Το μοναδικό κατοικημένο νησί του Κορινθιακού, ένας μικρός παράδεισος

Ανήκω και εγώ στους ανθρώπους που και μόνο με την ονομασία ενός νησιού ή μιας πόλης, πλάθω με τη φαντασία μου το μέρος όπως εγώ θέλω. Σίγουρα έχουν υπάρξει περιπτώσεις που έχω κάνει λάθος εκτίμηση, αλλά τις περισσότερες φορές το ένστικτό μου βγαίνει αληθινό.

Όταν άκουσα πρώτη φορά για το νησί Τριζόνια στον Κορινθιακό κόλπο, φαντάστηκα ένα μέρος έρημο, ήρεμο, περιτριγυρισμένο από καταγάλανα νερά και γεμάτο δέντρα, όπου θα μπορούσα να περάσω λίγες ημέρες ξεγνοιασιάς μαζί με την οικογένειά μου και να γεμίσω τις μπαταρίες μου που τόσο πολύ είχα ανάγκη.

Η ιταλική πόλη που έγινε η πρωτεύουσα των άσχημων ανθρώπων

ο Ομπέρτο Έκο είχε γράψει κάπου -νομίζω στην ‘Ιστορία της Ασχήμιας- ότι η ασχήμια είναι πιο διασκεδαστική από την ομορφιά. Η λογική είναι ότι η πρώτη είναι πιο ‘επινοητική’ από τη δεύτερη. Η ομορφιά ακολουθεί πιο συγκεκριμένα μονοπάτια. Ίσως κατά κάποιον τρόπο αυτό να κάνει την πόλη Piobbico, την πρωτεύουσα των άσχημων ανθρώπων.

Βαλμένη ανάμεσα στα Απεννίνα Όρη και την Αδριατική, στην κεντρική Ιταλία, η πόλη Piobbico είναι μια όμορφη μεσαιωνική πόλη με λιθόστρωτα δρομάκια, δάση και όμορφα κτίρια. Α! Μαζί και με άσχημους κατοίκους. Καλύτερα, κατοίκους όμορφους ως προς τον εσωτερικό τους κόσμο.

Η Φολέγανδρος γοητεύει και το Πάσχα

Μοιάζει με έναν βράχο ριγμένο στο πέλαγος, προσδίδοντάς της και αυτόν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα με τις απόκρημνες ακτές και ακρωτήρια που την κάνει διαφορετική από τα άλλα νησιά. Είναι η Φολέγανδρος, το κυκλαδίτικο νησί με τη μοναδική ενέργεια που εκπέμπει και μαγεύει τον επισκέπτη.

Ένα νησάκι όαση στην Χαλκιδική

Είναι μία μικρή πράσινη όαση στον κόλπο του Αγίου Όρους. Ένας μικρός επίγειος παράδεισος με γραφική ομορφιά, μοναδικές παραλίες και καταγάλανα – τιρκουάζ νερά. Είναι η Αμμουλιανή, το νησάκι που επιβεβαιώνει με τα εξωτικά του τοπία το… «Σαν την Χαλκιδική δεν έχει».

Βρίσκεται στον κόλπο του Αγίου Όρους, απέναντι από την Τρυπητή -με την οποία συνδέεται με φέρι- και είναι το μοναδικό κατοικημένο νησί της Χαλκιδικής. Τα γαλανά - τιρκουάζ νερά της Αμμουλιανής παραπέμπουν σε κάποιο εξωτερικό προορισμό ενώ μερικές από τις πιο ξεχωριστές παραλίες της είναι οι Αλυκές, ο Άγιος Γεώργιος και η Μεγάλη Αμμούδα.

Αλλά οι ομορφιές της δεν σταματούν εκεί. Η βόλτα στα δρομάκια της Αμμουλιανής, ανάμεσα στα καπετανόσπιτα με τα εργαλεία του ψαρέματος και τους περιποιημένους τακτικούς κήπους, προκαλεί τον θαυμασμό του επισκέπτη. Αν την επισκεφτείτε, μην παραλείψετε να ρίξετε μία ματιά και στον αρσανά στο λιμάνι της, που αποτελεί τυπικό δείγμα αγιορείτικης αρχιτεκτονικής.

newsbeast.gr

Ο άγνωστος παράδεισος της Αιτωλοακαρνανίας

Είναι από τα μέρη εκείνα, που μόλις τα ανακαλύπτεις, αισθάνεσαι πως βρήκες τον επίγειο παράδεισο. Είναι ένα τοπίο εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, με την εκκλησία του Άγιου Βάρβαρου και τους εντυπωσιακούς καταρράκτες με το παγωμένο νερό να περιμένουν τον επισκέπτη που θα βρεθεί στο Τρύφο, κοντά στην Αμφιλοχία στον δρόμο προς τη Βόνιτσα, για να τον ταξιδέψει με τις εικόνες που προσφέρει.

Η φύση στάθηκε γενναιόδωρη με το μέρος αυτό της Αιτωλοακαρνανίας, «προικίζοντας» την περιοχή με πυκνή βλάστηση και τους υπέροχους καταρράκτες και τις λιμνούλες, σαν ένα καλά κρυμμένο μυστικό μόνο για μυημένους. Οι περιηγητές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν στιγμές χαλάρωσης και εγγύτητας με τη φύση πεζοπορώντας στο φαράγγι παράλληλα με την κοίτη του ποταμού.

Κοντά στον ναό του Άγιου Βάρβαρου, τοπικού αγίου της Ακαρνανίας που ήταν πειρατής κι έγινε ερημίτης, λέγεται πως ανάβλυζαν πηγές με νερό που γιάτρευε, το οποίο οι κάτοικοι ονόμασαν αγιονέρι.














newsbeast.gr

Το όμορφο ψαροχώρι στη νότια ΠελοπόννησοΤο όμορφο ψαροχώρι στη νότια Πελοπόννησο

Υπήρξε παλιό ορμητήριο πειρατών και σήμερα αποτελεί ιδανικό προορισμό και καταφύγιο για όσους αποζητούν στιγμές πραγματικής ηρεμίας και χαλάρωσης δίπλα στο κύμα. Είναι η Φοινικούντα στη Μεσσηνία, το γραφικό ψαροχώρι που τελευταία έχει εξελιχθεί σε θέρετρο κι σταθερή επιλογή, ακόμη και στις ανοιξιάτικες εξορμήσεις.

Επίσημα, το όνομα της καθιερώθηκε το 1930, ενώ το «Φοινικούντα» θεωρείται πως το πήρε πιθανόν από τους Φοίνικες, οι οποίοι σαν ναυτικός λαός αποβιβάστηκαν στα παράλια της Πελοποννήσου και ίδρυσαν στη σημερινή θέση Ανεμόμυλος το χωριό.

Κατά τη διάρκεια της πρωτοελλαδικής περιόδου ήταν κυρίως ναυτιλιακό κέντρο, ενώ κάποιες εποχές αποτέλεσε ορμητήριο πειρατών. Ο Παυσανίας την αναφέρει ως λιμάνι, με το όνομα «Φοινικούς Λιμήν».

Η Φοινικούντα βρίσκεται στο μέσο σχεδόν της διαδρομής μεταξύ Μεθώνης και Κορώνης, ενώ απέχει 70 χλμ. από την Καλαμάτα. Είναι χτισμένη ακριβώς απέναντι από το σύμπλεγμα των Οινουσσών, που το απαρτίζουν τα νησάκια Σαπιέντζα, Σχίζα και Αγία Μαριανή.

newsbeast.gr

Καρύταινα Αρκαδίας: Το ορμητήριο του Κολοκοτρώνη που λάτρεψε ο Καζαντζάκης

Η Καρύταινα είναι χωριό της Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένη σε κορυφή λόφου γύρω από το μεσαιωνικό κάστρο.

Βρίσκεται στο χώρο της αρχαίας Βρένθης. O οικισμός διακρίνεται ιδιαίτερα για τον μεσαιωνικό της χαρακτήρα που της προσδίδουν τα σπίτια, το κάστρο και οι βυζαντινού ρυθμού εκκλησίες. Έχει αναγνωριστεί ως παραδοσιακός οικισμός.

Στην τουρκοκρατία παρέμεινε σημαντικό εμπορικό κέντρο, που απελευθέρωσαν το 1821 οι Έλληνες.
Την 25 Μαρτίου 1821 επαναστάτες από το Ζυγοβίστι υπό τον Θεοδόσιο Καρδαρά και από τη Στεμνίτσα και τη Δημητσάνα υπό τον Κωνσταντίνο Αλεξανδρόπουλο κατέβηκαν για να συλλάβουν τους εκεί Τούρκους αλλά αυτοί πρόλαβαν και κλείστηκαν στο παλαιό οχυρό της πόλης όπου πολιορκήθηκαν.

Το 1826 χρησιμοποίησε ο Κολοκοτρώνης το κάστρο της ως ορμητήριο κατά του Ιμπραήμ και ως καταφύγιο των γυναικών και των παιδιών.

Η Καρύταινα έχει εντυπωσιακή εικόνα όταν την αντικρίζει ο επισκέπτης από μακριά. Παλαιότερα απεικονιζόταν στην μία πλευρά του χαρτονομίσματος των 5.000 δραχμών.

Ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, όταν την επισκέφθηκε, την χαρακτήρισε Τολέδο της Ελλάδας.

Πηγή: iefimerida.gr 

Το σπήλαιο της Κρήτης που έγινε τόπος τραγωδίας και αυτοθυσίας στην Τουρκοκρατία

Είναι ένα από τα ωραιότερα και ιστορικότερα σπήλαια της Ελλάδας. Ωστόσο, έμελλε να συνδέσει το όνομά του και με μία τραγική, μα και συνάμα ηρωική σελίδα της ιστορίας της Κρήτης και της χώρας γενικότερα. Είναι το σπήλαιο Μελιδονίου ή Γεροντόσπηλιος, όπου σε αυτό βρήκαν τραγικό θάνατο τον Γενάρη του 1824, 370 γυναικόπαιδα και άντρες που είχαν καταφύγει στο εσωτερικό του, αρνούμενα να παραδοθούν στους Τούρκους.

Το ιστορικό σπήλαιο βρίσκεται περίπου 18 χιλιόμετρα από το χωριό Μελιδόνι στο νομό Ρεθύμνου, σε μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Το ίδιο το σπήλαιο διακρίνεται από αψιδωτή είσοδο με θέα τον Ψηλορείτη, ενώ εσωτερικά αποτελείται από δύο κύριες αίθουσες που αναπτύσσονται σε δύο επίπεδα με έντονη κλίση και πλούσιο λιθωματικό διάκοσμο. Μάλιστα, υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα λατρευτικά σπήλαια.

Το γεγονός που το έχει κάνει ιδιαίτερα γνωστό και αυξάνει την ιστορική του σημασία είναι ότι κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 1823, 340 γυναικόπαιδα και 30 άντρες είχαν καταφύγει στο εσωτερικό του, αρνούμενα να παραδοθούν, πέθαναν από ασφυξία.

Όταν ο Χουσείν Μπέης πληροφορήθηκε για τη κρυψώνα αυτή στην οποία είχαν καταφύγει, κύκλωσε το σπήλαιο, με το στρατό του και τους ζήτησε να παραδοθούν.

Εκείνοι αρνήθηκαν και μετά από πολιορκία μηνών, οι Τούρκοι έριξαν εύφλεκτες ύλες από το άνοιγμα της κορυφής του σπηλαίου και έβαλαν φωτιά. Έτσι άφησαν την τελευταία τους πνοή ενώ πλέον στην κεντρική αίθουσα του σπηλαίου έχει τοποθετηθεί οστεοφυλάκιο.

Σταλακτίτες και σταλαγμίτες δημιουργούν ένα εντυπωσιακό σύμπλεγμα στο εσωτερικό του σπηλαίου και προσφέρουν ένα ονειρικό θέαμα στον επισκέπτη.

Επιπλέον ογκώδεις βράχοι δίνουν μια άλλη, ιδιαίτερη αίσθηση και οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να περνούν από τη μία αίθουσα στην άλλη. Η «αίθουσα των βράχων» και ο «Θάλαμος της Καταβόθρας» είναι μερικές από αυτές.














newsbeast.gr

Ο μύθος για το πώς πήρε το όνομα του το Ποντικονήσι

Είναι το σήμα κατατεθέν της Κέρκυρας. Το σημείο του νησιού που έχει τραγουδηθεί, περισσότερο. «Κέρκυρα, Κέρκυρα με το Ποντικονήσι» λέει το γνωστό τραγούδι. Είναι το Ποντικονήσι, η μικρή βραχονησίδα της Κέρκυρας με τη μεγάλη ιστορία. Ειδικά, γύρω από το όνομά του υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευσή του, ενώ οι μύθοι και οι ιστορίες που συνδέονται με αυτό, χάνονται στα βάθη των αιώνων.

Ο θρύλος θέλει τον Ποσειδώνα να οργίζεται μόλις αντίκρισε το καράβι που χάρισαν οι Φαίακες στον Οδυσσέα για να γυρίσει στην Ιθάκη. Έτσι, γεμάτος θυμό, το ακούμπησε με την τρίαινά του και με τις θεϊκές δυνάμεις του το μετέτρεψε σε βράχο. Άλλη μία εκδοχή θέλει το όνομα του να προέρχεται από το σχήμα του, καθώς κοιτώντας το από ψηλά μοιάζει με μικρό ζωάκι.

Όπως και να έχει, το Ποντικονήσι θεωρείται το σήμα κατατεθέν της Κέρκυρας. Βρίσκεται στην είσοδο του αρχαίου Υλλαϊκού λιμανιού, στη σημερινή λιμνοθάλασσα Χαλικιοπούλου και απέχει από την ξηρά, λιγότερο από μισό μίλι. Και είναι το πρώτο χαρακτηριστικό τοπίο που βλέπει ο επισκέπτης όταν πλησιάζει στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας, και βρίσκεται στο γεωγραφικό κέντρο του νησιού, πολύ κοντά στην πόλη ανάμεσα στη χερσόνησο του Κανονιού, το Πέραμα και τις Μπενίτσες.














newsbeast.gr

Τρία χωριά της Μάνης για να ανακαλύψετε το τριήμερο της 25ης Μαρτίου

Γραφικοί παραδοσιακοί οικισμοί, πετρόχτιστα κτίρια και λιθόστρωτα σοκάκια και έντονες εναλλαγές της πέτρας με το κρυστάλλινο χρώμα της θάλασσας συνθέτουν το φωτογραφικό παζλ μιας εκ των πιο γοητευτικών περιοχών της Πελοποννήσου.

Η παράξενα γοητευτική Λακωνική Μάνη με την «αυστηρότητα» και την άγρια ομορφιά που την χαρακτηρίζει κερδίζει ολοένα και περισσότερο τους ταξιδιώτες, που την επιλέγουν για μια μοναδική ταξδιωτική εμπειρία σε ένα σκηνικό βγαλμένο λες από παραμύθι.


Λιμένι



Ένας μοναδικής ομορφιάς προορισμός στη Λακωνική Μάνη, το Λιμένι αφήνει ακόμη και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη εντυπωσιασμένο. Εκεί που η τραχιά λακωνική γη συναντά το υπέροχο γαλάζιο της θάλασσας, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του χωριού με την πέτρα να κυριαρχεί παντού δημιουργούν εικόνες που αποτυπώνονται για πάντα στη μνήμη.



Ο παραδοσιακός οικισμός των Μαυρομιχαλαίων, συναντάται περίπου πέντε χιλιόμετρα από την Αρεόπολη και 27 χλμ. από το Γύθειο, ενώ αποτελεί ιδανικό προορισμό για οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Η άγρια ομορφιά του τοπίου με τη συνεχή εναλλαγή χρωμάτων και η αυστηρότητα που χαρακτηρίζει ολόκληρη τη Λακωνική Μάνη, στα σημεία που σίγουρα θα σας μαγέψουν.
Αρεόπολη



Στην είσοδο της Λακωνικής Μάνης στέκει αγέρωχη στο πέρασμα του χρόνου η Αρεόπολη. Βρίσκεται σε νευραλγικής θέσης τοποθεσία, ανάμεσα στους όρμους Λιμενίου και Διρού , ενώ το 1998 έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέος οικισμός. Πλακόστρωτα στενά πλαισιωμένα από πέτρινα σπίτια και οι χαρακτηριστικοί πολυώροφοι πύργοι της συνθέτουν μια εικόνα, αξέχαστη σε κάθε επισκέπτη.



Η κεντρική πλατεία, όπου δεσπόζει το άγαλμα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ονομάζεται Πλατεία Αθανάτων ή 17ης Μαρτίου, ημέρα διακήρυξης της συμμετοχής της Αρεόπολης στον Αγώνα του 1821. Η σημαία που ύψωσαν τότε οι κάτοικοι της πόλης εκτίθεται σήμερα στο Ιστορικό Μουσείο Αθηνών. Διατηρώντας τον παραδοσιακό χαρακτήρα της η Αρεόπολη παντρεύει το παρελθόν με το παρόν, προσφέροντας σε όσους την επιλέξουν για μια μικρή και αναζωογονητική απόδραση, απίστευτες εμπειρίες. Οι περισσότεροι, μάλιστα, την επιλέγουν ως το ορμητήριό τους για την γνωριμία τους με την υπόλοιπη Λακωνική Μάνη.
Γερολιμένας



Ένα από τα πιο όμορφα παραλιακά χωριά της Λακωνικής Μάνης, ο Γερολιμένας βρίσκεται στο νότιο άκρο της Μάνης, βορειοδυτικά του ακρωτηρίου Ταινάρου. Γνωστός και ως «Ιερός Λιμένας», πρόκειται για ένα πραγματικό στολίδι της Λακωνίας με την χαρακτηριστική άγρια ομορφιά της ευρύτερης περιοχής, που προσφέρει απίστευτες στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης στους επισκέπτες του.



Τα χαρακτηριστικά πέτρινα σπίτια του γραφικού παραδοσιακού οικισμού αγγίζουν σχεδόν τη θάλασσα, ενώ τα παραθαλάσσια γραφικά μαγαζάκια προσφέρουν φρέσκο ψαράκι και καφέ σχεδόν πάνω στο κύμα. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει όλο και περισσότερο τουριστική ανάπτυξη με τους επισκέπτες να στρέφονται σε αυτό το γραφικό, μικρό αλλά όμορφο άκρο της Λακωνίας.

newsbeast.gr

Η αρχοντική κωμόπολη της Μεσσηνίας

Σύμφωνα με τα Ομηρικά έπη, ο Αγαμέμνονας την είχε τάξει στον Αχιλλέα, κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου. Λεγόταν Αιπεία, ενώ σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, το όνομα Κορώνη, το πήρε από την κουρούνα, ένα χάλκινο νόμισμα που βρέθηκε στην περιοχή κατά τη διάρκεια ανασκαφών.

Η παραλιακή κωμόπολη του νομού Μεσσηνίας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων από την πόλη της Καλαμάτας. Πάνω της στέκει επιβλητικό, σα να την εποπτεύει, το ενετικό κάστρο, που αγναντεύει από την κορυφή του λόφου τα γραφικά σοκάκια, τα όμορφα αρχοντικά και το πλήθος των εκκλησιών που δίνουν μεσαιωνική ατμόσφαιρα.

Τα λευκά ασβεστωμένα δρομάκια, τα γραφικά μαγαζάκια, τα χρωματιστά παράθυρα στα σπίτια, οι παραλίες της περιοχής αλλά και το γραφικό λιμάνι της, δίνουν την αίσθηση ενός νησιωτικού οικισμού. Και αυτό είναι ακόμη ένα επιπλέον στοιχείου, που κάνει την Κορώνη να ξεχωρίζει.

Το κάστρο της Κορώνης είναι το μοναδικό που κατοικείται μέχρι σήμερα. Υπήρξε ένα από τα καλύτερα οχυρωμένα και ισχυρότερα της Πελοποννήσου. Μέσα στο κάστρο και πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα και μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής, κτίστηκε ο βυζαντινός ναός της Αγίας Σοφίας, δίπλα σχεδόν στο γυναικείο, παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι του Τίμιου Προδρόμου.

newsbeast.gr