4 Οκτωβρίου- Παγκόσμια Ημέρα Ζώων

Με τον όρο ζώο περιγράφουμε κάθε έμβιο ον το οποίο κινείται κι έχει αισθήσεις, παρόμοιες με του ανθρώπου. Αν και ο όρος αυτός αφορά κυρίως τα θηλαστικά, περιλαμβάνει και τα ψάρια, έντομα, πτηνά και ερπετά. Επίσης ο όρος ζώο χρησιμοποιείται ως υποτιμητικός χαρακτηρισμός για κάποιον τον οποίο θεωρούμε κατώτερο ή άξεστο, επομένως θεωρούμε τα ζώα κατώτερα όντα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να τα βασανίζουμε και να τα σκοτώνουμε όταν δεν τα έχουμε ανάγκη. Η κακοποίηση μπορεί να είναι τόσο σοβαρή ώστε να επιφέρει τον θάνατο του ζώου, το οποίο είναι ανίκανο να προστατευθεί και δεν έχει «μιλιά» για να διαμαρτυρηθεί.

Τα ζώα είναι όντα με «ψυχή», διότι μπορούν και διαισθάνονται, όταν κοιμούνται βλέπουν όνειρα, αναγνωρίζουν συμπεριφορές και οικεία πρόσωπα, ακόμη και να νιώσουν συναισθήματα αγάπη, φόβο, ευτυχία και πιο πολύπλοκα θλίψη, θρήνο και ζήλια. Οι σκύλοι επηρεάζονται από την συμπεριφορά του αφεντικούς τους, και υιοθετούν ένα μέρος του χαρακτήρα του. Τα ζώα γνωρίζουν τι θα πει αυτοθυσία, και δεν διστάζουν να ρισκάρουν την ζωή τους για να σώσουν κάποιον άνθρωπο ή άλλο ζώο, πολλές φορές δείχνουν περισσότερη ανθρωπιά από τους ίδιους τους ανθρώπους, κι ας λεγόμαστε άνθρωποι. Όταν ένα ζώο κακοποιείται πονάει, βασανίζεται, νιώθει τον ίδιο πόνο που θα ένιωθε ένας άνθρωπος αν πχ. τον πυροβολούσαν, τον ξυλοκοπούσαν ή τον έκαιγαν. Κακοποίηση λογίζεται οποιαδήποτε πράξη μπορεί να απειλήσει την ακεραιότητα, την υγεία και την ζωή ενός ζώου.  Δεν είναι μόνο ο ξυλοδαρμός κι άλλες αποτρόπαιες βασανιστικές πράξεις, αλλά και το να παραμελήσει κάποιος ένα ζώο και να το αφήσει νηστικό και διψασμένο, θεωρείται κακοποίηση. 

Τι είναι όμως αυτό που ωθεί έναν άνθρωπο στην κακοποίηση? Ας δούμε τους λόγους κακοποίησης. Γίνεται για τους εξής λόγους: Ως μέθοδος ελέγχου ή για να είναι το ζώο υπάκουο, για εκπαίδευση, όπως σε τσίρκο,  ως τιμωρία για κάτι που έκαναν και τέλος για ευχαρίστηση. Η κακοποίηση ενός ζώου για ευχαρίστηση, είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα, που θα έπρεπε να μας απασχολεί όλους, είναι ένα σημάδι ότι το άτομο είναι διαταραγμένο ψυχικά και εύκολα αυτό το άτομο μπορεί να κακοποιήσει έναν άνθρωπο, ή ακόμη και να τον δολοφονήσει. Σε μια ψυχολογική έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ, το 70% των πιο στυγνών κακοποιών, δολοφόνων, βιαστών κλπ, στο παρελθόν τους κακοποιούσαν ζώα.  Ένα άτομο το οποίο αρέσκεται στο να βλέπει τα ζώα να υποφέρουν από το χέρι του, με βάση τους ψυχολόγους ήταν θύμα ενδοοικογενειακής βίας, ή κάποιας άλλης κακοποίησης, για παράδειγμα bullying. Μέσα στο διαταραγμένο μυαλό του, προσπαθεί να παίξει το παιχνίδι το πόνου, με αντίστροφους ρόλους, κι εκεί που κάποτε ήταν στην θέση του θύματος παίρνει τον ρόλο του θύτη. Βρίσκει το πιο εύκολο θύμα, ένα ζώο, το οποίο δεν μπορεί να μιλήσει και να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αργά η γρήγορα η θέα βασανισμού η δολοφονίας ενός ζώου δεν θα ικανοποιεί πλέον τον διαταραγμένο θύτη, έτσι θα στραφεί σε ένα ανθρώπινο θύμα, το οποίο θα του δώσει την ικανοποίηση που ψάχνει, κι αυτή η ικανοποίηση μπορεί να μετατραπεί σε εμμονή. Τα άτομα αυτά πάσχουν συχνά από αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, ή κάποια άλλη μορφή διαταραχής της προσωπικότητας. Το "έναυσμα" ή το "μάθημα", το παίρνουν στη παιδική τους ηλικία κυρίως, για παράδειγμα, ένας πατέρας ξυλοκοπεί το κατοικίδιο το οποίο υπάρχει στο σπίτι ως παραδειγματισμό, πράγμα το οποίο θα κάνει και το παιδί αργότερα, δημιουργώντας του ψυχικά τραύματα, τα οποία μπορεί να τον μετατρέπουν σε έναν στυγνό βασανιστή ζώων ή και ανθρώπων ή και δολοφόνο.

Στην Ελλάδα τα περιστατικά κακοποίησης των ζώων είναι αρκετά, αλλά σε μια χώρα όπου το ζώο θεωρείται αντικείμενο, μέσο εργασίας, η παιχνίδι, οι καταγγελίες δεν αντιστοιχούν στο ποσοστό των κακοποιήσεων, ωστόσο κάθε χρόνο αυξάνονται. Τα περισσότερα περιστατικά κακοποίησης συμβαίνουν στην επαρχία κι όχι στις μεγάλες πόλεις. Όταν κάποιος έχει ένα ζώο εργασίας πχ. άλογο ή γαϊδούρι, το οποίο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του αφεντικού του, τότε πρέπει να θανατωθεί, με βάση την «φιλοσοφία» της ελληνικής υπαίθρου, διότι «δεν πρέπει να τρώει τζάμπα», εφ' όσον δεν δουλεύει. Έτσι πολλά αφήνονται, δεμένα σε δέντρα, να πεθάνουν από ασιτία ή να φαγωθούν από τους λύκους. Οι κυνηγοί αφήσουν τα σκυλιά τους στο δάσος να χαθούν, να πεθάνουν από την πείνα, ή να τα βρουν οι λύκοι, όταν τα σκυλιά δεν είναι ικανοί ανιχνευτές ή έχουν γεράσει. Κάποιοι παίρνουν κατοικίδια, τα κρατούν λίγο καιρό κι όταν βαρεθούν οι ίδιοι ή τα παιδιά τους, ή λόγω κρίσης, τα εγκαταλείπουν στους δρόμους, έρμαια στην τύχη τους. Η Ελλάδα έχει κοντά 3 εκ.  σκύλους και γάτες στους δρόμους.

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων είναι για να προασπίζει τα δικαιώματα των ζώων, για να μας θυμίζει ότι τα ζώα δεν είναι άψυχα αντικείμενα, ότι έχουν κι αυτά ζωή και ψυχή κι έχουν δικαίωμα στην ζωή. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε με τα ζώα είναι να γίνουμε φίλοι τους, γιατί αυτό που ψάχνουν είναι αγάπη.