Φόβος

 Φοβόμαστε καθημερινά διάφορα είτε ουσιώδη είτε ανούσια πράγματα που μπορούν να μας βγάλουν από την καθημερινότητά μας. Γιατί, ο φόβος ταράζει τον άνθρωπο και τον καθιστά να έχει παγωμένα συναισθήματα και να είναι παράλογος στις σκέψεις του.

Αν και δεν είναι κακό να φοβόμαστε, αν ο φόβος ξεπερνά τα πνευματικά και ψυχικά όρια και φτάνει στην τρέλα, όπως τον Μεσαίωνα ή όταν η Δημοκρατία κινδυνεύει, τότε ο φόβος γίνεται η φυλακή του ανθρώπου!

Διότι, για παράδειγμα, τον Μεσαίωνα οι άνθρωποι ζούσαν σε μια θεοκρατική κοινωνία όπου βασίζονταν στην ύπαρξη Θεού. Γιατί, όμως, συνέβαινε αυτό; Γιατί, πολύ απλά, ο άνθρωπος φοβόταν! Φοβόταν για την τιμωρία του Θεού και για την ζωή του που εξαρτιόταν από αυτήν. Και φοβόταν, γιατί το κοινωνικό κλίμα, οι εξουσίες και άλλοι του έλεγαν του ανθρώπου ότι χάρις τον Θεό ζει και όλα τα παραπάνω που αναφέρθηκαν, για να ελέγχεται και ως υποχείριο να "βοηθά" στην επίτευξη του συμφέροντος των μεγάλων.

Επίσης, όταν χάνεται σταδιακά η ελευθερία του λόγου, η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τις Κυβερνήσεις, επειδή χάθηκε η αξιοπιστία τους, και όταν ο άνθρωπος μπορεί να πιέζεται ασφυκτικά μέσα σε μια Κοινωνία για οποιονδήποτε λόγο, τότε δημιουργείται φόβος. Και τότε γίνονται και στρατιωτικά κινήματα και δικτατορίες, επικρατεί ο φασισμός και χάνεται η Δημοκρατία. Ουσιαστικά, τι είναι ο φασισμός; Είναι το καθεστώς που με τον φόβο σε κακομεταχειρίζεται και σε εκμεταλλεύεται, ώστε να συντηρηθεί το καθεστώς αυτό και να σου πλάθει μια ψεύτικη εικόνα, ώστε να αρχίσει ξανά από την αρχή αυτός ο φαύλος κύκλος! Αλλά, ας μην είμαστε υπερβολικοί: ο φόβος μπορεί να επικρατεί και σε καιρό όπου φαίνεται ότι επικρατεί η Δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα υποβιβάζεται και αλλοιώνεται!

Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά και το γεγονός ότι με την καταπίεση του ανθρώπου και τον φόβο ο ίδιος βάζει το εγώ του πάνω από όλα και για αυτό ο ίδιος καταστρέφει, για να μην καταστραφεί, τότε μπορεί να διαπιστωθεί ότι ο ανεξέλεγκτος φόβος είναι μια φυλακή του ανθρώπου!

Γιατί, όταν φοβάται εξωφρενικά ο άνθρωπος, διαπράττει ακόμα και τα πιο ακραία...

Για αυτό, χρειάζεται να μετριάζουμε τον φόβο μας και να τον χρησιμοποιούμε προς όφελός μας και όχι να γινόμαστε παίγνιά του...