Στην Ουκρανία, κλασικά λογοτεχνικά έργα του Όσκαρ Ουάιλντ, του Βίκτωρ Ουγκό, του Μάρκ Τουέιν και του Σαίξπηρ, που έχουν μεταφραστεί στα ουκρανικά και σε εκδόσεις που απευθύνονται σε έφηβους.
Πριν από 2 δεκαετίες, πολύ μικρή έως και καθόλου ζήτηση για αυτά τα έργα, αφού οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής είναι Ρώσοι. Η ουκρανική κυβέρνηση όμως, ζητά όλο και εντονότερα την χρησιμοποίηση της ουκρανικής γλώσσας σε όλες της πτυχές της κοινωνικής ζωής και ειδικά στα σχολεία, καθώς θέλει να στρέψει την επόμενη γενιά προς το Κίεβο και όχι την Μόσχα.
Αυτή η ουκρανική πολιτική έχει εντείνει τις σχέσεις μεταξύ των 2 χωρών και δείχνει χαρακτηριστικά το πώς η ρωσική γλώσσα χάνει την επιρροή της όχι μόνο στην πρώην Σοβιετική Ένωση, αλλά σε όλο το παλιό κομμουνιστικό μπλόκ.
Η γλώσσα προσδίδει δύναμη και επιρροή, συνδέοντας τους άποικους με τους αποικιοκράτες και αλλάζοντας τον τρόπο που ο πληθυσμός επικοινωνεί με τον έξω κόσμο. Πολύ μετά το τέλος της αποικιοκρατίας, η Βρετανία, η Γαλλία και η Ισπανία έχουν διατηρήσει μια μορφή κυριαρχίας σε μακρινές χώρες επειδή η χρήση της γλώσσας τους έχει διατηρηθεί εκεί ουσιαστικά ανέπαφη. Οι τσάροι και οι Σοβιετικοί ηγέτες εξάπλωσαν τα ρωσικά στις περιοχές που κατέκτησαν, χρησιμοποιώντας τα σαν κόλλα για να ενώσουν διαφορετικές εθνικότητες μέσω μιας δεύτερης μητρικής γλώσσας και να τους φέρουν πιο κοντά στους ηγέτες τους.
Η Ρωσία δείχνει να τα πάει χειρότερα από τις άλλες αποικιακές χώρες, επειδή οι λαοί που ασπάστηκαν τα ρωσικά έχουν ισχυρότερη εθνική ταυτότητα και μέσω της γλώσσας επιβεβαιώνουν την αυτονομία τους.
Τα ρωσικά είναι από τις λίγες διαδεδομένες γλώσσες που βρίσκονται σε ύφεση και σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 2025, 150 εκατ. άνθρωποι θα μιλάνε την γλώσσα από τα 300 εκατ. που την μιλούσαν το 1990. Αναμένεται να παραμείνει μέσα στις πιο δημοφιλείς γλώσσες,αλλά με δυσκολία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου