Έμβλημα τους ήταν το Ντάισο ή ένα ζευγάρι ξίφη.
Το σημαντικότερο ήταν ότι είχαν δικά τους στρατεύματα
και με αυτό τον τρόπο έκαναν ότι ήθελαν εκτός και αν δύο φατρίες Σαμουράι είχαν αντικρουόμενους στόχους , σε αυτή την
περίπτωση η μάχη ήταν
αναπόφευκτη
οι Σαμουράι θαύμαζαν και σεβόντουσαν και πολλές φόρες φοβόντουσαν ο ένας τον άλλον, υπήρχε αυτό που λέμε κώδικας τιμής άλλα και αναγνώριση δύναμης μεταξύ τους ,στον μόνο άνθρωπο που υποτάσσονταν ήταν ο σογκούν ο οποίος ήταν διοικητής του εθνικού στρατού
Οι σαμουράι δεν ήταν απλοί πολεμιστές. Ήταν μέλη μιας άρχουσας τάξης η οποία ήταν περήφανη για την καταγωγή ,την γενναιότητα , το χιούμορ τους και της πολέμικες δεξιώτητες τους.
Ο τίτλος του σαμουράι θεωρείτο τιμητικός και κληρονομούνται από γενιά σε γενιά
Για να είναι κάνεις σαμουράι έπρεπε να είχε γονείς σαμουράι.
Μερικές φόρες μπορεί να υπήρχε κάποιος που υιοθετήθηκε από οικογένεια σαμουράι άλλα μόνο αν είχε αποδείξει ότι ήταν αντάξιος αυτής της τιμής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου