Ξεκίνησε ο απεγκλωβισμός των 33 μεταλλωρύχων που παρέμεναν παγιδευμένοι εδώ και πάνω από δυο μήνες σε ορυχείο στην έρημο Ατακάμα, με μια ειδικά σχεδιασμένη κάψουλα.
Ειδικοί του πολεμικού ναυτικού και διασώστες κατέβηκαν στη στοά για να ετοιμάσουν τους εργαζόμενους για την διαδικασία. Χρειάστηκαν 17 λεπτά για να κατέβει με το θαλαμίσκο, ενώ οι παγιδευμένοι εργαζόμενοι τον αγκάλιασαν ενθουσιασμένοι. Ο θάλαμος θα κινείται με 1 μ. το δευτερόλεπτο, ενώ μπορεί να επιταχύνει στα 3 μ./δευτερόλεπτο εάν κάποιος από τους παγιδευμένους αντιμετωπίσει πρόβλημα.
Η άνοδος αυτή καθ' εαυτή του κάθε μεταλλωρύχου διαρκεί 15 λεπτά αλλά η όλη προετοιμασία του καθενός για την άνοδο διαρκεί γύρω στα 45 λεπτά, συνολικά μία ώρα για τον καθένα, πράγμα που σημαίνει ότι για να ανέβουν όλοι θα χρειαστούν περίπου δύο ημέρες.
Περίπου 4.000 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους δημοσιογράφοι, έχουν συγκεντρωθεί έξω το ορυχείο Σαν Χοσέ για να παρακολουθήσουν την τελευταία φάση της διάσωσης των μεταλλωρύχων. Σύμφωνα με το διοικητή της τοπικής αστυνομίας, Μάριο Ρόζας 2.000 άνθρωποι είχαν φτάσει στο σημείο ήδη από τη Δευτέρα το βράδυ και μεταξύ 3.500 και 4.000 αναμένονται σήμερα, ημέρα κατά την οποία θα βγουν στην επιφάνεια οι μεταλλωρύχοι. Ο πρόεδρος της Χιλής, Σεμπαστιάν Πινέρα, ο Βολιβιανός ομόλογός του, Εβο Μοράλες και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι θα περιμένουν μέχρι και οι 33 μεταλλωρύχοι να βγουν ξανά στην επιφάνεια της γης, περίπου τα μεσάνυχτα της Τετάρτης.
Δεν μπορούσε να συγκρατήσει την ευφορία του ο πρόεδρος της Χιλής Σεμπαστιάν Πινιέρα τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα Τετάρτη, μετά την ανάβαση του πρώτου μεταλλωρύχου από τους 33 που παρέμεναν παγιδευμένοι 622 μέτρα κάτω από τη γη εδώ και δύο μήνες στην επιφάνεια. Ο Πινιέρα περιέγραψε την εμπειρία λέγοντας ότι πρόκειται για «μια υπέροχη νύχτα που οι Χιλιανοί και όλος ο κόσμος δε θα ξεχάσει ποτέ... Ας μείνει πάντα μαζί μας το παράδειγμα των μεταλλωρύχων». Ευχαρίστησε «το θεό» και τους διασώστες για την επιχείρηση, η οποία είναι από τις πιο δύσκολες που έχουν γίνει ποτέ, και δήλωσε πως όταν βγήκε ο πρώτος εργαζόμενος «νοιώσαμε, όλοι οι Χιλιανοί, υπερήφανοι».
Η διαδικασία ήταν κάθε άλλο παρά εύκολη από τεχνικής πλευράς. Τις πρώτες 17 ημέρες οι μεταλλωρύχοι δεν είχαν καμιά επαφή με τον έξω κόσμο. Έτρωγαν μια κουταλιά τόνο και μια γουλιά γάλα, μια φορά την ημέρα. Τα βράχια στην έρημο Ατακάμα κάτω από οποία παγιδεύτηκαν είναι σκληρά και όχι πάντοτε σταθερά. Όταν οι διασώστες τους βρήκαν στις 22 Αυγούστου κι άρχισαν να σκάβουν για να τους φθάσουν, μια δεύτερη κατάρρευση τους ανάγκασε να σταματήσουν και να ξαναρχίσουν τα πάντα από την αρχή.
Επτά τρυπάνια έκαναν απεγνωσμένες προσπάθειες επί ημέρες. Φτιάχτηκαν τρεις στοές. Μεταφέρονταν, με «παλόμας» («περιστέρια», κάψουλες μήκους 1,5 μέτρου και πλάτους 10 εκατοστών) τρόφιμα, ιματισμός και άλλα αναγκαία ώστε οι παγιδευμένοι να ζήσουν.
Αρχικά πιστευόταν ότι η επιχείρηση θα διαρκούσε ως τον Δεκέμβριο -αλλά τελικά ένα από τα τρυπάνια κέρδισε τον αγώνα δρόμου. Χρησιμοποιήθηκαν ως και ειδικοί της NASA, της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος, για να βοηθήσουν τους μεταλλωρύχους να αντιμετωπίσουν την απομόνωσή τους, γυμναστές, αλλά και ψυχολόγοι ώστε να αντιμετωπίσουν την πίεση των ΜΜΕ όταν βγουν στην επιφάνεια. Το πολεμικό ναυτικό της Χιλής και μηχανικοί της εταιρίας Codelco σχεδίασαν και κατασκεύασαν τρεις πρωτότυπους θαλάμους, με συσκευές οξυγόνου και εξοπλισμό, ειδικά για τις συνθήκες στο ορυχείο, υπό ασφυκτική πίεση -δεν υπήρχε χρόνος να δοκιμαστούν. Αλλά ο θάλαμος Φοίνιξ δούλεψε. Ειδικοί είχαν μελετήσει το ρυθμό της ανάβασης ώστε να μην αντιμετωπίσουν οι παγιδευμένοι πρόβλημα υγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου