ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Η εκφραση της καθημερινης ζωης οτι τα παιδια ειναι το μελλον δεν απεχει απο την πραγματικοτητα.Το ερωτημα που τιθεται ομως ειναι τι ειδους θα ειναι αυτο το μελλον.Ειναι αυτονοητο οτι ο τροπος που οι κοινωνιες μεταχειριζονται τα παιδια αποτελει εναν παραγοντα προγνωσης για το μελλον της ανθρωποτητας.Η σημερινη πραγματικοτητα προαναγγελει ενα δυσιοιωνο μελλον αφου ο υποσιτισμος, η βια , η εμπορια , η καταναγκαστικη στρατευση , η σεξουαλικη εκμεταλευση η καταναγκαστικη εργασια και αλλες μορφες κακομεταχειρησης των παιδιων αυξανονται διαρκως.Το φαινομενο εντεινεται απο τις διαρκως αυξανομενες ανισοτητες τους πολεμους και τις εμφυλιες διαμαχες της μετακινησεις πληθυσμων και την κυριαρχια των
<<αγορων>> επιπτωσεις της οικονομικης παγκοσμιοποιησης. Σε αυτες τις συνθηκες διαμορφωθηκε μια νεα <<ηθικη>> κατα την οποια δεν υπαρχουν αθωοι, αμαχοι η αμετοχοι που προστατευονται.Ετσι οι γυναικες και κυριως τα παιδια αποτελουν πλεον εναν ιδανικο πολεμικο και οικονομικο στοχο με πολλαπλα οφελη.
Ακομα και τα πιο τυχερα παιδια που μεγαλωνουν σ ενα καλυτερο περιβαλλον, αντιμετωπιζουν σοβαρα προβληματα που υποσκαπτουν το μελλον τους. Η εντατικοποιηση της εκπαιδευσης η απωλεια του ελευθερου χρονου, ο περιορισμος στο στενο χωρο του διαμερισματος, η επιταγη για εκπληρωση των επαγγελματικων και κοινωνικων απωθυμενων των γονεων, η επιβολη καταναλωτικων προτυπων και η διαρρηξη του κοινωνικου ιστου απειλων την παιδικη ηλικια.Επιπλεον η πλειοψηφια των γονεων χρησιμοποιει σωματικες τιμωριες στα παιδια , περνα ελαχιστο εως καθολου χρονο μαζι τους και δεν εφαρμοζει ενδεδειγμενες παιδαγωγικες πρακτικες..
Τελος ας μην ξεχναμε και το απεχθες φαινομενο της συστηματικης ασκησης σωματικης και ψυχολογικης βιας (συμπεριλαμβανομενης και της παραμελησης)κατα των ανηλικων μεσα στην οικογενεια.
Τα αποτελεσματα των επιστημονικων ερευνων χτυπουν το καμπανακι για τις επιπτωσεις στον ψυχισμο των παιδιων. Η παιδικη ηλικια ειναι μια σημαντικοτατη, ψυχολογικα, εξελικτικη φαση. σε αυτη διαμορφορφωνονται, μεσα απο την αλληλεπιδραση με το οικογενειακο και το κοινωνικο περιβαλλον, ο χαρακτηρας και η προσωπικοτητα του παιδιου.. Κατα την παιδικη ηλικια λαμβανει χωρα η εκμαθηση των κοινωνικων κανονων και η προσαρμογη σε αυτους, ωστε να φτασει το παιδι να υπακουει συνειδητα στους κανονες χωρις να φοβαται η να καταπιεζεται υπερβολικα απο την τηρηση τους.Ο στοχος δεν ειναι αλλος απο την ικανοτητα να αναπτυσσει ικανοποιητικες κοινωνικες σχεσεις.
Τα πιο συνηθισμενα προβληματα της παιδικης ηλικιας για τα οποια ευθυνεται αποκλειστικα η συμβαλει αναλογα το περιβαλλον ειναι τα εξης

* Οργανικα προβληματα(εγκεφαλικες βλαβες , χρονιες παθησεις, ατυχηματα)
* Μαθησιακα προβληματα (δυσλεξια, ελλειματικη προσοχη)
* Μειωμενη γνωστικη και νοητικη αναπτυξη.
* Προβληματα επικοινωνιας - εκφρασης.
* Ελλειψη κοινωνικων δεξιοτητων.
* Επιθετικοτητα, αντικοινωνικη συμπεριφορα
* Φοβιες, υπερβολικο αγχος.
* Συγχυση σχετικα με τον εαυτο τους και το περιβαλλον.
* Διαταραχες στην διαθεση η συχνες ενναλαγες αυτης.
* Διαταραχες στην προσληψη της τροφης στην ενουρηση και στην απεκριση.
* Η φυσιολογικη εξελικτικη πορεια του παιδιου αποτελει μια τρισδιαστατη διαδικασια που συνδυαζει την ψυχοσωματικη , τη νοητικη και την κοινωνικη αναπτυξη. Ξεκινα απο τα πρωτα σταδια της ζωης και συνεχιζεται σε μεγαλυτερες ηλικιες. Οι πρωιμες εμπειριες μας ,μας ακολουθουν παντα και πολλες φορες ευθυνονται, κατω απο καταλληλες συνθηκες για την εκδηλωση καποιας ψυχικης διαταραχης. Για το λογο αυτο το παιδι χρειαζεται, πανω απ ολα ενα ασφαλες και ισορροποιημενο περιβαλλον για να αναπτυχθει.