβληματίζουν, δεν συμβαίνουν ποτέ

 Ο φόβος είναι σημαντικό και αναπόσπαστο στοιχείο του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ο φόβος και η ανησυχία για τη ζωή σας είναι φυσιολογική ανθρώπινη συμπεριφορά. Τα ζώα οποιουδήποτε είδους που δεν φοβούνται, συνήθως δεν ζουν και πολύ, ενώ τα είδη των ζώων που ήταν άφοβα, εξαφανίστηκαν.

Σταμάτα μόνο να εύχεσαι και ξεκίνα να βάζεις στόχους- Τα τρία συστατικά της επιτυχίας

 

Η νέα χρονιά αρχίζει πάντα με ευχές, δίνεις και παίρνεις πολλές ευχές, ευχές

 για υγεία, ευτυχία, προκοπή και πολλά άλλα. Συνήθως οι ευχές έχουν ένα γενικό περιεχόμενο, δεν είναι πολύ συγκεκριμένες, δε δίνουν πληροφορίες για τον

 τρόπο και τις ενέργειες που πρέπει να κάνεις για να πετύχεις κάτι.

Άλλοτε πάλι αναφέρονται σε πράγματα και καταστάσεις που δεν είναι και πολύ

 πιθανό να συμβούν π.χ. να κερδίσεις το λαχείο ή σε πράγματα που μόνον ως

 έναν βαθμό εξαρτώνται από εσένα π.χ. να είσαι γερός.  

Οι ευχές μπορούν να ιδωθούν ως μια επίκληση σε μια ανώτερη δύναμη

 

ή ως μια έκφραση επιθυμίας να γίνει κάτι καλό, χωρίς απαραίτητα να

 

εκφράζουν το βαθμό που διατίθεσαι να προσπαθήσεις ώστε να γίνει αυτό

 

το καλό.

Οι ευχές είναι όμορφες, αλλά δεν αποτελούν δείκτη ετοιμότητας για αλλαγές.

Εκτός, λοιπόν, από τις ευχές είναι καλό να έχεις στόχους, μικρούς και μεγάλους

 που θα σε κινητοποιούν και θα σε βάλουν σε δράση.  Οι στόχοι εκφράζουν 

μια συνειδητή επιλογή, μια ξεκάθαρη απόφαση και βέβαια την αυτονόητη 

πεποίθηση ότι τα πράγματα δε θα γίνουν από μόνα τους αλλά πρώτα από

 όλα εσύ είσαι που θα βάλεις το χεράκι σου, θα κινήσεις τα νήματα.

Για να πετύχεις τους στόχους σου τρία συστατικά είναι απαραίτητα να 

συνυπάρχουν, και τα τρία εξίσου σημαντικά.

Η σύνδεση των στόχων με τις ανάγκες και τις αξίες

Πρώτον, οι στόχοι που θέτεις είναι σημαντικό να σχετίζονται με τις δικές σου 

ανάγκες και αξίες που θέλεις να υπηρετήσεις στη ζωή. 

Το πλαίσιο που ζεις, οικογένεια, ευρύτερη κοινωνία, κουλτούρα  επηρεάζουν

 πολλές φορές τόσο ύπουλα και υπόγεια τη ζωή σου ώστε τις περισσότερες

 φορές, δυστυχώς, δεν έχεις συνειδητή επίγνωση του βάθους αυτής της επιρροής.

 Αν λοιπόν στοχεύεις σε κάτι που στην ουσία είναι επιθυμία ή έμμεση προσταγή

 των άλλων οι πιθανότητες να τα καταφέρεις είναι λίγες.

Οι στόχοι θα πρέπει να συνδέονται με τις δικές σου αξίες για τη ζωή.

Ποιες είναι, όμως, οι αξίες σου στη ζωή, οι αληθινές ανάγκες και επιθυμίες

 σου;

Πώς θα τις αναδείξεις ανάμεσα σε δεκάδες κοινωνικές επιταγές,

 γονικά απωθημένα ή προγονικές αντιλήψεις και στάσεις;

Ο θυμός προς τους άλλους είναι θυμός προς τον εαυτό μας

 Κάθε φορά που νομίζουμε πως θυμώνουμε με τους άλλους, στην ουσία θυμώνουμε με τον εαυτό μας. Και αν αρχίσουμε να παρατηρούμε τι γίνεται μέσα μας, αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ψάξει βαθύτερα, θα το διαπιστώσουμε αυτό.

Ο θυμός μας προς τους άλλους είναι απλά η προβολή του δικού μας, κεκαλυμμένου εσωτερικού θυμού, για την απογοήτευση που νιώθουμε, για τις προσδοκίες που δεν επαληθεύτηκαν, για την έλλειψη ικανοτήτων ή σωστής κρίσης από μέρους μας ενδεχομένως…

Νομίζουμε πως θυμώνουμε γιατί κάποιος μας κορόιδεψε για παράδειγμα και στην ουσία ο θυμός μας είναι προς τον εαυτό μας που δεν κατάλαβε τι άνθρωπος ήταν, που του έδωσε περισσότερα από όσα έπρεπε να του δώσει, που εθελοτυφλούσε ίσως στα σημάδια του χαρακτήρα που δεν ήθελε να δει.

Μην κρίνεις τους ανθρώπους αν δεν ξέρεις σε τι μάχες πολεμάνε

Πριν κρίνεις κάποιον άνθρωπέ μου, κάνε μία στάση στα άδυτα της ψυχής του. Πέρασε από τα σοκάκια της καρδιάς του. Βάδισε στο παρελθόν του. Φτάσε μέχρι το παρόν του. Και ακολούθησε βήμα με βήμα την διαδρομή του.

Πριν σκορπίσεις το δηλητήριό σου σκέψου με πόσα θεριά παλεύει και πόσες μάχες έχει αντέξει. Πόσους ανήμερους φόβους προσπαθεί να ημερέψει. Πόσες ανασφάλειες αγωνίζεται να γαληνέψει. Πόσα και ποια άγρια τέρατα του καρατρώνε τα σωθικά. Αναλογίσου πόσα όρνεα απομυζούν τη δική του σάρκα και οστά.

Πως καταφέρνει να στέκεται παλικαρίσια μετά από κάθε λάβωμα. Μάθε πως αντιστέκεται στην δειλία και την αχαριστία. Πως αντιμετωπίζει την κακία και τη μικροψυχία. Πόσες φορές έχει γίνει λιώμα μπροστά στο ψέμα και την υποκρισία. Και πως κρέμεται από μία κλωστή μα μένει σταθερός σε κάθε αρχή και αξία.

Μην κατακρίνεις κανένα από την εικόνα αν δεν έχεις επίγνωση της δικής του ουσίας. Αν δεν γνωρίζεις ποιες εμπειρίες του έχουν διαμορφώσει τον χαρακτήρα. Ποια βιώματα και ποιες αναμνήσεις έχουν χαράξει τη δική του πορεία. Και ποια δύσκολη καθημερινότητα του στιγματίζει την προσωπικότητα.

Πριν κατηγορήσεις κάποιον μπες στην δική του αρένα και διάνυσε την δική του πορεία.Μπες στην ύπαρξή του και άδειασέ την. Βίωσε τις δικές του άσχημες εμπειρίες. Αφέσου στα σκοτεινά μονοπάτια των σκέψεών του.

Άσε τα σκοτάδια που παλεύει να σε κυριεύσουν. Τους τρόμους που τον καθηλώνουν να σε αναστατώσουν.

Τα βάσανά του να σε σημαδέψουν. Κοίτα πως μαζεύει κάθε φορά τα θρύψαλα της ψυχής του. Πως ενώνει ένα-ένα τα κομμάτια της ύπαρξής του. Πως βρίσκει τη δύναμη να φτάνει στο τέρμα και να ξεκινά από την αφετηρία. Πως κρύβει τη μοναξιά του κάτω από την πολυκοσμία και με ποιο τρόπο αντιμετωπίζει στην εγκατάλειψη και τη προδοσία. Άπλωσε το χέρι σου και ψηλάφισε τις πληγές του. Νιώσε το αίμα τους ζεστό στα δάχτυλά σου. Άφησε τα καυτά του δάκρυα να κυλήσουν στο δικό σου πρόσωπο. Σκούπισέ τα με την συγχώρεσή σου. Νιώσε τον πόνο του να ξεσκίζει τα σωθικά σου. Τα συναισθήματά του να σε συνταράσσουν. Τα αισθήματά του να σε συγκλονίζουν. Και μην προτρέχεις σε αβάσιμα συμπεράσματα από το ομοίωμα αν δεν έχεις κοιτάξει κατάματα τη δική του αλήθεια.

Γιατί άνθρωπέ μου μαγκιά δεν είναι να κατηγορείς, να κρίνεις και να κατακρίνεις. Αλλά να έχεις την δύναμη και το θάρρος να να το κάνεις κοιτώντας τον άλλο στα μάτια. Να μη χαμηλώσεις το βλέμμα σε κάθε κατηγορία που θα του καταλογίσεις. Να μην ντραπείς σε κάθε χαρακτηρισμό που θα προφέρεις. Να μην αποστρέφεις την ματιά σου σε κάθε καταλογισμό ευθύνης που θα του αποδώσεις. Και πάνω από όλα να είσαι σίγουρος ότι είσαι πιο άξιος, πιο ικανός και καλύτερος από αυτόν.

Της Λίτσας Φιλίππου

newsitamea

“Όσο δε μιλάει το στόμα μας, θα μιλάει το σώμα μας”

Τι μας λέει αυτή η φράση; Πώς αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες που τυχαίνουν στη ζωή μας;

Κάποιοι εξωτερικεύουν τα συναισθήματα τους στους «σημαντικούς άλλους», τους ανθρώπους από το περιβάλλον τους που νιώθουν πιο κοντά και άρα μιλάει το στόμα τους πρώτα. Άλλοι αντιμετωπίζουν στωικά κάθε δυσκολία της ζωής τους, χωρίς να εκφράζονται και να εκτονώνουν την ένταση τους, κάτι που δίνει περισσότερες πιθανότητες να μιλήσει στο σώμα τους πρώτα.

Τι είναι αυτό που συμβάλλει στο πώς θα διαχειριστούμε τις δυσκολίες;

Η οικογένεια είναι το πρώτο σύστημα στο οποίο βιώνουμε τις πρώτες δυσκολίες της ζωής μας και οι γονείς μας οι πρώτοι άνθρωποι στους οποίους στρεφόμαστε για στήριξη. Όλα ξεκινούν από το δεσμό προσκόλλησης τον οποίο αναπτύξαμε με τους γονείς μας. Αν έχουμε αναπτύξει ασφαλή προσκόλληση και οι γονείς ανταποκρίνονταν πλήρως και άμεσα στις ανάγκες μας, αυτό σημαίνει ότι αργότερα ως νήπια, παιδιά και έφηβοι, οι γονείς μας ήταν δίπλα μας χωρίς κρίσεις, επικριτικά σχόλια και ενοχές, αλλά με άνευ όρων αποδοχή και ενσυναίσθηση. Τα παραπάνω, έχουν ως αποτέλεσμα να θωρακιζόμαστε ως προσωπικότητες, να αναπτύσσουμε υψηλή αυτοπεποίθηση και να βιώνουμε τις δυσκολίες της ζωής ως εύκολα διαχειρίσιμες. Αν οι δυσκολίες της ζωής μας άπτονται ζητήματα υγείας και είναι σοβαρές, τότε και πάλι αν ο δεσμός προσκόλλησης με τους γονείς μας ήταν ο ασφαλής, παρά το γεγονός ότι στην αρχή θα μας σοκάρει η νέα κατάσταση, δε θα αργήσουμε να βρούμε τη δύναμη να το παλέψουμε!!

Αντίθετα, αν ο δεσμός προσκόλλησης ήταν αγχώδης-αποφευκτικός, όπου οι γονείς δεν ανταποκρίνονται άμεσα, είναι συνήθως επικριτικοί και αντιδρούν έντονα με θυμό ή/και τιμωρία, ή αγχώδης-αμφιθυμικός, όπου οι γονείς χαρακτηρίζονται από ασταθή απαιτητικότητα και είναι απρόβλεπτοι στην ανταπόκριση τους αγνοώντας τα σήματα του βρέφους, τότε είναι πιο πιθανό να μην εξωτερικεύουμε τα συναισθήματα μας, οπότε να μιλάει το σώμα μας, ή να τα εξωτερικεύουμε με λάθος τρόπο κάνοντας κακό σε εμάς τους ίδιους. Για παράδειγμα μπορεί να θυμώνουμε με το παραμικρό και να έχουμε ξεσπάσματα, με αποτέλεσμα να εμφανίσουμε υπέρταση ή συχνούς και έντονους πονοκεφάλους ή αν δεν εξωτερικεύουμε καθόλου τα συναισθήματα μας, ενδέχεται να εκδηλωθεί κάποιο αυτοάνοσο νόσημα ή κάποια νεοπλασία (καρκίνος). Στα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός στρέφεται ενάντια στα ίδια του τα κύτταρα για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ενώ στις νεοπλασίες στην αναγέννηση των κυττάρων αντί για υγιή γεννιούνται καρκινικά κύτταρα.

Το σώμα μας πάντα μας δίνει κάποια σημάδια προειδοποιητικά ότι κάτι δεν πάει καλά. Εμείς το ακούμε; Όταν αρχίζει να «μιλάει» το σώμα μας αν το ακούσουμε από την αρχή και ανταποκριθούμε σε αυτό που «λέει», τότε μπορούμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και να ανατρέψουμε την έναρξη μιας νόσου. Ακόμα όμως και όταν μία χρόνια νόσος εκδηλωθεί τότε αν απευθυνθούμε σε ειδικό και δουλέψουμε με τον εαυτό μας, τότε η διαδικασία της αυτοίασης μπορεί να ενεργοποιηθεί και είτε να υπάρξει απόλυτη ίαση, είτε σε περιπτώσεις ανίατων νοσών, τα συμπτώματα να υποχωρήσουν και να κερδίσουμε την ποιότητα ζωής που μας αξίζει.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος

awakengr

Γεμίσαμε αγενείς που νομίζουν ότι είναι ειλικρινείς

Έχω κουραστεί να βλέπω (και να ακούω κυρίως) ανθρώπους να προσβάλλουν, να μειώνουν και να φέρνουν σε δύσκολη θέση φίλους, συγγενείς και γνωστούς τους, επειδή όπως δηλώνουν οι ίδιοι είναι πολύ ειλικρινείς.

Και το κακό είναι πως το δηλώνουν με υπερηφάνεια! «Έτσι είμαι εγώ! Ειλικρινής! Λέω την αλήθεια κι ας πονάει!», σου δηλώνουν τόσο σίγουροι και περήφανοι για τον εαυτό τους.

Επίσης έχω κουραστεί να διαβάζω άρθρα τα οποία προτρέπουν αυτού του είδους την ειλικρίνεια και σου λένε πως έτσι θα κρατήσεις δίπλα σου μόνο όσους αξίζουν πραγματικά.

Εγώ θα ήθελα να τονίσω κάτι. Σταματήστε να μπερδεύετε την ειλικρίνεια με την αγένεια. Εσείς όλοι οι σύμμαχοι της ειλικρίνειας, να ξέρετε ότι όσο πιο ειλικρινείς είστε, τόσο πιο αγενείς γίνεστε.

Κανένας δεν θέλει να έχει ανειλικρινείς ανθρώπους δίπλα του. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Μάθετε όμως πως η ειλικρίνεια πρέπει να συνοδεύετε πάντα με την ευγένεια. Τι σημαίνει αυτό άραγε;

Ο ειλικρινής-αγενής φίλος σου είναι πάντα έτοιμος να πει τη γνώμη του για όλα χωρίς να ερωτηθεί προηγουμένως σίγουρος πως κάνει κάποιο κατόρθωμα εκείνη τη στιγμή. Αν δεν σε ρωτήσω αγαπημένη μου φίλη αν σου αρέσουν τα παπούτσια που φοράω, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μου πεις από μόνη σου: «Μα καλά τι χάλια παπούτσια φοράς; Τι σκεφτόσουν όταν τα αγόραζες;». Προφανώς για να τα φοράω μου αρέσουν. Προφανώς και πληγώνομαι από τα λόγια σου. Προφανώς και τα τόσο αληθινά και μέσα από την ψυχή σου λόγια σου δεν με βοηθάνε σε κάτι. Αλλά ξέρεις κάτι; Και να σε ρωτούσα αν σου αρέσουν θα μπορούσες με πολλούς τρόπους να μου πεις όχι και να είσαι πολύ ευγενική. «Νομίζω πως αυτά που φορούσες εχθές σου πηγαίνουν καλύτερα!». Έτσι μάλιστα.

Το αστείο είναι ότι ο ειλικρινής-αγενής θεωρεί πως τα λόγια του ότι κι αν αφορούν είναι σε θέση να σώσουν την ανθρωπότητα. Λάθος! Το ειλικρινές αλλά αρνητικό σχόλιο για τα μαλλιά της φίλης σου μόλις βγήκε από το κομμωτήριο μπορεί μόνο να την πληγώσει, εφόσον η αλλαγή έγινε. Ο μόνος λόγος λοιπόν που είσαι δικαιολογημένος-η να βάλεις σε λειτουργία τα αληθινά και σκληρά σου λόγια είναι μόνο όταν δικός σου άνθρωπος κινδυνεύει πραγματικά. Εκεί ναι, μπορείς να τον/την ταρακουνήσεις.

Όσοι επιλέγουν και απομακρύνονται από όλους αυτούς που με την τόσο αφιλτράριστη ειλικρίνειά τους πληγώνουν, δεν είναι επειδή δεν έχουν τη δύναμη να αντέξουν τα σκληρά τους λόγια, αλλά επειδή επιλέγουν δίπλα τους ανθρώπους που ξέρουν να λένε τις μεγαλύτερες αλήθειες με τον πιο όμορφο και κομψό τρόπο.

Ας μην ξεχνάμε ότι η ειλικρίνεια αποτελεί χάρισμα, αρκεί να συνοδεύεται πάντα από ευγένεια και να έχει σκοπό.

epicstories

Αν την συγγνώμη δεν την κάνεις πράξη, καλύτερα μην την πεις καθόλου!

Γράφει η Λαμπρινή Νταβέλη

Συγγνώμη! Λέξη που χρησιμοποιείται για να δείξει κάποιος μετάνοια για κάτι”, λέει το λεξικό. Στη δική μου σκέψη, παρ’ όλα αυτά, παραμένει ενοχλητική.




Ξέρω πως η ζωή δεν μας δόθηκε με οδηγίες. Είναι λογικό πως όλοι κάποια στιγμή θα κάνουμε λάθη. Θα είναι πολλές οι φορές που θα πρέπει να ρίξουμε τον εγωισμό και την υπερηφάνεια μας προκειμένου να απολογηθούμε για τις πράξεις μας. Τότε θα ειπωθεί κι εκείνο το περιβόητο “συγγνώμη”.

Ο σεβασμός ξεκινάει από το σπίτι και μπορούμε να τον διδάξουμε στα παιδιά

Αργά το βράδυ, κάποιος εστιάτορας ετοιμάζεται να κλείσει και να πάει στο σπίτι του.

Εκείνη τη στιγμή καταφτάνουν δύο γυναίκες με ένα παιδί και δίνουν παραγγελία. Επειδή ο εστιάτορας είναι πολύ κουρασμένος, μπαίνει στον πειρασμό να τους πει ότι το εστιατόριο έκλεισε, αλλά θα τις εξυπηρετήσει μια και είναι περασμένη η ώρα και έχουν μαζί τους και το μικρό παιδί.
Ενόσω οι δύο γυναίκες συζητούν και τρώνε, το παιδί τρέχει πάνω κάτω μέσα στο εστιατόριο, ενώ συγχρόνως του πέφτουν στο πάτωμα μπισκότα τα οποία και πατάει. Αντί να συγκρατήσει το παιδί, η μητέρα χαμογελάει.

Ν’ αγαπάς αυτούς που έρχονται να σε δουν έστω για πέντε λεπτά

Το πρόβλημα με τις ερωτικές σχέσεις είναι ότι συνήθως αποτελούνται από ζευγάρια ανθρώπων, οι οποίοι κινούνται σε παντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις. Το πρόβλημα γεννιέται όταν ένας εκ των δύο ή και οι δύο υιοθετούν την αντίληψη ότι και οι δυο μαζί κοιτάζουν προς την ίδια εκείνη μία κατεύθυνση.



Τη ζημιά συμπληρώνει η τελική συνειδητοποίηση πως αυτή τους η πεποίθηση υπήρξε λανθασμένη. Δεν υπήρξε ουδέποτε κοινή πορεία. Ίσως μόνο μερικές τυχαίες συναντήσεις.

Το χιούμορ είναι ό,τι πιο ερωτεύσιμο έχουν οι άνθρωποι

Όσο μια μερίδα ατόμων ασχολείται με την εξωτερική της εμφάνιση και μόνο, υπάρχει μια άλλη μειονότητα ανθρώπων που ασχολείται να φτιάξει και το μέσα της πέραν του έξω της. Είναι οι άνθρωποι αυτοί που θα σε κάνουν να γελάσεις, να ερωτευτείς τη Δευτέρα και να χαλαρώσεις σε στιγμές πίεσης.

Θα περάσεις καλά μαζί τους. Θα διασκεδάσεις. Θα γελάσει η ψυχή σου, βρε αδερφέ και θα νιώσεις όμορφος, ψυχικά όμορφος.

Η θάλασσα «πνίγει» το στρες, λένε οι επιστήμονες

Πολύς κόσμος υποφέρει από στρες και άγχος σήμερα.

Η εποχή και οι συνθήκες δημιουργούν δύσκολες καταστάσεις που μπορούν να μας καταβάλλουν σωματικά αλλά και ψυχικά. Το στρες είναι μάλιστα δύσκολο να αντιμετωπιστεί και πολλές φορές απαιτεί φαρμακευτική αγωγή και ψυχολογική στήριξη.

Ωστόσο, καλά νέα έρχονται από νευροεπιστήμονες που υποστηρίζουν ότι υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί το στρες με φυσικούς τρόπους, χωρίς θεραπεία και φάρμακα. Μελέτησαν, συγκεκριμένα, πώς αντιδρά ο ανθρώπινος εγκέφαλος στο φυσικό περιβάλλον του και έβγαλαν κάποια συμπεράσματα.

Κάθε ασθένεια ξεκινάει πρώτα από τη ψυχή και στη συνέχεια καταλήγει στο σώμα

Εδώ και αρκετά χρόνια αγνοούσαμε την γιγαντιαία δύναμη της ψυχικής κατάστασης, καθώς και των σκέψεων οι οποίες πηγάζουν από αυτή, αλλά και το πώς αυτή επηρεάζει το σώμα μας. Μόνο τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ιατρική έχει αρχίσει να μελετά και να αποδέχεται την επίδραση των σκέψεων στην υγεία μας.

Κατάθλιψη: Ποιες αλλαγές επιφέρει στον ανθρώπινο εγκέφαλο

Το 2016 στις Ηνωμένες Πολιτείες περίπου 16,2 εκατομμύρια ενήλικες είχαν τουλάχιστον ένα μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο.

Εκτός από την ψυχολογία του ατόμου, η κατάθλιψη μπορεί να έχει αντίκτυπο και στην φυσική δομή του εγκεφάλου του, μεταβάλλοντάς την.

Οι μεταβολές που μπορεί να προκαλέσει η κατάθλιψη στον εγκέφαλο, κυμαίνονται από φλεγμονή, μείωση στην παροχή οξυγόνου, μέχρι και την συρρίκνωσή του.

Η κατάθλιψη μπορεί εν τέλει να επηρεάσει το κέντρο ελέγχου του νευρικού συστήματος.

Ελλιπής οξυγόνωση: Η κατάθλιψη έχει συσχετιστεί με τη μειωμένη παροχή οξυγόνου στο σώμα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στις αλλαγές στην αναπνοή. Τα άτομα που έχουν επίμονη κατάθλιψη και διπολική διαταραχή παρουσιάζουν πολλές φορές υποξία, μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία, ολόκληρο το σώμα ή ένα μέρος του, στερείται επαρκούς οξυγόνωσης. Ο εγκέφαλος είναι πολύ ευαίσθητος στην μείωση οξυγόνου και έτσι μπορεί να δημιουργηθεί κάκωση των εγκεφαλικών κυττάρων, φλεγμονή, ακόμα και νέκρωση κάποιων κυττάρων.

Φλεγμονή στον εγκέφαλο: Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι άνθρωποι που υποφέρουν από κατάθλιψη για πάνω από 10 χρόνια, είχαν 30% μεγαλύτερο ποσοστό φλεγμονής στον εγκέφαλο σε σύγκριση με τα άτομα που ήταν καταθλιπτικά για μικρότερο διάστημα. Μια σημαντική φλεγμονή στον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσει τη νέκρωση κάποιων κυττάρων με αποτέλεσμα τη μειωμένη λειτουργία των νευροδιαβιβαστών, τη μειωμένη ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει (νευροπλαστικότητα) αλλά και την συρρίκνωση κάποιων τμημάτων του.

Συρρίκνωση Εγκεφάλου: Οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι το μέγεθος συγκεκριμένων τμημάτων του εγκεφάλου μπορεί να μειωθεί σε άτομα που υποφέρουν από κατάθλιψη. Τα μέρη αυτά είναι ο ιππόκαμπος, ο θάλαμος, η αμυγδαλή, ο μετωπιαίος λοβός και ο προμετωπιαίος φλοιός. Το ποσοστό συρρίκνωσης εξαρτάται από την σοβαρότητα και τη διάρκεια του καταθλιπτικού επεισοδίου. Για παράδειγμα, οι αλλαγές στον ιππόκαμπο είναι αισθητές μετά τους 8 μήνες κατάθλιψης.

Εξασθένηση μνήμης: Η μειωμένη λειτουργικότητα του ιππόκαμπου, έχει ως αποτέλεσμα την εξασθένηση της μνήμης. Η μειωμένη λειτουργικότητα του προμετωπιαίου φλοιού επηρεάζει την εκτελεστική λειτουργία και τη συγκέντρωση. Η μειωμένη λειτουργικότητα της αμυγδαλής επηρεάζει τη διάθεση και τη συναισθηματική σταθερότητα. Οι αλλαγές συνήθως αναπτύσσονται εντός οκτώ μηνών. Ο κίνδυνος επιπτώσεων στη μνήμη, την εκτελεστική λειτουργία, την προσοχή, τη διάθεση και τη συναισθηματική κατάσταση, υπάρχει μετά από μεγάλες περιόδους κατάθλιψης.
Πηγή: healthline.com
onmed.gr

Αυτές είναι οι συχνότερες φοβίες που μας βασανίζουν!

Οι πάσχοντες από ειδικές φοβίες έχουν συναίσθηση ότι ο φόβος τους είναι παράλογος, ωστόσο δυσκολεύονται τρομερά να τον καταπνίξουν
Οι ειδικές φοβίες (φόβος απέναντι στις πτήσεις, στα έντομα, στα ζώα, στα ύψη, στους κλειστούς χώρους, κτλ.) έχουν να κάνουν με αντιδράσεις αναντίστοιχες με το ερέθισμα που τις προκαλεί, το οποίο μάλιστα είναι συνήθως ακίνδυνο έως και αθώο.

Οι πάσχοντες από ειδικές φοβίες έχουν συναίσθηση ότι ο φόβος τους είναι παράλογος. Ωστόσο, ο τελευταίος ξεσπά ασυγκράτητος και συχνά επιμένει ακόμη κι όταν πλέον βρεθούν σε ασφαλές περιβάλλον.

Σε σχέση με άλλες φοβίες και αγχώδεις διαταραχές, οι “ειδικές φοβίες” δεν επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των πασχόντων καθώς οι τελευταίοι έρχονται σπανίως αντιμέτωποι με το φοβικό αντικείμενο ή την φοβική κατάσταση που λειτουργούν ως εκλυτικά γεγονότα της φοβίας τους.

Όμως για να το πετύχουν αυτό συχνά απομονώνονται από συγκεκριμένες κοινωνικές δραστηριότητες αφού ακόμη και η σκέψη του φοβικού αντικειμένου είναι συχνά αρκετή για να τους προκαλέσει έντονη φοβική αντίδραση.
protothema.gr

Η μελαγχολία των γιορτών… μια μορφή εποχικής κατάθλιψης

Δεκέμβριος. Ο πιο λαμπερός, ο πιο γιορτινός, ο πιο ξεχωριστός μήνας του χρόνου. Είναι ο μήνας που οι πόλεις μεταμορφώνονται, στολίζονται και πλημμυρίζουν από φως με τα χιλιάδες λαμπιόνια που κοσμούν τους δρόμους. Μικροί και μεγάλοι είναι χαρούμενοι, αισιόδοξοι, ψωνίζουν, κάνουν βόλτες, γελούν, διασκεδάζουν, είναι μέσα στο «πνεύμα των γιορτών».
Και ενώ για πολλούς τα Χριστούγεννα αποτελούν περίοδο χαράς και ευφορίας, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων  που ταυτίζουν τις γιορτές με ένα αρνητικό και δυσάρεστο συναίσθημα και βιώνουν μια περίοδο άγχους, είναι αυτή που ονομάζουμε «μελαγχολία των γιορτών». Γιατί όμως αρκετοί άνθρωποι δεν είναι χαρούμενοι την περίοδο των γιορτών; Γιατί μελαγχολούν; Γιατί πλημμυρίζονται από αρνητικά συναισθήματα;

Αξίζει να σημειωθεί ότι το φαινόμενο αυτό μπορεί να παρουσιαστεί σε όλους μας κάποια στιγμή, λόγω συγκεκριμένων συνθηκών της ζωής μας όπως π.χ. εξαιτίας ενός χωρισμού ή διαζυγίου, μιας απώλειας αγαπημένου προσώπου, κάποιου προβλήματος υγείας κλπ. Έτσι, η διάθεσή μας μπορεί να μην είναι  καλή, να μη χαιρόμαστε τις γιορτές και να νοιώθουμε μελαγχολικοί.

Όμως, υπάρχουν και άνθρωποι που σταθερά βιώνουν τη μελαγχολία των γιορτών. Είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν προσμένουν με ανυπομονησία τις ημέρες αυτές, δεν έχουν κανένα συναίσθημα χαράς και γιορτινής διάθεσης, δεν επιθυμούν να βιώσουν αυτό το εορταστικό κλίμα και τους προκαλείται έντονο άγχος.

Τι είναι η μελαγχολία των γιορτών και πώς εμφανίζεται;
Η μελαγχολία των γιορτών (holiday blues) είναι μια μορφή εποχικής κατάθλιψης, ή εποχικής δυσθυμίας, η οποία μπορεί να οφείλεται σε πολλούς διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες, όπως μοναξιά, δύσκολα παιδικά χρόνια, κάποιο παιδικό τραύμα, τσακωμοί ή εντάσεις στα οικογενειακά τραπέζια, που μπορεί να ανασύρουν στη μνήμη άσχημα βιώματα που έχουν χαραχθεί στη μνήμη και έχουν επενδυθεί με αρνητικά και δύσκολα συναισθήματα.

Η μελαγχολία των γιορτών χαρακτηρίζεται από τις παρακάτω ενδείξεις :

Συναίσθημα άγχους
Συναίσθημα θλίψης
Χαμηλή ή καθόλου διάθεση
Μειωμένη αυτοσυγκέντρωση
Ψυχοσωματικά συμπτώματα (όπως π.χ πονοκεφάλους)
Αίσθημα κόπωσης
Προβλήματα σχετικά με τον ύπνο (αϋπνία ή υπερυπνία)
Προβλήματα σχετικά με τη διάθεση της όρεξης (υπερφαγία ή ανορεξία)
Τι μπορείτε να κάνετε για να ξεπεράσετε τη μελαγχολία των γιορτών;
Θέστε εφικτούς και μικρούς στόχους. Αναλάβετε τόσες ευθύνες που να μη χρειάζεται να πιεστείτε για να τις πραγματοποιήσετε.
Βάλτε προτεραιότητες. Κάνετε μια καταγραφή όσων θέλετε να πραγματοποιήσετε και αφιερώστε τον ανάλογο χρόνο και την ενέργεια που αντιστοιχεί στην κάθε δραστηριότητα και μην κοπιάζετε αδίκως να τα κάνετε όλα τέλεια.
Ζήστε τις στιγμές. Μην έχετε μεγάλες προσδοκίες  για ένα φαντασμαγορικό γεγονός, απλά ζήστε τη στιγμή και να θυμάστε πως θα υπάρξουν και άλλες όμορφες στιγμές στο μέλλον.
Αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας. Κάνετε απλά καθημερινά πράγματα για τον εαυτό σας και τους δικούς σας, χωρίς να μπείτε σε τρελούς ρυθμούς λόγω των εορτών.
Κάνετε οικονομικό προγραμματισμό. Μην κάνετε υπερβολές και σπατάλες, οι οποίες μπορεί να σας αγχώσουν στο μέλλον. Κινηθείτε στα πλαίσια που μπορείτε και θυμηθείτε ότι τα δώρα δε χρειάζεται απαραίτητα να είναι  ακριβά για να έχουν αξία για τους αγαπημένους μας ανθρώπους.
Μια χρήσιμη συμβουλή για όλους μας: όση διάθεση και αν διαθέτει ο καθένας  μας τις ημέρες αυτές, είναι καλό αν θέλουμε να έρθουμε πιο κοντά στους αγαπημένους ανθρώπους μας, να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά μαζί τους.

«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι στην περίπτωση που τα συμπτώματα συνεχίζονται μέσα στο χρόνο, καλό είναι να αναζητάται βοήθεια από ψυχολόγο, με τη βοήθεια του οποίου θα μπορέσει το άτομο να ξεπεράσει τα συμπτώματά του, να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του και να αναπροσαρμόσει τη ζωή του».

iatropedia.gr

Η συμβουλή της γιαγιάς που αποδείχθηκε πραγματικά ωφέλιμη για την υγεία

«Να βγείτε έξω, να παίξετε». Πόσες φορές, ως μικροί δεν έχετε ακούσει αυτή την προτροπή, κυρίως από τις γιαγιάδες όταν πηγαίνατε στο χωριό; Κι, όμως, αυτή η συμβουλή αποδεικνύεται η καλύτερη για την υγεία σας, σύμφωνα με ερευνητές απ’ όλο τον κόσμο.

Σε μια μελέτη που δημοσίευσε το NCBI, οι ερευνητές βρήκαν μείωση τόσο του καρδιακού ρυθμού όσο και της κορτιζόλης, εκείνων που περνούσαν περισσότερο χρόνο στην εξοχή αντί της πόλης. Γενικότερα, η επαφή με τη φύση έχει αρκετά οφέλη για την υγεία.

Δείτε τα 4 πιο σημαντικά, σύμφωνα με το Business Insider:

Το περπάτημα στο δάσος μπορεί να βελτιώσει τη βραχυπρόθεσμη μνήμη σας. Σύμφωνα με σχετική μελέτη, οι συμμετέχοντες που πήγαν βόλτα σε ένα δάσος είχαν κατά 20% καλύτερα αποτελέσματα σε ένα τεστ μνήμης, σε σχέση με εκείνους που επισκέφτηκαν τα αξιοθέατα της πόλης.
Οι εξωτερικές δραστηριότητες μπορούν να καταπολεμήσουν την κατάθλιψη. Ειδικά, όταν ο χρόνος που περνάτε στη φύση συνδυάζεται με την άσκηση, μπορεί να έχει ευεργετικά οφέλη στην ψυχική σας υγεία.
Οι βόλτες στη φύση είναι το καλύτερο «φάρμακο» για την καταπολέμηση του στρες. Μελέτη που δημοσιεύθηκε από την NCBI διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που πέρασαν δύο νύχτες στο δάσος είχαν χαμηλότερα επίπεδα του δείκτη κορτιζόλης του στρες, συγκριτικά με εκείνους που παρέμειναν στην πόλη.
Ο χρόνος που περνάτε έξω, μειώνει τα επίπεδα της φλεγμονής. Η φλεγμονή συνδέεται με αυτοάνοσες διαταραχές, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, καρκίνο, αλλά και με την κατάθλιψη.

newsbeast.gr