Τελικά τα 2 μεγάλα κόμματα κατάφεραν να κρατήσουν τις δυνάμεις τους ως ένα σημείο που κατά την γνώμη μου είναι μεγάλη επιτυχία κάτω από την συνεχή απαξίωση τους ψήφισε περίπου το 70% των ψηφοφόρων. Ο Έλληνας επέλεξε ως καλύτερο τρόπο εκδήλωσης της δυσαρέσκειας του την αποχή από τις εκλογές. Περίπου 1 στους 2 δεν πήγε να ψηφίσει. Η αποχή για μένα είναι συνώνυμη με την αδράνεια, γιατί όταν είμαστε δυσαρεστημένοι με κάτι προσπαθούμε να το αλλάξουμε και όχι να αδιαφορήσουμε γι αυτό. Αδιαφορώντας για κάτι είναι σαν να το συντηρούμε ως έχει. Τι κατάφερε η αποχή του ελληνικού λαού που εν τέλει έχει και κάποια μυνήματα? Να αποφασίζουν οι μισοί για το τι θέλει το σύνολο του ελληνικού λαού. Ας φέρουμε ένα μικρό παράδειγμα για να καταλάβετε ότι τα 2 μεγάλα κόμματα προτιμούν και ενθαρρύνουν την αποχή από το να πάει ένας ψηφοφόρος και να τους καταψηφίσει :
Έστω ότι το εκλογικό σώμα είναι 10 εκατομμύρια (περίπου όπως είναι στην Ελλάδα), με 50% αποχή(όσο και στις εκλογές) περίπου, οι ψηφίσαντες είναι 5 εκατ.
Για ευκολία του παραδείγματος έστω ότι το πρώτο κόμμα πήρε 40%, δηλαδή από τα 5 εκατ το ψηφίσαν τα 2 εκατ.
Το δεύτερο κόμμα 30%, δηλαδή 1,5 εκατ ψήφους.
Ας θεωρήσουμε ότι αυτοί που δεν ψήφισαν είναι δυσαρεστημένοι των 2 πρώτων κομμάτων στην πλειοψηφία:
Αν από την αποχή ερχόταν να ψηφίσει το 10% τα μικρότερα κόμματα, τα αποτελέσματα θα ήταν ως εξής:
Θα ψήφιζαν 6 εκατ, οι ψήφοι στο πρώτο κόμμα θα ήταν οι ίδιοι, δηλαδή 2 εκατ. Όμως ως ποσοστό επί τοις εκατό θα ήταν 33,3% , ενώ στο δεύτερο κόμμα θα ήταν 25%. Ενώ τα μικρότερα κόμματα από το 30% που είχαν θα ξεπερνούσαν το 40%.
Άρα ποιον συμφέρει η αποχή? Δεν θα μιλούσαμε με αυτά τα αποτελέσματα για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της χώρας? Ο δικομματισμός δεν θα είχε υποχωρήσει στα χαμηλότερα ποσοστά της μεταπολίτευσης? Σε ποια περίπτωση θα ήταν ισχυρότερο το μήνυμα στην κυβέρνηση και στην εν αναμονή κυβέρνηση? Στην πρώτη περίπτωση του παραδείγματος η στην δεύτερη?
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου