Σπούδασε Νομική στην Αθήνα και το 1961 λίγα χρόνια μετά την αποφοίτησή του, ανακηρύχτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκείνος όμως προτίμησε να ζήσει στην Χαϊδελβέργη, όπου και εργάστηκε σαν επιμελητής. Το 1968 εκλέγεται υφηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όμως η δικτατορία ων Συνταγματαρχών δεν του επιτρέπει να διδάξει, επίσης του απαγορεύουν και την Έδρα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το 1973 φυλακίστηκε από τη δικτατορία, μετά την κατάρρευση της οποίας, το καλοκαίρι του 1974, συμμετείχε ως υφυπουργός της Ανώτατης Παιδείας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Kατά τη θητεία του θέσπισε τα μέτρα κάθαρσης στα πανεπιστήμια κατά των συνεργατών της δικτατορίας, και πρότεινε τον πρώτο δημοκρατικό νόμο-πλαίσιο για τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Στις εκλογές του 1974 εξελέγη βουλευτής στην Α' Περιφέρεια της Αθήνας με την Ένωση Κέντρου Νέες Δυνάμεις και στην προετοιμασία του Συντάγματος του 1975 υπήρξε γενικός εισηγητής εκ μέρους όλης της αντιπολίτευσης. Διεγράφη, λόγω διαφωνιών με την ηγεσία του κόμματος, ενάμιση χρόνο αργότερα, συνεχίζοντας την πολιτική του δράση στον νέο σχηματισμό Πρωτοβουλία για Δημοκρατία και Σοσιαλισμό που στις εκλογές του 1977 συναποτέλεσε τη Συμμαχία.
Από το 1980 και ως τη συνταξιοδότησή του ήταν καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάγκεν, ενώ διετέλεσε πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων από το 1988 ως το 1990. Το 1992 έγινε μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Τον Ιούνιο του 1994 εκλέγεται και το 1999 επανεκλέγεται, ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοι¬νο-βουλίου, όπου ασχολείται ιδιαίτερα με τα θεσμικά ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανήκει στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚ) του (Ε.Κ.). Στη δεκαετή παρουσία του στα ευρωέδρανα διακρίθηκε για τις καίριες παρεμβάσεις του σε πολιτικά και θεσμικά ζητήματα και πήρε ενεργά μέρος στην προετοιμασία του Ευρωσυντάγματος.
Το 1998 του απονέμεται από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ο «Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Αξίας» για τη συμβολή του στην ειρήνη (αγώνες κα¬τά της δικτατορίας), στην ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά και στη γερ¬μανική επιστημονική ζωή.
Το 2002 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τον τιμά, ως πρωτεργάτη των ελληνογερμανικών σχέσεων, με την ανώτατη τιμητική διάκριση, του «Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της Αξίας». Το Δεκέμβριο του 2001 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το Νοέμβριο του 2003 εκλέγεται επίτιμος καθηγητής του γερμανικού και ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Düsseldorf.
O Δημήτρης Τσάτσος άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα του Σαββάτου στο Αττικό Νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν με καρδιολογικά προβλήματα.
By Elf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου