Επιτρέψαμε στους βολεμένους, σε αυτούς που κάθονται και χαίρονται τα κλεμμένα, σε αυτούς που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους να παίρνουν αποφάσεις για μας εδώ και δεκαετίες. Το μεγαλύτερο κακό είναι ότι το τελευταίο οχυρό αυτό της εμπιστοσύνης σε όσους ψηφίσαμε έχει χαθεί. Και στην θέση του, γεννήθηκαν ομάδες φανατισμένων, οργισμένων πολιτών που υποδαυλίζουν την αυτοδικία και τον «πόλεμο». Έναν πόλεμο που συντηρείται στα σοκάκια και τις γειτονιές κυρίως από καταπιεσμένα παιδιά. Παιδιά που δεν βλέπουν μέλλον. Το επικίνδυνο είναι ότι επιτρέψαμε κάποιους να δημαγωγήσουν τα παιδιά αυτά και να τα παρασύρουν σε αλλά μονοπάτια. Τυφλωμένοι πετούν μολότοφ. Ξεκινούν από το σπίτι με γεμάτο το δισάκι τους πέτρες , μάσκες και κουκούλες. Άραγε αυτός που πέταξε την μολότοφ στην Marfin γνώριζε τι έκανε; Χτύπησε τα συμφέροντα; Χτύπησε τον καταναλωτισμό; Χτύπησε το σύστημα; Ένα είναι σίγουρο. Σκότωσε. Αφαίρεσε τέσσερις ζωές που υποχρεώθηκαν να βρίσκονται στα γραφεία τους για να ζήσουν. Υπηρετώντας το σύστημα. Πώς αλλιώς θα επιβίωναν;
Μας ενημέρωσαν για σύγκληση πολιτικών αρχηγών; Ε και; Περιμένουν δηλαδή να πιστέψουμε πώς όλα θ αλλάξουν μετά από μια εθιμοτυπική συνάντηση; Πρέπει όλοι ανεξαιρέτως κομματικής σημαίας να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πρέπει επιτέλους να διαχειριστούν αυτό που έρχεται με μαγκιά και όραμα. Όχι αλλά λόγια. Έργα. Ξέρετε κύριοι κυβερνώντες πότε θα ηρεμήσει ο κόσμος; Δεν ξέρετε. Πώς να ξέρετε αφού λίγοι είναι εκείνοι που αφουγκράζονται τα «θέλω» των νέων. Ο κόσμος θα ηρεμήσει, όταν δεί ξανά την ελπίδα να γεννιέται. Όταν αλλάξετε το νόμο περί ευθύνης Υπουργών. Όταν η δικαιοσύνη θα αποδίδεται γρήγορα και σωστά. Όταν οι Βουλευτές θα πάψουν να είναι στο απυρόβλητο. Όταν τελικώς και για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση θα καταλάβετε ότι φοράτε παντελόνια και θα στείλετε κάποιον στην Φυλακή. Τότε ίσως κάτι αλλάξει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου