Η Τζούλι μιλά για τα πρώτα συμπτώματα, τις στιγμές που προσπαθούσε να πάρει ανάσα, την ανάγκη για ανθρώπινη επαφή και όσα έμειναν μετά από όλα αυτά.
Η εξάπλωση του κορονοϊού συνεχίζεται με τις περισσότερες χώρες να καταγράφουν κρούσματα- και σε πολλές περιπτώσεις δυστυχώ και νεκρούς. Αυτή είναι η μία όψη.
Υπάρχουν όμως και η άλλη. Αυτή των χιλιάδων -για την ακρίβεια 48.134-ασθενών που νόσησαν, ανάρρωσαν, έλαβα εξιτήρια από τα νοσοκομεία όπου νοσηλεύονταν και τώρα πια έχουν επιστρέψει στην καθημερινότητα τους αφήνοντας πίσω τις ημέρες της απομόνωσης.
Όλοι έχουμε ακούσει το τελευταίο διάστημα για τον κατ′ οίκον περιορισμόανθρώπων ως ένα προληπτικό μέτρο για όσους δεν έχουν νοσήσει αλλά εκτιμάται ότι ήρθαν ή πράγματι ήρθαν σε επαφή με ύποπτα ή/και επιβεβαιωμένα κρούσματα και για το λόγο αυτό είναι κρίσιμης σημασίας για 14ημέρες να μην έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους παρ′ ότι δεν νοσούν.
Επίσης όμως γνωρίζουμε και ότι οι όσοι νοσούν νοσηλεύονται σε ειδικούςθαλάμους αρνητικής πίεσης προκειμένου να περιορίζεται η μετάδοση του ιού.
Και αν και μπορούμε εύκολα μάλλον να φανταστούμε πως μπορεί να είναι η απομόνωση στο σπίτι, είναι δύσκολο να αναλογιστούμε πως μπορεί να είναι η ζωή σε καραντίνα σε ένα νοσοκομείο ενώ λίγοι είναι ασθενείς που έλαβαν εξιτήριο και ήθελαν να μιλήσουν δημόσια και επώνυμα για αυτή τη εμπειρία.
Μια γυναίκα στην Σιγκαπούρη όμως, η Τζούλι αποφάσισε να το κάνει όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο του ΒΒC.
huffingtonpost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου