Καλημέρα..κι ας Νυχτώνει..

Σήμερα άνοιξα ξανά
το τετράδιο της ζωής μας !
ήταν κενό και το 'κλεισα πάλι
καθώς στην ανάσα σου κρεμιέμαι
αναρριχώμενος ψηλά στο Θεό έφτασα
καρδιά μου να σε βρω ...
ναι, εκεί σ' αντάμωσα
το περασμένο καλοκαίρι
κι εκεί σε ψάχνω...πάντα!

Εσύ κι εγώ,
ξεχωριστές μοναξιές, όμοιες αυταπάτες,
μα απόψε δεν μου λείπεις...
δεν τρέμει όπως κάποτε η καρδιά ...
άκου με...
μια γουλιά όνειρο απ' τα χείλια σου ζητούσα,
διψούσα τόσο, κι η νύχτα αργούσε πολύ...



Σε σκέφτομαι...
με τα χέρια της θύμησης
ζωγραφίζω το πορτραίτο σου...
μάτια καθρέφτες,
χείλια πυρωμένα συρματοπλέγματα
κι ένα κορμί λεωφόρος
ταχείας διαδρομής.

Πατάω γκάζι...,
κι άλλο... κι άλλο...
θέλω να σπάσω το όριο της ταχύτητάς μου
και να συντριβώ με μια ανάσα
στης κυριαρχίας σου τον πέτρινο τοίχο...

Άσε με ξανά στα απόκρημνα μονοπάτια
των χειλιών σου ν' ανεβώ
εκεί που η ανάσα σου ψιθυρίζει
όλου του κόσμου τα μυστικά ...
κι ο θεός Ήλιος αρχίζει ν' αχνοφέγγει
εκεί... στο καθρέφτισμα του φιλιού σου...

Άσε με ν' αναρωτιέμαι
αν ανθίσαν και φέτος οι ανεμώνες ...
αυτές που αγαπάς ...

Καλημέρα!
κι ας νυχτώνει...
καλημέρα θα σου λέω...