Φάκελος: Μετανάστες…

Με αφορμή τον φάκελο του μεταναστευτικού που άνοιξε πριν λίγους μήνες η κυβέρνηση, και τις αντιδράσεις που έχει δημιουργήσει η πρόθεσή της να αποκτήσουν Ελληνική ιθαγένεια και δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές οι μετανάστες που ζουν στην χώρα μας τα τελευταία δέκα χρόνια καθώς και οι μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς, θέλω να παραθέσω μερικές σκέψεις σχετικά με αυτό το ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα.
Έχουμε αναλογιστεί ποτέ ότι αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι η ελληνική γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία όπως και αρκετές άλλες δραστηριότητες θα είχαν καταρρεύσει; Πολλά χρόνια τώρα, οι έλληνες αγροτοεργάτες απουσιάζουν ή είναι ελάχιστοι στην ελληνική ύπαιθρο την οποία άφησαν αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό και στις μεγάλες ελληνικές πόλεις. Οι μετανάστες αντικατέστησαν αυτό το κενό καλλιεργώντας τις εκτάσεις των Ελλήνων, μαζεύοντας τα κάθε είδους γεωργικά προϊόντα κάτω από ένα απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς με μισθούς πείνας, κακομεταχείριση, ενώ πολλές φορές πέφτουν θύματα ψυχολογικής και σωματικής βίας. Είναι εύλογο ότι η ελληνική αγροτική κτηνοτροφική κ.λπ. παραγωγή στηρίζεται σε ένα μεγάλο, αν όχι στο μεγαλύτερο, μέρος της στους μετανάστες. Βέβαια παραδείγματα σχετικά με το καθεστώς κάτω από το οποίο εργάζονται οι μετανάστες υπάρχουν πολλά.
Όπως υπάρχουν και πολλές κατηγορίες για σύμπραξη της ΕΛ.ΑΣ. με επιχειρηματίες με σκοπό τον εκβιασμό και το σπάσιμο διάφορων απεργιών που πραγματοποίησαν κάποιοι μετανάστες αντιδρώντας απέναντι στην εκμετάλλευση. Παράλληλα, γιατί οι πολέμιοι του νέου νομοσχεδίου επευφημούν δηλώσεις βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. οι οποίοι επισκεπτόμενοι τους ομογενείς μας στον Καναδά τους έδιναν συγχαρητήρια και τους προέτρεπαν να συνεχίσουν να επεμβαίνουν στην πολιτική της χώρας που τους φιλοξενούσε καθώς την επηρεάζουν προς όφελος της Ελλάδας; Σε αυτήν την περίπτωση όπου οι μετανάστες είναι Έλληνες, τα δεδομένα αλλάζουν; Η λογική του να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με βάση την χώρα προέλευσής τους και το χρώμα τους είναι παλαιολιθική και μας γυρίζει σε άλλες, μαύρες εποχές για την Ελλάδα. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν γνωρίζει χρωματικές αποχρώσεις και καταγωγές. Η ελληνική κοινή γνώμη εμφανίζεται διχασμένη απέναντι στον συγκεκριμένο νόμο. Το κλίμα ξενοφοβίας που προσπαθούν να περάσουν κάποια κόμματα όπως φαίνεται αποδίδει ως έναν βαθμό. Και ας δούμε και το άλλο. Από την στιγμή που θα είναι νόμιμοι πολίτες όπως όλοι μας τότε θα πληρώνουν φόρους όπως ο κάθε έλληνας πολίτης, πράγμα που σημαίνει αύξηση των εσόδων του κράτους.
Όπως πρόσφατα δήλωσε ο ευρωπαίος διαμεσολαβητής Νικηφόρος Διαμαντούρος: ‘ Ο καλύτερος τρόπος για την αποτελεσματική ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία είναι η παροχή πολιτικών δικαιωμάτων που συνδέονται με την ιθαγένεια σε όσους πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Μια τέτοια εξέλιξη θα τους επιτρέψει να αισθανθούν ότι ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο επέλεξαν να ζήσουν και θα τους παράσχει ισχυρά κίνητρα να επενδύσουν ηθικά σε αυτό συμβάλλοντας στην ανάπτυξή του’. Πέρα από αυτό θα εργάζονται νόμιμα θα τους παρέχεται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θα έχουν τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με τον καθένα μας. Έχει σκεφτεί κανείς ότι αν κάποιος μετανάστης ο οποίος δεν έχει χαρτιά, έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας ή έχει κάποιο ατύχημα δεν μπορεί να επισκεφτεί νοσοκομείο καθώς μετά θα έχει μπλεξίματα με την αστυνομία; Αυτό βέβαια έχει σαν αποτέλεσμα να υποφέρουν αβοήθητοι ή και να πεθαίνουν.
Η παροχή λοιπόν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Ο συγκεκριμένος νόμος εάν και εφόσον ψηφιστεί είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία, αποβάλλοντας ξενοφοβικά και άλλα σύνδρομα του παρελθόντος. Σαφώς και κανείς δεν μιλάει για αλόγιστη χορήγηση ιθαγένειας σε οποιονδήποτε μετανάστη. Ο νόμος θέτει κάποια κριτήρια τα οποία είναι απολύτως λογικά, όπως την υποχρεωτική εξαετής φοίτηση σε ελληνικό σχολείο για τα παιδιά μεταναστών ώστε να έχουν αποκτήσει την ελληνική παιδεία.
Ένα παιδί από οποιαδήποτε χώρα το οποίο έχει διδαχθεί την ελληνική παιδεία και έχει μυηθεί στον ελληνικό τρόπο ζωής δεν διαφέρει σε τίποτα από όλους τους υπόλοιπους. Τα στοιχεία και τα παραδείγματα που μπορεί να παραθέσει κάποιος είναι πολλά. Το θέμα όμως είναι να βλέπουμε τον άνθρωπο ως άνθρωπο και όχι ως ‘Έλληνα’ και ξένο… Τα συμπεράσματα δικά σας…