Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Κάθε πατέρας μπορεί να είναι συναισθηματικά και πρακτικά, διαθέσιμος να μεγαλώσει το παιδί του χωρίς να περιορίζεται μόνο στο να αγοράζει πάνες και φρουτόκρεμες. Τα παιδιά που παίζουν συχνά με τον πατέρα τους γίνονται πιο δραστήρια, κατακτούν ευκολότερα τις δεξιότητες, μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις καταστάσεις και να αντέχουν την ήττα. Τα παιδιά που βίωσαν την πατρότητα γίνονται επίσης περισσότερο κοινωνικά και ικανά να δημιουργούν ζεστές σχέσεις. Η θετική και  ενισχυτική στάση του πατέρα, βοηθά το παιδί να αντιμετωπίζει  ώριμα τα προβλήματά του  και να βρίσκει λύσεις όταν μεγαλώνει.Η πατρική φροντίδα βοηθά επίσης στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης και στην καλύτερη σχολική επίδοση.

Τα αποτελέσματα των ερευνών επιβεβαιώνουν την άποψη των ειδικών, πως για την σωστή ανάπτυξη των παιδιών χρειάζεται μια σωστή αναλογία καλής πατρικής και μητρικής παρουσίας. Τα παιδιά χρειάζονται, σε όλα τα εξελικτικά στάδια της παιδικής-εφηβικής ηλικίας, οχι μόνο την μητέρα αλλά και τον πατέρα ως πρόσωπο αγάπης, ασφάλειας, φροντίδας, ως πρόσωπο για ταύτιση και αργότερα ως πρόσωπο εναντίον του οποίου μπορούν να επαναστατήσουν για να διαφοροποιηθούν και να εξελιχθούν.

Σύζυγοι Σύμμαχοι-Όχι Ανταγωνιστές και Ελεγκτές: -Στο κατά πόσο ο πατέρας θα αναλάβει το ρόλο του εξαρτάται , εκτός των άλλων προσωπικών του παραγόντων, από την <<εξουσιοδότηση>> που του παρέχει η σύζυγός του και από το πόσο έτοιμη είναι να δεχτεί και τα λάθη του σχετικά με το μεγάλωμα του παιδιού τους. Είναι σημαντικό να αισθάνονται και οι 2 γονείς ότι μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες και να εκφραστούν χωρίς να φοβούνται την κριτική του/της συζύγου.

Η Επίδραση των Προσωπικών Βιωμάτων στον Πατρικό Ρόλο: -Ορισμένοι πατέρες δεν εκφράζουν τα τρυφερά τους συναισθήματα προς το παιδί τους, φοβούνται μήπως η έκφραση των συναισθημάτων τους ερμηνευτεί σαν αδυναμία, ντρέπονται να αφαιθούν σε μια σωματική επαφή με το παιδί τους. Αν η τρέχουσα οικογενειακή ζωή δεν έχει προβλήματα, πράγμα δύσκολο για όσουε <<έχουν>> αρνητικά βιώματα, τότε κάποια από τα αίτια της ανεπιθύμητης πατρικής συμπεριφοράς βρίσκονται στην παιδική ηλικία των πατέρων.

Απουσία Πατέρα-Δυστυχία Παιδιού:-Υπαρχουν δυστυχώς άνθρωποι που δεν έζησαν ποτέ την εμπειρία μιας πατρικής σχέσης γεμάτης συναίσθημα. Έχουμε ακούσει για πατέρες ¨απόμακρους¨, ¨αδιάφορους¨, για πατέρες που ¨τους φοβόντουσαν¨, ¨τους λυπόντουσαν¨, ¨τους μισούσαν¨. Η κακή σχέση με τον πατέρα είναι πολλές φορές το ίδιο επώδυνη όσο και η φυσική του έλλειψη.