ΝΤΟΥΣΚΟ-ΤΙΜΟΥΡ

Ήταν καλοκαίρι του 1994 όταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, κόντρα στο ρεύμα της εποχής και την αμφισβήτηση για το πώς είναι δυνατόν να ασχολείται η (τρις σερί) πρωταθλήτρια τότε ΑΕΚ με την αγορά της (υποτίθεται) υποδεέστερης ποδοσφαιρικά Κύπρου, αποφάσισε την απόκτηση του Τιμούρ Κετσπάγια από την Ανόρθωση. Ποιος φανταζόταν ότι 15 χρονιά μετά θα έπρεπε να τον αντιμετωπίσει ως προπονητή του Ολυμπιακού και μάλιστα στο ντεμπούτο του Γεωργιανού στη Σούπερ Λίγκα;

Στους πρώτους μήνες παραμονής του γεωργιανού μεσοεπιθετικού στην Ελλάδα, γελούσαν και τα τσιμέντα στις εξέδρες του "Νίκος Γκούμας" από την ατσαλοσύνη του Τιμούρ. "Μα πως είναι δυνατόν να γλιστράει συνέχεια, ακόμα και όταν έχει λιακάδα;" ήταν η μόνιμη απορία των ΑΕΚτζήδων οπαδών για έναν ποδοσφαιριστή που εξ αρχής αμφισβητήθηκε έντονα, αλλά ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει στον εαυτό του. Σε συνέντευξή του στην "Ώρα για Σπορ" της εποχής, είχε απαντήσει σχετικά:

"Δεν έχω βρει ακόμα τον εαυτό μου. Ξέρω ότι ο κόσμος περιμένει πολλά από μένα, ξέρω ότι ο Μπάγεβιτς δέχεται αυστηρή κριτική επειδή με επέλεξε. Να είναι όλοι σίγουροι ότι θα τους δικαιώσω. Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και θέλω να κάνω σπουδαία καριέρα στην ΑΕΚ. Δεν σας κρύβω μάλιστα ότι στο μυαλό μου έχω πάντοτε την επιθυμία να αγωνιστώ σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα της Ευρώπης" έλεγε τότε ο Κετσπάγια (που κανονικά θα έπρεπε να προσφωνείται… Τεμούρι Κετσμπάια, εφόσον τηρηθεί πιστά η γεωργιανή προφορά).

Η επιμονή του Μπάγεβιτς

Την περίοδο της έντονης αμφισβήτησης _ για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι _ ο Μπάγεβιτς αποτελούσε το σημαντικότερο στήριγμα του Κετσπάγια. "Δεν είναι δυνατόν αυτός ο παίκτης να μην κάνει τη διαφορά στην Ελλάδα. Έχει προσόντα για να παίξει στο εξωτερικό, είναι σύμπτωση το ότι βρέθηκε στην Κύπρο και ότι τον ανακαλύψαμε εκεί" έλεγε τότε στον στενό συνεργάτη του Πέτρο Ραβούση.

Ελάχιστοι μπορούσαν να προβλέψουν την εκτόξευσή του την επόμενη περίοδο (1995-96), όταν πλέον είχε ξεπεράσει κι έναν ιδιαίτερα σοβαρό τραυματισμό που του απαγόρευσε να παίξει περισσότερα από 20 ματς κατά τη διάρκεια της πρώτης σεζόν του στην ΑΕΚ. Οι Κιτρινόμαυροι έχασαν τον τίτλο (μάζεψαν τότε 81 βαθμούς, μόλις δύο λιγότερους από τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό) αλλά κατέκτησαν το κύπελλο Ελλάδας με τον Γεωργιανό να τελειώνει τη χρονιά σημειώνοντας 15 γκολ σε 35 εμφανίσεις στις εγχώριες διοργανώσεις. Ήταν απολαυστικός!

Η πρώτη μεγάλη συνάντηση

Το Σάββατο 22 ή την Κυριακή 23 Αυγούστου (δεν έχει οριστεί ακόμα η ακριβής ημερομηνία διεξαγωγής του ντέρμπι), ο Τιμούρ Κετσπάγια, περπατώντας στους χώρους του ΟΑΚΑ, είναι βέβαιο ότι θα αισθανθεί περίεργα. Την ΑΕΚ την αγάπησε και ουδέποτε το έκρυψε, άλλωστε αποτέλεσε το εφαλτήριο για τη μεταπήδησή του στην αγγλική Νιούκαστλ, με τη φανέλα της δεν έγινε απλώς δημοφιλής στους οπαδούς των "Καρακαξών", αλλά αναγνωρίστηκε διεθνώς για την ποδοσφαιρική αξία του.

Εκείνο το βράδυ ωστόσο θα είναι προπονητής του Ολυμπιακού, θα είναι αντίπαλος, θα είναι "εχθρός" στα μάτια των "ενωσιτών". Ενδέχεται να ακούσει και πράγματα που δεν θα του αρέσουν, αν και η πλατιά μάζα των οπαδών της ΑΕΚ πάντοτε θα αναγνωρίζει την προσφορά του στην ομάδα και το γεγονός ότι δέθηκε μαζί της την περίοδο που φορούσε τη φανέλα της. Ο Τιμούρ δεν ήταν απλώς ποδοσφαιριστής της Ένωσης, τότε ήταν και φανατικός οπαδός της.

Η επιρροή του Μπάγεβιτς

Σε παλαιότερη συνέντευξή του στην Κύπρο, ο Κετσπάγια τόνισε ότι σε μεγάλο βαθμό θεωρεί τον εαυτό του αυτόφωτο, ωστόσο δεν έκρυψε ότι μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση του προπονητικού χαρακτήρα του άσκησε ο Μπάγεβιτς. Ειδικά στα θέματα πειθαρχίας, προγραμματισμού και προσέγγισης των ποδοσφαιριστών. Εξελίχθηκε σε έναν ιδιαίτερα αυστηρό τεχνικό ο οποίος θέλει πάντοτε να έχει τον τελευταίο λόγο σε ότι αφορά το ποδοσφαιρικό τμήμα, ότι δηλαδή ισχύει και για τον προπονητή της ΑΕΚ.

Το σίγουρο είναι ότι η πρεμιέρα του πρωταθλήματος αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον λόγω της μάχης του δάσκαλου με τον (τρόπον τινά) μαθητή του. Ο Κετσπάγια δεν πρόκειται να χαριστεί στον Μπάγεβιτς για τη μεγάλη βοήθεια που του παρείχε στη διάρκεια της ποδοσφαιρικής καριέρας του, ενώ ο δεύτερος καλείται να αποδείξει στον πρώτο ότι όταν η αλεπού πιάνει τα 100, το αλεπουδάκι δεν μπορεί να πάει στο 101. Ή μήπως μπορεί;