Μοιάζει με τεράστιο νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό, αλλά δεν είναι παρά χιλιάδες τόνοι πλαστικών που πετάχτηκαν στην θάλασσα και παρασύρθηκαν στο σημείο που ενώνονται 4 ισχυρά θαλάσσια ρεύματα. Μια έκταση περίπου 1,4 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων που ανακαλύφθηκε το 1997 από τον Τσαρλς Μουρ και επεκτείνεται χρόνο με τον χρόνο σαν μια ρυπαρή ήπειρος.
Οι επιστημονικές αποστολές από το Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο και το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο, με 2 σκάφη, παρέμειναν σχεδόν 1 μήνα γύρω από την γιγάντια μάζα που πλέον μοιάζει σαν χυλός: τα πλαστικά απόβλητα έπειτα από χρόνια έκθεσης σε ήλιο και αλάτι, διαλύονται σε μικρά κομμάτια και γίνονται ένας επικίνδυνος πολτός.
Αποστολή τους ήταν να προσδιορίσουν την ακριβή έκταση του <<νησιού>>, που λόγω της σύστασής της δεν αποτυπώνεται από δορυφόρους, αλλά και να πάρουν δείγματα από διαφορετικά σημεία, όπως και να πάρουν πανίδα και χλωρίδα της θαλάσσιας περιοχής. Στόχος των ερευνητών είναι να βρουν αποτελεσματικούς τρόπους αποκατάστασης του Ωκεανού και απόθεσης ή ανακύκλωσης αυτού του τεράστιου όγκου πλαστικών.
Η παραγωγή καυσίμων από ένα μολυσμένο ωκεανό, είναι πολύ μακριά από τις δυνατότητες των 60 επιστημόνων που ήταν στις αποστολές. Προτείνουν την χρησιμοποίηση φυσικών ενζύμων όπως η κυτταρινάση, ικανών να διασπάσουν τα πολυμερή των πλαστικών σε πιο απλά μόρια, μονοξείδιο του άνθρακα και υδρογόνο, καύσιμα που φώτιζαν τις πόλεις πριν από την χρήση του πετρελαίου.
Οι επιστήμονες μιλούν για μια απλή θεωρητικά διαδικασία, που ωστόσο προς το παρόν δεν είναι καθόλου αποδοτική τουλάχιστον από οικονομικής πλευράς.
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ:www.enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου