Τρία απλά και επίκαιρα μαθήματα δημοσιογραφίας για πρωτοετείς από έναν μοναδικό δάσκαλο και μεγάλο απόντα, τον Λέοντα Καραπαναγιώτη, που βοηθούν όποιον θέλει να ξετυλίξει το κουβάρι από την αρχή.
• Οι δημοσιογράφοι δεν μπορεί να είναι οι πρωταγωνιστές των γεγονότων, δεν μπορεί να είναι τα πρόσωπα - κλειδιά στις εξελίξεις και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι μέρος του προβλήματος. Δεν είναι η δουλειά τους να δημιουργούν τα γεγονότα, αλλά να καταγράφουν τα γεγονότα. Όταν τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά, με τους δημοσιογράφους να στρέφουν πάνω τους , τους προβολείς, να επιτίθενται, να καταγγέλλουν, να εξηγούν και να απολογούνται, τότε έχει χάσει η δημοσιογραφία, που αυτό σημαίνει ότι έχει χάσει η κοινωνία. Ποιος έχει κερδίσει? Η πολιτική εξουσία που βρίσκει δρόμο διαφυγής καθώς με ευκολία μπορεί να αμφισβητήσει την αξιοπιστία των ΜΜΕ και να υποδείξει ως φαύλους, παραμυθάδες και αργυρώνητους αυτούς που η δουλειά τους είναι μόνο να πληροφορούν.
• Η σχέση του δημοσιογράφου με τον πολιτικό, τον μεγάλο επιχειρηματία και τον τραπεζίτη, αυτούς δηλαδή που αποκαλούμε πηγές της ενημέρωσης, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Δεν βρίσκονται στην ίδια πλευρά του λόφου και εάν βρεθούν, τότε οι δημοσιογράφοι έχουν προδώσει τους αναγνώστες, τους τηλεθεατές τους και τους ακροατές τους. Ο δημοσιογράφος με τον πολιτικό και τον οικονομικό παράγοντα δεν μπορεί να είναι <<κολλητοί>. Οι σχέσεις τους πρέπει να είναι, κοινωνικά, ευπρεπείς και οι αποστάσεις ασφαλείας να τηρούνται συστηματικά και συνειδητά. Όσες φορές ο κανόνας παραβιάζεται, χάνουν οι πολίτες καθώς γίνονται θεατές ενός στημένου παιχνιδιού.
• Ο δημοσιογράφος δεν μπορεί να είναι μεσολαβητής ούτε διαχειριστής στην επίλυση διαφορών των προσώπων της εξουσίας. Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να είναι διακινητής, <<βαποράκι>> δηλαδή, των πληροφοριών που συγκεντρώνει στο ρεπορτάζ. Διότι τότε υποκρύπτει από τους πολίτες όσα γνωρίζει και δίνει την ευκαιρία για κουκουλώματα στους παράγοντες της πολιτικής και οικονομικής ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου