Μάσκες

Υπάρχει μια μάσκα για την οικογένεια, μια για την κοινωνία, μια για την δουλειά. Κι όταν είσαι μόνος, απομένεις κανένας.

Luigi Pirandello, Συγγραφέας

Η ηθοποιός Λιάνκα Παντολφίνι αναφέρει σε κείμενο που συνοδεύρι την έκθεση:
Αντικρύζοντας κάποιον που φορά μια μάσκα, άμεσα γεννιέται έμα ερώτημα: Ποιός βρίσκεται εκεί πίσω? Κι ακόμα: Ποιόν πραγματικά βλέπω? Την μάσκα ή εκείνον που την φορά?

Η μάσκα κρύβει αυτόν που την φέρει και έλκει όποιον την κοιτά. Τρομάζει και συνάμα μαγεύει. Είναι πλαστή, έμα πρ'οσωπο εικονικό αλλά εξαιρετικά ζωντανό.

Η μάσκα δύναται να λέει και να πράττει ότι ο άνθρωπος δεν θα τολμούσε. Αποκαλύπτει, παρανομεί, υπερβαίνει.Είναι ελέυθερη.

Σήμερα κάποιες μάσκες μας υπόσχονται μεταμόρφωση(μάσκες ομορφιάς) και κάποιες άλλες μας σώζουν την ζωή (μάσκες οξυγόνου).

Από τους αρχαίους χρόνους, οι τύποι μάσκας-προσωπείου εμφανίζονται στις συλλογικές τελετουργίες όλων των πολιτισμών επικαλούμενες θεότητες, ζώα ή ανθρώπινες μορφές. Φορώντας τη μάσκα ο άνιρωπος χορεύει, διηγείται, κατορθώνει να φτάσει σε άλλους κόσμους.

Προσωπείο-Μάσκα, γράφει η εικαστικός Δήμητρα Σιατερλή.
<<Προσωπείο προσ-ωπείο, προσ-ορώ. Ομοίωμα προσώπου. Προσωπείο φορούσαν οι αρχαίες θεότητες, φορούν μύστες και μυούμενοι, φορούν οι ηθοποιοί του αρχαίου και του σύγχρονου δράματος, φορούν οι υπερήρωες.

Η maschera των Ιταλών, η mask των Άγγλων, η masque των Γάλλων είναι τα προσωπεία των γελοτοποιών, των μεταμφιεσμένων του καρνάβαλου, αυτών που προκαλούν το γέλιο, τον περίγελο, την κοροιδία.

Προσωπείο-μάσκα ενδέχεται να φορούμε κι εμείς οι θνητοί καθημερινοί άνθρωποι για να δείξουμε έναν εαυτό που προσαρμόζεται στις συνθήκες και στα ζητούμενα των αναγκών που μας παρουσιάζονται στην πορεία του βίου μας. Καλύπτεται ένας εαυτός που θέλει να παραμείνει κρυμμένος, αφανέρωτος.

Το προσωπείο προβάλει μια ταυτότητα <<άλλη>> από αυτήν που καλύπτει.