Στην Γερμανία, λίγες μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές, το χλιαρό πολιτικό σκηνικό έχει αποκτήσει ενδιαφέρον. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, η Αγκελα Μέρκελ θα είναι και πάλι Καγκελάριος, αφού σύμφωνα με τα γκάλοπ, τόσο το κόμμα της, όσο και το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών με το οποίο θα συνεργαστεί , φέρονται να εξασφαλίζουν τα απαραίτητα ποσοστά που θα τους δώσουν την απόλυτη πλειοψηφία.
Την έκπληξη, την αποτελεί << Η Αριστερά>> του Όσκαρ Λαφοντέν, που ταράζει τα λιμνάζοντα νερά με τα πολύ καλά ποσοστά που είχε στις τοπικές εκλογές, σε 3 κρατίδια. Κάποιοι προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την νίκη αυτή, λέγοντας ότι λειτουργούν ακόμα τα παλιά κομμουνιστικά αντανακλαστικά. Όμως κανένα γκάλοπ δεν δίνει στην <<Αριστερά>> κάτω από 10% σε εθνικό επίπεδο και ενόψει των βουλευτικών εκλογών. Ακολουθεί τους Πράσινους και προβληματίζει τόσο την Δεξιά όσο και τους Σοσιαλδημοκράτες του SPD.
To SPD ξέχασε τον ορισμό της σοσιαλδημοκρατίας σιγά σιγά στο όνομα του <<ρεαλισμού>>. Τέτοια αλλαγή δεν την άντεξε ο Λαφοντέν και αντάλλαξε την σιγουριά του SPD και του Υπουργείου Οικονομικών για να πάει με τους << πεφωτισμένους ρεφορμιστές *>> από την πρώην Ανατολική Γερμανία. Από εκεί προέκυψε και η γνωστή <<Η Αριστερά>> (Die Linke).
*Ρεφορμισμός= μετάβαση στον Σοσιαλισμό
Ζητάει την επιστροφή των Γερμανών στρατιωτών από το Αφγανιστάν, τη διάλυση του ΝΑΤΟ, καλύτερους μισθούς και συντάξεις, μεγαλύτερα επιδόματα για τις οικογένειες και τους ανέργους, περισσότερες θέσεις εργασίας κ.τ.λ. Κι όμως όλο και περισσότεροι Γερμανοί ψηφίζουν με <<ουτοπικά>> κριτήρια αντί για <<ρεαλιστικά>>.
Ίσως φταίει το γεγονός ότι η Γερμανία τώρα καταλαβαίνει τι είναι οικονομική κρίση: το ποσοστό ανεργίας του 8,4% είναι το υψηλότερο στην μεταπολεμική της ιστορία. Σύμφωνα με μια τελευταία έρευνα, το 1 στα 6 παιδιά ζει σε συνθήκες φτώχειας.
Μετά την άνοδο της <<Αριστεράς>>, το SPD είναι αναγκασμένο όσο ποτέ να αναθεωρήσει ορισμένες από τις θέσεις του, γράφει μια κεντροαριστερή εφημερίδα. Η γερμανική περίπτωση ίσως θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού για την ευρύτερη ευρωπαϊκή αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου