Θαλάσσια αιολικά πάρκα, στην Ελλάδα...

Η δημιουργία Θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων δίνει μεγαλύτερη και καλύτερη απόδοση σε σχέση με αυτά που βρίσκονται στην ξηρά, στη θάλασσα πνέουν εντονότεροι άνεμοι και επίσης, δεδομένου ότι η παραγόμενη ενέργεια μεταβάλλεται ανάλογα με τον κύβο της ταχύτητας του ανέμου, εκτιμάται ότι κάθε θαλάσσια ανεμογεννήτρια παράγει αρκετή ενέργεια σε έναν χρόνο, ώστε να καλύψει τις ανάγκες περίπου 1.500 νοικοκυριών, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει κατά 35.000 τόνους την παραγωγή του διοξειδίου του άνθρακα. Αν συνυπολογιστεί και ο χρόνος ζωής της, που στη θάλασσα είναι μεγαλύτερος κατά 25 χρόνια, προκύπτει η μεγάλη σημασία της εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας για την προστασία του περιβάλλοντος. Στα παραπάνω συμπεράσματα καταλήγει μελέτη επιστημονικής ομάδας του Εργαστηρίου Λιμενικών Εργων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με διευθυντή τον πρύτανη Κωνσταντίνο Μουτζούρη, η οποία διερευνά το σύνολο της ακτογραμμής της Ελλάδας για τον εντοπισμό κατάλληλων παράκτιων θέσεων για εγκατάσταση Θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων.

Ενεργειακή μελέτη για την Ελλάδα έδειξε ότι η χώρα μας μπορεί να καλύψει με 500 μεγάλες ανεμογεννήτριες τουλάχιστον το 10% των ενεργειακών αναγκών της, ενώ τα νησιά του Αιγαίου πελάγους, τα οποία έχουν πολύ υψηλό δυναμικό, εάν διασυνδεθούν με το εθνικό ηλεκτρικό δίκτυο μπορούν να αποτελέσουν αιολικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αντίστοιχους με τους θερμοηλεκτρικούς της ενδοχώρας. Ωστόσο, υπολείπονται σήμερα σε αριθμό και δυναμικό αιολικών πάρκων.
Τα βασικά πλεονεκτήματα μιας τέτοιας λύσης είναι: -Διαθεσιμότητα άφθονων, μεγάλων, συνεχών εκτάσεων στο θαλάσσιο χώρο για την εγκατάσταση τέτοιων έργων, υψηλές ταχύτητες ανέμου, μικρότερη τύρβη ανέμου, λόγω των μειωμένων διαφορών θερμοκρασίας στη διεπιφάνεια θαλάσσης και ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα την αύξηση της αποδόσεως των ανεμογεννητριών και του χρόνου ζωής τους κατά 5 έτη τουλάχιστον, λόγω της μικρότερης καταπονήσεως τους.

-Μικρότερη τραχύτητα στην επιφάνεια θαλάσσης, λόγω της πιο ομοιόμορφης καθ' ύψος κατανομής των ταχυτήτων του ανέμου, με αποτέλεσμα να δύναται να χρησιμοποιηθούν χαμηλότερες (άρα και φτηνότερες) ανεμογεννήτριες.

Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι περιορισμένες. -Καμία επίπτωση στο ανθρώπινο περιβάλλον, λόγω της εγκαταστάσεως των αιολικών πάρκων στο θαλάσσιο χώρο και σε μακρινή απόσταση από την παράκτια ζώνη, με αποτέλεσμα ο θόρυβος και η οπτική όχληση να μην έχουν καμία επίπτωση. Επιπλέον, δεν αλλοιώνονται οι χρήσεις ακτής.

-Η σημαντικότερη θετική επίπτωση στο περιβάλλον παραμένει η μηδενική εκπομπή ρυπογόνων ουσιών και αποβλήτων. Η συνολική απαιτούμενη ενέργεια για την κατασκευή, εγκατάσταση και συντήρηση της ανεμογεννήτριας προκύπτει να είναι λιγότερη από 2,5% της συνολικά παραγόμενης από το αιολικό πάρκο (S. Krohn, 2002). Τα αποτελέσματα εκτιμάται να είναι θετικότερα, λόγω του αναμενόμενου μεγαλύτερου χρόνου ζωής των Α/Γ στη θάλασσα».

Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, οι περιοχές που έχουν επιλεγεί αφορούν την πρώτη φάση της ανάπτυξης θαλάσσιων αιολικών πάρκων και είναι, ο Αϊ-Στράτης, η Αλεξανδρούπολη, η Θάσος, η Κάρπαθος, η Κέρκυρα, το Κρυονέρι, η Κύμη, η Λευκάδα, η Λήμνος, οι Πεταλιοί, η Σαμοθράκη και το Φανάρι.

Η προκαταρκτική χωροθέτηση των περιοχών ενδιαφέροντος των θαλάσσιων αιολικών πάρκων παρουσιάστηκε από την ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος σε φορείς της αγοράς ενέργειας, εταιρείες, εκπροσώπους υπουργείων και μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Σύμφωνα με τον νόμο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που ψηφίστηκε πρόσφατα, για να προχωρήσει η διαδικασία αδειοδότησης για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, απαιτείται η προκαταρκτική αδειοδότηση των περιοχών ενδιαφέροντος επί των οποίων θα γίνουν στη συνέχεια οι αναλυτικές μελέτες και η διαδικασία εκπόνησης Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Μέσα από τη διαδικασία αυτή θα καθοριστεί η ακριβής θέση των θαλάσσιων αιολικών πάρκων, η θαλάσσια έκταση που καταλαμβάνουν και η μέγιστη εγκατεστημένη ισχύς των ανεμογεννητριών. Οι περιοχές αυτές, οι οποίες σύμφωνα με τον ίδιο νόμο θα είναι συνολικά 274 τετραγωνικά χιλιόμετρα, θα δημοπρατηθούν.

Οπως επισημαίνεται από το υπουργείο, για να εξασφαλιστεί η ταχύτητα της ανάπτυξης, η αξιοπιστία και η οικονομικότητα των εγκαταστάσεων, επιλέχθηκε για την πρώτη φάση η τεχνολογία της θεμελίωσης των ανεμογεννητριών στον θαλάσσιο πυθμένα, αποκλείοντας τις πλωτές ανεμογεννήτριες και τα μεγάλα θαλάσσια βάθη. Πλωτές λύσεις θα εξεταστούν σε πιθανή δεύτερη φάση του προγράμματος (2017-2025), εφόσον προκύψει σχετική ανάγκη.