Ξεχάστε το πετρέλαιο. Η επόμενη πλουτοπαραγωγική πηγή που βρίσκεται ήδη στο στόχαστρο μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και κρατών είναι το νερό.
Ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε, Μπαν Κι-Μουν, είχε δηλώσει στο πρόσφατο Διεθνές Φόρουμ για το Νερό, που έγινε τον περασμένο Μάρτιο στην Κωνσταντινούπολη, ότι η έλλειψη νερού είναι << πιθανή αιτία για πολέμους και συγκρούσεις>>. Σύμφωνα με έκθεσή του το 50% του πληθυσμού της Γης θα ζει σε περιοχές όπου το νερό θα σπανίζει το 2030.
Την δεκαετίας του 1990 διεθνείς οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, άσκησαν ποικίλες πιέσεις για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην παροχή νερού. Πάνω από το 90% της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και υγιεινής σε όλο τον κόσμο ανήκει στο Δημόσιο, υπάρχει ωστόσο ένα 9% υπηρεσιών ύδρευσης που παρέχεται από ιδιώτες. Το 1990 υπήρχαν μόνο 12 χώρες με ιδιωτικές υπηρεσίες παροχής πόσιμου νερού.
Σήμερα ο αριθμός αυτός έχει ξεπεράσει τις 100 χώρες και η αγορά νερού υπολογίζεται σε 500 δις δολάρια το χρόνο και εκτιμάται ότι στα επόμενα χρόνια μπορεί να φτάσει και στα 3 τρις δολάρια.
Πολυεθνικές εταιρείες όπως η Coca-Cola και η PepsiCo, επιχείρησαν να ανοίξουν δουλειές για την εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων στην Κεράλα της Ινδίας, συναντώντας έντονες αντιδράσεις, με τις τοπικές αρχές να ακυρώνουν τελικά τις σχετικές άδειες. Δυναμικές αντιδράσεις και ταραχές σημειώθηκαν και στις Βολιβία και Αργεντινή.
Οι 3 μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του νερού είναι η γαλλική Suez, που εξυπηρετεί 117.4 εκατ ανθρώπους στον κόσμο, η επίσης γαλλική Veolia Environment (Vivendi) με 108.2 εκατ και η γερμανική εταιρεία κοινής ωφέλειας RWE με 69.5 εκατ .
Οι περισσότεροι ειδικοί εκτιμούν ότι υπάρχει αρκετό νερό, αλλά όπως όλα τα αγαθά και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, το πρόβλημα βρίσκεται στην άνιση κατανομή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου