Την τελευταία δεκαετία, στην Ευρώπη, έχει αναπτυχθεί μια ρητορική για το πόσο αναγκαία είναι η διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας ενεργειακών πρώτων υλών, αλλά και των "δρόμων" μεταφοράς τους προς την τελική κατανάλωση. Όλο αυτό το σκηνικό έχει οδηγήσει σε μια πολυ συγκεκριμένη κατάσταση: εδώ και πολλές δεκαετίες (τουλάχιστον 40 χρόνια) δεν έχει κατασκευαστεί ολυτε ένας νέος πετρελαιαγωγός επί ευρωπαϊκού εδάφους.
Ο πρώτος επιλαχών για να "σπάσει" αυτή την κακή παράδοση ήταν και παραμένει ο Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, ο οποίος ωστόσο παραμένει δέσμιος σε σε αυτήν ακριβώς την παρτίδα σκάκι που παίζεται με βάση τα τοπικά και περιφερειακά ενεργειακά συμφέροντα. Η Κίνα θα αποτελεί τον καλύτερο πελάτη, πολύ καλύτερο από όλους μαζί τους ευτωπαίους, για τη Μόσχα. Ο αγωγός, που ολοκληρώθηκε και εγκαινίασαν μαζί ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ και ο Χου Ζιντάο θα μεταφέρει επί δύο δεκαετίες τουλάχιστον δύο εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου τον χρόνο. Σύμφωνα με Ρώσους μάνατζερ, οι ποσότητες αυτές μπορούν να διπλασιαστούν καθώς υπάρχει πρόβλέψη για επέκταση νέου συστήματος.
Μαζί με το κεντρικό σύστημα, που ονομάζεται "Ανατολική Σιβηρία - Ειρηνικός Ωκεανός" (ΕSPO), έχει συνολικό μήκος 2.400 χιλ είναι δηλαδή σχεδόν 10 φορές μεγαλύτερος από τον Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Ωστόσο ο αγωγός ΕSPO συνέδεσε για πρώτη φορά τα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα της Δυτικής και της Κεντρικής Σιβηρίας με την Άπω Ανατολή δίνοντας τη δυνατότητα στη Ρωσία να διευρύνει το πελατολόγιο της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπου η ανάπτυξη "τρέχει" ακόμα και σε περίοδο κρίσης, με αποτέλεσμα οι ανάγκες σε ενεργειακές πρώτες ύλες να αυξάνουν χρόνο με το χρόνο. Την ίδια στιγμή, η Μόσχα υπόσχεται στο Πεκίνο να στείλει και φυσικό αέριο με ένα παράλληλο σύστημα μεταφοράς του "γαλάζιου καυσίμου".
Ο Μεντβέντεφ πήγε στον Χιού Ζιντάο κι άλλο ενεργειακό "πακέτο", που προβλέπει την κατασκευή νέων μονάδων στους υπάρχοντες πυρινικούς σταθμούς της Κίνας, αλλά και την κοινή αξιοποίηση της εμπορίας ενέργειας πάσης φύσεως. Η στροφή προς τους Κινέζους αφενός σήμαινε την κατασκευή πολύ μεγαλύτερων σε μήκος και σε δυναμικότητα υποδομών κι αφετέρου δημιουργεί νέα δεδομένα στις ενεργειακές ισορροπίες σε μια σειρά από περιφέρειες. Εφόσον οι Κινέζοι αποδεικνύονται πολύ καλοί συνεργάτες και μάλιστα δίνουν 25 δισ δολάρια "προίκα" (υπο τη μορφή δανείων με προνομιακούς όρους) στις ρωσικές εταιρείες, γιατί να κάτσει να ασχοληθεί ο οποιοσδήποτε γραφειοκράτης της Gazprom με τις παράλογες απαιτήσεις των Βούλγαρων ή των Ελλήνων για τις ψιλικατζίδικες ποσότητες πετρελαίου που θα δικαιούντα. Τώρα οι Ρώσοι ανακάλυψαν την κότα με τα χρυσά αυγά.
Μέχρι τώρα η αλληλεξάρτηση με τους Ευρωπαίους ήταν κάτι παραπάνω από ζωτικής σημασίας και για τις δυο πλευρές: Οι Ρώσοι είχαν ανάγκη τα ευρώ, οι Ευρωπαίοι το πετρέλαιο και το αέριο. Τώρα, μόνο οι Δυτικοί θα έχουν την απόλυτη εξάρτηση,αυτό το πρόβλημα οι Ευρωπαίοι θα το βρούνε σύντομα μπροστά τους και και οι Ρώσοι δεν σηκώνουν νταϊλίκια. Το άκουσες αυτό Μέρκελ...?
Ο πρώτος επιλαχών για να "σπάσει" αυτή την κακή παράδοση ήταν και παραμένει ο Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, ο οποίος ωστόσο παραμένει δέσμιος σε σε αυτήν ακριβώς την παρτίδα σκάκι που παίζεται με βάση τα τοπικά και περιφερειακά ενεργειακά συμφέροντα. Η Κίνα θα αποτελεί τον καλύτερο πελάτη, πολύ καλύτερο από όλους μαζί τους ευτωπαίους, για τη Μόσχα. Ο αγωγός, που ολοκληρώθηκε και εγκαινίασαν μαζί ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ και ο Χου Ζιντάο θα μεταφέρει επί δύο δεκαετίες τουλάχιστον δύο εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου τον χρόνο. Σύμφωνα με Ρώσους μάνατζερ, οι ποσότητες αυτές μπορούν να διπλασιαστούν καθώς υπάρχει πρόβλέψη για επέκταση νέου συστήματος.
Μαζί με το κεντρικό σύστημα, που ονομάζεται "Ανατολική Σιβηρία - Ειρηνικός Ωκεανός" (ΕSPO), έχει συνολικό μήκος 2.400 χιλ είναι δηλαδή σχεδόν 10 φορές μεγαλύτερος από τον Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Ωστόσο ο αγωγός ΕSPO συνέδεσε για πρώτη φορά τα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα της Δυτικής και της Κεντρικής Σιβηρίας με την Άπω Ανατολή δίνοντας τη δυνατότητα στη Ρωσία να διευρύνει το πελατολόγιο της Νοτιοανατολικής Ασίας, όπου η ανάπτυξη "τρέχει" ακόμα και σε περίοδο κρίσης, με αποτέλεσμα οι ανάγκες σε ενεργειακές πρώτες ύλες να αυξάνουν χρόνο με το χρόνο. Την ίδια στιγμή, η Μόσχα υπόσχεται στο Πεκίνο να στείλει και φυσικό αέριο με ένα παράλληλο σύστημα μεταφοράς του "γαλάζιου καυσίμου".
Ο Μεντβέντεφ πήγε στον Χιού Ζιντάο κι άλλο ενεργειακό "πακέτο", που προβλέπει την κατασκευή νέων μονάδων στους υπάρχοντες πυρινικούς σταθμούς της Κίνας, αλλά και την κοινή αξιοποίηση της εμπορίας ενέργειας πάσης φύσεως. Η στροφή προς τους Κινέζους αφενός σήμαινε την κατασκευή πολύ μεγαλύτερων σε μήκος και σε δυναμικότητα υποδομών κι αφετέρου δημιουργεί νέα δεδομένα στις ενεργειακές ισορροπίες σε μια σειρά από περιφέρειες. Εφόσον οι Κινέζοι αποδεικνύονται πολύ καλοί συνεργάτες και μάλιστα δίνουν 25 δισ δολάρια "προίκα" (υπο τη μορφή δανείων με προνομιακούς όρους) στις ρωσικές εταιρείες, γιατί να κάτσει να ασχοληθεί ο οποιοσδήποτε γραφειοκράτης της Gazprom με τις παράλογες απαιτήσεις των Βούλγαρων ή των Ελλήνων για τις ψιλικατζίδικες ποσότητες πετρελαίου που θα δικαιούντα. Τώρα οι Ρώσοι ανακάλυψαν την κότα με τα χρυσά αυγά.
Μέχρι τώρα η αλληλεξάρτηση με τους Ευρωπαίους ήταν κάτι παραπάνω από ζωτικής σημασίας και για τις δυο πλευρές: Οι Ρώσοι είχαν ανάγκη τα ευρώ, οι Ευρωπαίοι το πετρέλαιο και το αέριο. Τώρα, μόνο οι Δυτικοί θα έχουν την απόλυτη εξάρτηση,αυτό το πρόβλημα οι Ευρωπαίοι θα το βρούνε σύντομα μπροστά τους και και οι Ρώσοι δεν σηκώνουν νταϊλίκια. Το άκουσες αυτό Μέρκελ...?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου