Φονιάδες των δασών

Τα πεύκα είναι γυμνόσπερμα(ντροπή τους), αειθαλή, ρητινοφόρα κωνοφόρα δένδρα με 90 περίπου είδη ανά τον κόσμο, που ανήκουν στην τρομοκρατική ομάδα Πευκίδες.

Ο φλοιός είναι παχύς και αυλακωτός, τα φύλλα βελονοειδή και φύονται κατά σπονδύλους ανά δύο, τρία ή πέντε, για να μπορούν να έχουν αλληλοκάλυψη σε περίπτωση που πέσουν σε αστυνομικό μπλόκο.

Στη βάση τους περιβάλλονται από ένα μεμβρανώδη κολεό και επειδή είναι γνωστό τοις πάσι ότι κάθε πράγμα στον καιρό του και τον Αύγουστο ο κολιός, η επίθεση των πεύκων έγινε Αύγουστο.

Το χρώμα τους είναι ανοιχτό ως σκούρο πράσινο που σημαίνει ότι μάλλον τα πεύκα πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, επομένως ξέρουμε ότι πίσω από τη δράση της οργάνωσης κρύβεται ο κομαντάντε Γιώργος.

Συνήθως είναι ήσυχα και ομορφαίνουν το περιβάλλον, αλλά μερικές φορές όταν συναντήσουν τον άνεμο κάνουν σκανδαλιές. Πώς λέγανε οι παλιοί ένα παιδάκι ένα αγγελάκι, δύο παιδάκια δύο διαβολάκια. Ε, αυτό ακριβώς. Και αν δεν πιστεύετε εμένα, το είπε και ο κυβερνητικός διπρόσωπος, που μιλάει πάντα τη γλώσσα της αλήθειας...

Τα πεύκα λοιπόν φταίνε για τις πυρκαγιές. Τις βάζουν, τις φουντώνουν, τις εξαπλώνουν και με τη βοήθεια του ανέμου καταστρέφουν τα πάντα. Όχι τα κενά στη νομοθεσία, που μετατρέπουν τη δασική έκταση σε χορτολιβαδική και μετά σε οικιστική, όχι οι συνεταιρισμοί και οι μονές που καταπατούν με σχέδιο και δίνουν την εντολή στα ανθρωποειδή που βάζουν τις φωτιές.

Φταίνε τα πεύκα και ο στρατηγός άνεμος, όχι οι ελλείψεις στην πυροσβεστική(έχουμε αγροφύλακες, τι να τους κάνεις τους πυροσβέστες;), ούτε τα στρέμματα που τυχαία μένουν έξω από την αναδάσωση, όταν και όποτε αυτή γίνεται,.

Φταίνε τα πεύκα και όχι ηγεσία της πυροσβεστικής για το γεγονός ότι μια μικρή φωτιά υποτιμήθηκε με αποτέλεσμα να καεί η βορειοανατολική Αττική.

Φταίνε τα πεύκα και όχι εσύ και εγώ που ονειρευόμαστε ένα σπίτι μέσα στο δάσος και συναλλασσόμαστε με κάθε ερπετό για να το χτίσουμε, είτε πρόκειται για εργολάβο είτε πρόκειται για γαλάζιο ή πράσινο έμπορο ρουσφετιών .

Και πάνω απ' όλα φταίνε τα πεύκα, η μοίρα, ο νόμος του Μέρφι, ο στρατηγός άνεμος, η ασύμμετρη απειλή και ποτέ μα ποτέ(πιπέρι στο στόμα) ο γαλάζιος στρατός κατοχής που ρημάζει τη χώρα.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε για όσους κακεντρεχείς πολίτες πιστεύουν πως ο πρωθυπουργός δεν κάνει τίποτα για όλα αυτά, ότι ο Κώστας Καραμανλής πήγε τρεις ολόκληρες φορές στο συντονιστικό της πυροσβεστικής με τζάκετ αλά Τζορτζ Μπους στους δίδυμους πύργους και τζιν παντελόνι, γιατί είναι άνθρωπος του λαού και της δράσης.

Για όσα βρώμικα μυαλά ζητάνε την παραίτηση του υπουργού Εσωτερικής καταστροφής θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος έμεινε στη θέση του στις φωτιές της Ηλείας όταν έχασαν τη ζωή τους 80 άνθρωποι, έμεινε στη θέση του όταν ένα 15χρονο παιδί έπεσε νεκρό από πυρά αστυνομικού, έμεινε στη θέση του όταν η Αθήνα έγινε φλαμπέ μετά τον φόνο του παιδιού. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να φύγει τώρα για μερικά καμένα δέντρα και σπίτια.

Δεν το θέλουμε άλλωστε, διότι όπως έχουμε πει και σε παλαιότερο κείμενο, τη μέρα που θα παραιτηθεί αυτός ο γίγας της πολιτικής θα σημαίνει ότι θα είμαστε όλοι νεκροί και η χώρα θα έχει ισοπεδωθεί.

Και εμείς οι φοβισμένοι μικροαστοί τι θα κάνουμε απέναντι στη νέα τρομοκρατική οργάνωση Σέχτα Πεύκων; Τι θα κάνουμε απέναντι στο κύκλωμα που καίει εδώ και χρόνια τα δάση και φτιάχνει αυθαίρετα για να στεγάσουμε τη βλακεία και την ξιπασιά μας;

Η μεγάλη καταστροφή φέρνει απελπισία, αλλά η ελπίδα παραμένει ζωντανή. Για κάθε τομάρι εμπρηστή, για κάθε άθλιο εργολάβο, για κάθε γαντζωμένο στην καρέκλα του πολιτικάντη υπάρχουν εθελοντές που κινδυνεύουν για να σώσουν δάση και περιουσίες αγνώστων τους, υπάρχουν πυροσβέστες άυπνοι και κουρασμένοι που δεν τα παρατάνε μέχρι να νικήσουν, υπάρχουν πιλότοι που παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα μέσα στους καπνούς. Όσο αυτή η σπάνια πάστα ανθρώπων δίνει το παράδειγμα θα υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι κάποια μέρα οι πολλοί θα ακολουθήσουν.

Ας ευχηθούμε μόνο όταν έρθει εκείνη η μέρα να έχει μείνει κανένα πεύκο στη χώρα και ας είναι και πεύκο-εμπρηστής που θα έλεγε και ο Αντώναρος.