Σελίδες

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ο καιρός

Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

Οι άνθρωποι είμαστε από τη φύση μας «τεμπέληδες»;



Μετά το τέλος της καραντίνας, ίσως σε κάποιους από εμάς έλειψαν οι χαλαροί ρυθμοί εκείνων των ημερών, παρά την αβεβαιότητα και τον φόβο της πανδημίας. Είμαστε όμως «προγραμματισμένοι» για πολλές ώρες αδράνειας;


Ακόμα δεν επιστρέψαμε καλά καλά στους προ καραντίνας ρυθμούς μας και, παρά την αβεβαιότητα και τον φόβο εκείνων των ημερών, ίσως σε κάποιους από εμάς έλειψε το χαλαρό πρόγραμμα που ακολουθούσαμε στο σπίτι, πολλοί τότε σε άδεια από τη δουλειά μας. Τελικά η αδράνεια είναι η φυσική μας κατάσταση; Ή είμαστε «προγραμματισμένοι» ως είδος να βρισκόμαστε σε εγρήγορση και συνεχή δράση;

© ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : NATALIA FIGUEREDO / UNSPLASH
Καραντίνα: Μπορεί η αναπνοή να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε το άγχος;



Κάθε εργασία απαιτεί σωματική και/ή πνευματική προσπάθεια, οπότε ακούγεται λογικό να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να την αποφύγουμε. Όμως όσο δελεαστική κι αν μοιάζει η ιδέα του να ξαπλώσουμε στο κρεβάτι και να κοιτάμε το ταβάνι, ιδιαίτερα μετά από μία ημέρα σκληρής δουλειάς, στην πράξη αποδεικνύεται απίστευτα δύσκολη.
Καλύτερο το ηλεκτροσόκ από την ανία

Σε μια μελέτη που διεξήγαγε πριν από λίγα χρόνια το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, οι εθελοντές κλήθηκαν να περάσουν μόλις 15 λεπτά μόνοι σε ένα δωμάτιο χωρίς κανέναν αντιπερισπασμό: χωρίς κινητά, βιβλία ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να τους κρατήσει απασχολημένους. Η μόνη τους επιλογή για να σπάσουν τη μονοτονία θα ήταν να προκαλέσουν στον εαυτό τους ένα μίνι ηλεκτροσόκ, πατώντας ένα κουμπί. Το έκαναν τουλάχιστον μία φορά, το 71% των αντρών και το 25% των γυναικών.

Με άλλα λόγια, οι εθελοντές προτίμησαν να προκαλέσουν στον εαυτό τους πόνο παρά να μην κάνουν απολύτως τίποτα. Το παράδειγμα ακούγεται ακραίο, αλλά ας σκεφτούμε πόσα πράγματα μπορεί να κάνουμε μέσα στη μέρα που δεν είναι απαραιτήτως ευχάριστα αλλά ούτε και απολύτως απαραίτητα. «Ο Μάικλ Άινζλιχτ από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο το αποκαλεί το παράδοξο της προσπάθειας» όπως σχολιάζει η Κλόντια Χάμοντ, συγγραφέας του βιβλίου «The Art of Rest: How to Find Respite in the Modern Age» («Η τέχνη της ξεκούρασης: Πώς θα κάνουμε ένα διάλειμμα στη σύγχρονη εποχή»). Η ίδια προσθέτει: «Κάποιες φορές ακολουθούμε τον εύκολο δρόμο και κάνουμε όσο γίνεται λιγότερα, ενώ άλλες εκτιμούμε περισσότερο μια κατάσταση αν απαιτεί να καταβάλουμε αξιοσημείωτη προσπάθεια».

© ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : SOOC / NIKOS LIBERTAS
Έρευνα: Πόσο ασφαλής είναι η επιστροφή στην εργασία - Ποια επαγγέλματα κινδυνεύουν περισσότερο


Η μυστική γοητεία του Ikea

Από παιδιά ακόμα, συνεχίζει η Χάμοντ σε σχετικό άρθρο στο BBC, μαθαίνουμε ότι η προσπάθεια φέρνει επιβράβευση. «Πολλά βουνά του κόσμου μπορούμε να τα ανεβούμε με τελεφερίκ, αλλά οι ορειβάτες προτιμούν να κατασκηνώνουν στα βράχια, σε συνθήκες ψύχους, κινδυνεύοντας να πάθουν κρυοπαγήματα, από το να ακολουθήσουν την τουριστική οδό» λέει η Χάμοντ. Ακόμα και αν δεν μας συγκινούν οι ορειβατικές αποστολές, όλοι μας θα έχουμε ζήσει την ικανοποίηση του να εκτελέσουμε μια απαιτητική συνταγή ζαχαροπλαστικής αντί να αγοράσουμε έτοιμο το γλυκό από το ζαχαροπλαστείο ή του να συναρμολογήσουμε ένα έπιπλο από το Ikea αντί να πληρώσουμε έναν υπάλληλο να το κάνει για εμάς (ακόμα και αν τα οικονομικά μας το επιτρέπουν).

© AFP 2020 / PHILIP FONG
Ιαπωνία: «Πιο φτωχή, αλλά και πιο ευτυχισμένη» - Ποια λέξη δίνει νόημα στη ζωή των κατοίκων της



Η τάση προς τη δράση είναι αυτή που, για παράδειγμα, ώθησε πολλούς από εμάς στην καραντίνα να στείλουμε τον κωδικό «6» και να βγούμε, πράγματι, για υπαίθρια άσκηση ή να παραγγείλουμε από το διαδίκτυο ένα παζλ χιλιάδων κομματιών (ένα είδος παιχνιδιού που παρουσίασε εκτόξευση σε πωλήσεις μετά το ξέσπασμα της πανδημίας). Έστω και χωρίς να το συνειδητοποιούμε, σε περιόδους αδράνειας όπως σε μια καραντίνα ή στις διακοπές αναζητάμε δραστηριότητες που θα μας φέρουν σε μια κατάσταση την οποία ο ψυχολόγος Μιχάι Τσίκζεντμιχαϊ αποκαλεί «ροή»: που θα μας απορροφήσουν τόσο, ώστε θα αποσπάσουν το μυαλό μας από το πέρασμα του χρόνου και από οποιαδήποτε έγνοια.

Έτσι, παρόλο που μπορεί να μας λείπουν οι πιο χαλαροί ρυθμοί της καραντίνας, πολλοί από εμάς επίσης αισθανθήκαμε μια ικανοποίηση επειδή για παράδειγμα επιστρέψαμε στη δουλειά που αγαπάμε (και όχι μόνο για την οικονομική ασφάλεια που μας προσφέρει), ή που έχουμε ξανά τη δυνατότητα να κάνουμε άλλα πράγματα που απολαμβάνουμε, όπως το να βγούμε για φαγητό, να ταξιδέψουμε ή να πάμε σινεμά. Αν μάλιστα οι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας ήταν πιο χαλαροί, θα ερχόμασταν ένα βήμα πιο κοντά στη χρυσή τομή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: