Σήμερα, 7 Φλεβάρη, συμπληρώνονται 58 χρόνια από τη μέρα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα 3447 με το οποίο επεκτείνονταν ο εμπορικός αποκλεισμός της Κούβας, καλύπτοντας το σύνολο σχεδόν των εισαγωγών της χώρας.
Έκτοτε πέρασαν σχεδόν έξι δεκαετίες και δώδεκα αμερικανικές κυβερνήσεις. Ο εμπορικός, οικονομικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός της Κούβας ενισχύθηκε, εμπλουτίστηκε με νέες νομοθετικές ρυθμίσεις, αποτελώντας την προμετωπίδα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στην Κουβανική Επανάσταση.
Το βάρος του αποκλεισμού υπήρξε – και συνεχίζει να είναι – τεράστιο για τον κουβανικό λαό. Ανυπολόγιστο το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, που χάθηκαν εξαιτίας της έλλειψης βασικών ειδών. Πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια η συνολική οικονομική ζημιά για την Κούβα. Μονάχα η λέξη «γενοκτονία» είναι ικανή να αποδώσει το πραγματικό νόημα του αμερικανικού εμπάργκο στο νησί της Επανάστασης.
Στις 6 Απρίλη 1960, σε έκθεση του προς τον πρόεδρο Άϊζενχάουερ και το State Department, o τότε αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Λέστερ Μάλλορι ανέφερε: «Η πλειοψηφία των κουβανών στηρίζει τον Κάστρο… Τα μόνα εφικτά μέσα για την αποδόμηση (αυτής) της εσωτερικής στήριξης είναι η δημιουργία απογοήτευσης και δυσαρέσκειας, στη βάση των οικονομικών δυσχερειών… μια δράση, κατά το δυνατόν επιδέξια και διακριτική, που θα κόβει χρήμα και παροχές στην Κούβα, θα μειώνει μισθούς και θα φέρει πείνα, απόγνωση και ανατροπή της κυβέρνησης».
Οι ΗΠΑ, κατά τη γνώριμη τακτική τους, ποδοπατούν και κουρελιάζουν το διεθνές δίκαιο. Αδιαφορούν για το γεγονός ότι ο αποκλεισμός που έχουν επιβάλλει στην Κούβα αποτελεί παραβίαση, μεταξύ άλλων, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας (Άρθρο 2) του 1948. Αγνοούν επιδεικτικά τις, επί 27 συναπτά έτη, εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας, στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, για άρση του αποκλεισμού.
Την τελευταία τριετία, η κυβέρνηση Τραμπ προχώρησε στην υιοθέτηση 85 επιπλέον μέτρων αυστηροποίησης του αποκλεισμού, με σκοπό να προκαλέσει περαιτέρω ζημιά στον τομέα του εμπορίου και ευρύτερα της κουβανικής οικονομίας.
Στα 60 χρόνια εφαρμογής του εμπορικού, οικονομικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού, η Κουβανική Επανάσταση κατάφερε να σταθεί όρθια, σε πείσμα των βορειοαμερικανών ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους. Στο στόχαστρο, άλλωστε, όλων των κυβερνήσεων των ΗΠΑ από την εποχή του Κένεντι ήταν και παραμένει ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της Κουβανικής Επανάστασης.
Παρά τις δυσανάλογα μεγάλες δυσκολίες, τις απειλές και τα εμπόδια των αμερικανών, η Κούβα και ο λαός της προόδευσαν. Κόντρα στις τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, η Κουβανική Επανάστασης δημιούργησε ένα από τα καλύτερα δημόσια συστήματα Υγείας παγκοσμίως. Το ίδιο ισχύει και για το κουβανικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο έχει θεωρηθεί από διεθνείς οργανισμούς (Παγκόσμια Τράπεζα, UNESCO) ως το καλύτερο στη Λατινική Αμερική. Θα χρειάζονταν ατέλειωτες σελίδες για να αναλυθούν τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Κούβα.
Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο αποκλεισμός των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα απέτυχε τον σκοπό του. Εδώ και έξι δεκαετίες η Κουβανική Επανάσταση άντεξε στους κραδασμούς του εμπάργκο. Ο κουβανικός λαός, ηρωϊκός και περήφανος, δίδαξε τι σημαίνει αντίσταση, αντοχή και αξιοπρέπεια, φτύνοντας στα μούτρα τους ιμπεριαλιστές.
Ο αλησμόνητος Φιντέλ Κάστρο το ήξερε πιο καλά απ’ τον καθένα, όταν πριν 18 χρόνια έλεγε: «Ο εγκληματικός αποκλεισμός αυξάνει την τιμή και τη δόξα του λαού μας. Τα γενοκτονικά σχέδια θα αποτύχουν. Σας διαβεβαιώνω γι’ αυτό».
Έκτοτε πέρασαν σχεδόν έξι δεκαετίες και δώδεκα αμερικανικές κυβερνήσεις. Ο εμπορικός, οικονομικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός της Κούβας ενισχύθηκε, εμπλουτίστηκε με νέες νομοθετικές ρυθμίσεις, αποτελώντας την προμετωπίδα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στην Κουβανική Επανάσταση.
Το βάρος του αποκλεισμού υπήρξε – και συνεχίζει να είναι – τεράστιο για τον κουβανικό λαό. Ανυπολόγιστο το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, που χάθηκαν εξαιτίας της έλλειψης βασικών ειδών. Πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια η συνολική οικονομική ζημιά για την Κούβα. Μονάχα η λέξη «γενοκτονία» είναι ικανή να αποδώσει το πραγματικό νόημα του αμερικανικού εμπάργκο στο νησί της Επανάστασης.
Στις 6 Απρίλη 1960, σε έκθεση του προς τον πρόεδρο Άϊζενχάουερ και το State Department, o τότε αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Λέστερ Μάλλορι ανέφερε: «Η πλειοψηφία των κουβανών στηρίζει τον Κάστρο… Τα μόνα εφικτά μέσα για την αποδόμηση (αυτής) της εσωτερικής στήριξης είναι η δημιουργία απογοήτευσης και δυσαρέσκειας, στη βάση των οικονομικών δυσχερειών… μια δράση, κατά το δυνατόν επιδέξια και διακριτική, που θα κόβει χρήμα και παροχές στην Κούβα, θα μειώνει μισθούς και θα φέρει πείνα, απόγνωση και ανατροπή της κυβέρνησης».
Οι ΗΠΑ, κατά τη γνώριμη τακτική τους, ποδοπατούν και κουρελιάζουν το διεθνές δίκαιο. Αδιαφορούν για το γεγονός ότι ο αποκλεισμός που έχουν επιβάλλει στην Κούβα αποτελεί παραβίαση, μεταξύ άλλων, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας (Άρθρο 2) του 1948. Αγνοούν επιδεικτικά τις, επί 27 συναπτά έτη, εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας, στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, για άρση του αποκλεισμού.
Την τελευταία τριετία, η κυβέρνηση Τραμπ προχώρησε στην υιοθέτηση 85 επιπλέον μέτρων αυστηροποίησης του αποκλεισμού, με σκοπό να προκαλέσει περαιτέρω ζημιά στον τομέα του εμπορίου και ευρύτερα της κουβανικής οικονομίας.
Στα 60 χρόνια εφαρμογής του εμπορικού, οικονομικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού, η Κουβανική Επανάσταση κατάφερε να σταθεί όρθια, σε πείσμα των βορειοαμερικανών ιμπεριαλιστών και των συμμάχων τους. Στο στόχαστρο, άλλωστε, όλων των κυβερνήσεων των ΗΠΑ από την εποχή του Κένεντι ήταν και παραμένει ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της Κουβανικής Επανάστασης.
Παρά τις δυσανάλογα μεγάλες δυσκολίες, τις απειλές και τα εμπόδια των αμερικανών, η Κούβα και ο λαός της προόδευσαν. Κόντρα στις τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, η Κουβανική Επανάστασης δημιούργησε ένα από τα καλύτερα δημόσια συστήματα Υγείας παγκοσμίως. Το ίδιο ισχύει και για το κουβανικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο έχει θεωρηθεί από διεθνείς οργανισμούς (Παγκόσμια Τράπεζα, UNESCO) ως το καλύτερο στη Λατινική Αμερική. Θα χρειάζονταν ατέλειωτες σελίδες για να αναλυθούν τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Κούβα.
Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο αποκλεισμός των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα απέτυχε τον σκοπό του. Εδώ και έξι δεκαετίες η Κουβανική Επανάσταση άντεξε στους κραδασμούς του εμπάργκο. Ο κουβανικός λαός, ηρωϊκός και περήφανος, δίδαξε τι σημαίνει αντίσταση, αντοχή και αξιοπρέπεια, φτύνοντας στα μούτρα τους ιμπεριαλιστές.
Ο αλησμόνητος Φιντέλ Κάστρο το ήξερε πιο καλά απ’ τον καθένα, όταν πριν 18 χρόνια έλεγε: «Ο εγκληματικός αποκλεισμός αυξάνει την τιμή και τη δόξα του λαού μας. Τα γενοκτονικά σχέδια θα αποτύχουν. Σας διαβεβαιώνω γι’ αυτό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου