Αδάμαστο πνεύμα.
Η ευρωπαϊκή αγριόγατα, γνωστή στους αρχαίους ως αἴλουρος που υποδεικνύει αυτόν που έχει ευκίνητη ουρά, καθώς ήταν το μόνο ζώο που γνώριζαν ( ή τουλάχιστον που πρόσεξαν) που μπορούσε να κινεί την ουρά του σε όλο το μήκος της.
Οι γάτες είναι αναγκαστικά σαρκοφάγα, οι απόλυτοι κυνηγοί, η κορυφή της εξέλιξης του κλάδου. Το μυώδες αλλά και παράλληλα ελαστικό σώμα τους τους δίνει δύναμη, ευκινησία και ταχύτητα - άλλωστε το ταχύτερο τετράποδο του κόσμου, ο κυναίλουρος ή τσίταχ είναι μια γάτα. Τους λείπει βέβαια η εξαιρετική αντοχή των σκύλων στη διατήρηση της ταχύτητας σε μεγάλες αποστάσεις. Τα πόδια τους μπορούν να συστρέφονται σαν χέρια και να γραπώνουν με τα πάντα κοφτερά νύχια τους. Αυτά, οι γάτες φροντίζουν να διατηρούν πάντα σε καλή κατάσταση ακονίζοντάς τα συχνά και αναδιπλώνοντάς τα στις θήκες τους έως ότου χρειαστούν.
Οι γάτες προσπαθούν να αποφύγουν την παρατεταμένη καταδίωξη της λείας τους για μεγάλες αποστάσεις. Η τεχνική τους βασίζεται στην αιφνιδιαστική προσέγγιση, ταχύτατη αρπαγή και μάχη σώμα με σώμα. Οι ιδιοκτήτες γάτας θα γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να ξεφύγεις απο τον εναγκαλισμό τους ακόμα και χωρίς να χρησιμοποιήσουν νύχια.
Η ευρωπαϊκή αγριόγατα θεωρείται αδάμαστη. Η εξημερωμένη γάτα ανήκει στο ίδιο είδος (αν και για λόγους σαφήνειας στα οικιακά ζώα δίνεται διαφορετική επιστημονική ονομασία απο τους άγριους συγγενείς τους) αλλά προέρχεται απο το αφρικανικό υποείδος Felis silvestris lybica. Εξημερώθηκε στην Αίγυπτο όπου υπήρξε ιδιαίτερα σεβαστή. Εκπροσωπούσε τη θεά Bastet, με δύο φύσεις, την άγρια πλευρά της που εκπροσωπούνταν απο τη λέαινα και την οικιακή προστάτιδα που ενσάρκωνε η γάτα. Ο Ηρόδοτος, κατά το ταξίδι του στην Αίγυπτο, περιγράφει εντυπωσιασμένος τις μεγάλες τιμές που αποδίδονταν στις γάτες, ιδιαίτερα στην ιερή τους πόλη Βουβάστις όπου τεράστια πλήθη μαζευόταν για να προσκυνήσουν.
Στην Ευρώπη η γάτα ήρθε κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους με το αιγυπτιακό της όνομα κάττα. Η αγαπησιάρικη φύση της βοήθησε στη διάδοσή της περισσότερο απο την ικανότητά της ως ποντικοκυνηγός. Προερχόμενη απο ζεστά κλίματα έχει κοντύτερη γούνα και πιο λεπτά χαρακτηριστικά απο τον πιο σκληραγωγημένο ευρωπαίο συγγενή. Οι συνήθεις διαφορές τους φαίνονται στην εικόνα αν και η μεγάλη τους ποικιλομορφία κάνει την αναγνώριση μεταξύ των δύο συγγενών δύσκολη. Πάντως, αν είναι πρόθυμη να πλησιάσει με σηκωμένη ουρά σίγουρα δεν πρόκειται για αγριόγατα.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την επιβίωση της ευρωπαϊκής αγριόγατας είναι η επιμειξία τους με τις οικιακές, παράγοντας που απειλεί τη γενετική καθαρότητα του είδους. Καθώς γίνονται συνεχώς σπανιώτερες ενώ οι οικιακές επελαύνουν, η εξεύρεση αγρίων συντρόφων γίνεται δυσκολότερη με αποτέλεσμα να πληθαίνουν οι ημίαιμες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου