Η «καραμέλα».

       Γράφτηκε από τον/την Vangelis Athanasiadis


   Από τη μεταπολίτευση και μετά, οι Έλληνες Πολίτες, όχι στο σύνολό τους, είχαν υιοθετήσει μια «καραμέλα». Μια «καραμέλα», που στο λιώσιμό της, έδινε μια γλυκύτατη γεύση τέτοια, που υπνώτισε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας. Από αυτό το κομμάτι, ένα μέρος την πήρε, γνωρίζοντας τι κάνουν και ένα άλλο μέρος την πήρε, από αφέλεια.
          Τι είναι αυτή η «καραμέλα», μπορείτε να φανταστείτε μετά από 40 χρόνια σχεδόν;
          Η ετήσια «καραμέλα»:
                         -ΙΑΝ-ΦΕΒ-ΜΑΡ : Κινητοποιήσεις, καταλήψεις, απεργίες… κυρίως Αγροτών και Φορτηγατζήδων.
                    -ΑΠΡ-ΜΑΙ-ΙΟΥΝ: Κινητοποιήσεις, καταλήψεις, απεργίες… κυρίως ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΔΕΚΟ, ΟΛΜΕ.
                    -ΙΟΥΛ-ΑΥΓ: Προετοιμασία, και…. ΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!!!
                    -ΣΕΠ-ΟΚΤ-ΝΟΕ: Κινητοποιήσεις, καταλήψεις, απεργίες… κυρίως ΟΛΜΕ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΔΕΚΟ.
                    -ΔΕΚ: Προϋπολογισμός, προετοιμασία για… Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά.
          Αυτή η «καραμέλα», αποτελούσε το ετήσιο κύκλο «εργασίας» και «προσφοράς» ενός μέρους των «εργαζομένων», σε όλο το κοινωνικό ιστό της χώρας, με το πρόσχημα της διεκδίκησης των δικαιωμάτων, αγνοώντας τις υποχρεώσεις.
         Τα αποτελέσματα αυτής της «προσφοράς», φαίνεται τώρα, που εδώ και 5 χρόνια η «καραμέλα», άρχισε να αφήνει γεύση πικρή, αηδιαστική και προπαντός δηλητηριώδης.
         Η «καραμέλα» τώρα έχει τον εξής κύκλο:
                     -Ανά 3μηνο κίνδυνος πτώχευσης, νέα μέτρα και περικοπές.
                     -Έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
                     -Καθημερινές αυτοκτονίες.
                     -Στρατιά ανέργων….
και τελειωμό δεν ….. έχει.
          Η εξέλιξη αυτής της ιστορίας της «καραμέλας», έχει 2 σκέλη.
          Το πρώτο σκέλος είναι, ότι αυτή τη «καραμέλα» και κατά την διάρκεια της γλυκιάς της γεύσης, ένα μέρος του συνόλου της κοινωνίας μας, δεν την αποδέχτηκε τότε. Σε αυτούς, φορέθηκε η «ταμπέλα» των περιθωριακών, αντιδημοκρατικών, αντεργατικών, και οδηγούνταν στην απομόνωση από τον κοινωνικό ιστό, δακτυλοδεικτούμενοι, ως «παράδειγμα προς αποφυγή».

          Σήμερα τη γεύονται και αυτοί υποχρεωτικά. Την αρνήθηκαν τότε, αλλά τώρα, την γεύονται εξαιτίας του Πολιτικού Συστήματος που επικρατεί. Βλέπετε τότε, η «καραμέλα» δεν ήταν υποχρεωτική…. ήταν εθελοντική. Τώρα είναι … ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ!!
          Το δεύτερο σκέλος της ιστορίας αυτής, είναι οι «διανομείς», που μοίραζαν αυτή τη «καραμέλα». Αυτοί οι «διανομείς» που ήταν τότε, είναι και τώρα, συνεχίζοντας απερίσπαστα, το έργο τους ….. και με περισσότερο πάθος από τότε….
          Το τέλος σε αυτή την ιστορία, έχει και αυτό 2 πιθανά σενάρια.
          Τα ένα τέλος ίσως θα είναι αίσιο, αν ο αφελής Έλληνας βρει τη δύναμη να φτύσει την «καραμέλα», πριν λιώσει ολόκληρη και ταυτόχρονα, περιθωριοποιήσει τους «διανομείς» ή τουλάχιστον μέρος αυτών.
         Το άλλο είναι, όσο δεν θα τολμά ή θα είναι ανίκανος ή δεν θα θέλει, ο αφελής Έλληνας, να την φτύσει και να ανέχεται συγχρόνως τους «διανομείς», θα τελειώσει, όταν λιώσει τελείως και «δηλητηριαστεί».
         Έχουμε την επιλογή. Το Πολιτικό Σύστημα μας τη προσφέρει…..


fonientos