Μια εποχή κρίσης είναι γεμάτη από «ίσως» και η βεβαιότητα παραμένει το ζητούμενοΙσως κάποιοι εθισμένοι στην αδρεναλίνη της έντασης αποζητούν την αναταραχή, τις συγκρούσεις, τις εκρήξεις (κυρίως αυτές), τις άγονες αντιπαραθέσεις, τις αδικαιολόγητες διαφωνίες.
Ισως κάποιοι εθισμένοι στην αναπαραγωγή πεθαμένων ιδεολογιών ψάχνουν απεγνωσμένα για κοινωνικά ερείσματα στον σύγχρονο κόσμο, υιοθετώντας τακτικές τρομοκρατίας.
Ισως κάποιοι εθισμένοι στο παρελθόν να θεωρούν ότι τίποτα δεν αλλάζει «και όλα τα ίδια μένουν», θεωρώντας ότι μόνοι αυτοί μπορούν να αφουγκραστούν τις πραγματικές ανάγκες ενός «παγωμένου» κόσμου.
Ισως κάποιοι ωθούνται στο έγκλημα γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και
βουλιάζουν βαθύτερα σε ένα βαθύτερο έγκλημα γιατί μπορούσαν να κάνουν αλλιώς αλλά απλώς δεν διέθεταν την απαραίτητη ψυχραιμία.Ισως κάποιοι θέλουν να μας πουλήσουν ακριβά αγοράζοντάς μας φτηνά, γιατί αυτή είναι η δουλειά τους.
Ισως κάποιοι δεν θέλουν να κάνουν τίποτα απ’ όσα υποσχέθηκαν γιατί έχασαν τη θέληση ή ανακάλυψαν ότι δεν έχουν τη δύναμη.
Ισως, επίσης, κάποιοι θέλουν να συνεχίζουν να ζουν σ’ έναν κόσμο ανάμεσα στην ανατολή και την ευρώπη, διαλέγοντας κατά περίπτωση τη συμπεριφορά που τους συμφέρει ανατολίτικη στην ψυχή, ευρωπαϊκή στην εμφάνιση.
Ισως κάποιοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι μια τελειωμένη χώρα. Αυτοί οι τελευταίοι δεν παίρνουν υπόψη τους τους Ελληνες, που γιορτάζουν το Πάσχα τους. Και αυτοί οι Ελληνες δεν είναι τελειωμένοι. Για την ακρίβεια, βρίσκονται στην αρχή μιας νέας πορείας που απαιτεί προσήλωση, νηφαλιότητα και υπομονή. Αξίες αναγκαίες τουλάχιστον για τις επόμενες γενιές. Ισως…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου