Ξεφυλλίζω εφημερίδες, ηλεκτρονικά προσπερνάω ασήμαντα ειδησεογραφικά κείμενα που κοινό παρανομαστή έχουν μια εντελώς νεογέννητη συναλλαγματική δημοσιογραφική γκριμάτσα. Αρχίζουν με μεγάλες περιόδους ευοίωνων (φτιαχτών προφανώς διάστασεων αγοραστικά ελληνικά προϊόντα φαντασίας «αφασίας») γεωμετρικών ελληνικών οικονομικών προοπτικών και η τελευταία συνήθως παράγραφος συνοψίζει την εντελώς καλλιεργημένης εδώ και χρόνια αληθινή ελληνική εικόνα διαστροφής και ταξικού τελικά πολέμου.
Δηλαδή σε τελική ανάλυση τα μεγέθη είναι ψεύτικα.
Πάμε από το κακό στο χειρότερο.
Όλοι το ξέρουν. Απλά σύσσωμο το ελληνικό πολιτικό σύστημα επιβάλλει με φερέφωνα πλούσιους ρεμπέτες δημοσιογράφους (από σφαίρες τα κονομούσα σε ‘σενα τα ακουμπούσα...) το νέο είδος φτωχού Έλληνα.
Του Επηρμένου φτωχού ‘Ελληνα.
Το βλέπεις να συνοψίζεται στη μισή Αθήνα που βάζει προσωρινό λουκέτο για διακοπές Δεκαπενταύγουστο και στην άλλη μισή που έχει βάλει οριστικό λουκέτο εδώ κι αρκετούς μήνες και βρίσκεται σε μόνιμες διακοπές με χορηγούς το Ελληνικό δημόσιο, καταναλωτικά δάνεια και 10 πιστωτικές κάρτες στο άδειο από ευρώ, δολλάρια ή δραχμές πορτοφόλι.
Στο Αιγαίο κάνουν καλλιστεία φέτος εκτός από τους αρχηγούς γυμναστηρίων και μεγάλων πολιτικών κομμάτων, εφοπλιστές προπέρσινοι και περσινοί, πρώην σύζυγοι βρετανών πρωθυπουργών που αλληθωρίζουνε με ένα μάτι στον Big Ben και το άλλο στην Βόρεια Κύπρο, τουρκικές φρεγάτες της παράβασης, παπάδες και αρχιμανδρίτες του anti- solarium, φουσκωτά της κατανάλωσης και του σώματος δίωξης οικονομικού εγκλήματος, γυναίκες Βασίλισσες της εμμηνόπαυσης με μαλλί ξανθό κομμωτηρίου τύπου Β., άγρια σκυλόψαρα.
Πρόσφατα διάβαζα σε κάποιου απαράδεκτου και προβληματικού προφανώς τύπου facebook καννίβαλου που με αδιαπέραστη θρησκευτική ματαιοδοξία, υπερασπίζεται μέσω χριστιανικών πατερικών γραφών όλους εκείνους τους σύγχρονους ιερείς της σφαλιάρας που αρνούνται να «διαβάσουν» όσους αυτοκτονούν. Πρόσφατη έρευνα καταγράφει λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα 2 αυτοκτονίες ημερησίως λόγω τραπεζικών χρεών και οικονομικής δυσπραγίας. (Είναι από τις ειδήσεις που περνάνε στα ψιλά, φίλε αναγνώστη. Πουλάει περισσότερο, καλοκαιριάτικα βλέπεις, η εικόνα μια μαυρισμένης Γιάννας Αγγελοπούλου Δασκαλάκη στη Μύκονο με μαγιό ειδική παραγγελία στον “πεθαμένο” Gaultier, στο ένα χέρι iphone 4 και στο όλο μακρύ και χοντρό κουβανέζικο πούρο.)
Στις εφημερίδες της πολιτικής επιληψίας και στα κίτρινα ειδησεογραφικά κανάλια προσπερνάνε κι άλλες λίστες με διεφθαρμένους έλληνες κλέφτες. Κάποιοι είναι πολύ σταρ κάποιοι είναι αντι- σταρ. Το σίγουρο πάντως είναι ότι όσο πιο πολλά «χώνεις» σε παρτίδες αυτοκυριαρχίας με φόντο διυλιστήρια της παραφοράς στο Αιγαίο ή αλλού τόσο πιο εύκολα δεν περνάς ούτε για μια ρακή από αυτές τις λίστες της ντροπής.
Κάτω από το σπίτι μου, ξαναείδα αυτή την εβδομάδα, άνθρωπο να ψάχνει στον κάδο των απορριμάτων και να γεμίζει τη σακκούλα του με αποφάγια και φέτες από φαγωμένο καρπούζι. Γίνεται συνήθως όταν πέφτει η νύχτα. Προφανώς ντρέπεται νωρίτερα. Στην άλλη γωνία του δρόμου κάποια κυρία μαζεύει από τους κάδους του super market το ανιαρό πεταμένο φαγητό της ημέρας. Έχει εγκαταστήσει κι ένα αυτοσχέδιο ασκητικό αντίσκηνο στο απέναντι πεζοδρόμιο, και παραφυλάει την ώρα που ο τελευταίος υπάλληλος θα αδειάσει το φαγητό στον κάδο χειροβομβίδα.
Παρατηρώ δυο μέρες τώρα πιο συχνά τον κόσμο από τη βεράντα μου. Περιμένω να έρθει ο χειμώνας.
Αυτός που θα υπενθυμίσει πως θάνατος θα πει πάνω απ’ όλα αυτό: πως όσα είδες, τα είδες επί ματαίω. Πένθος των πραγμάτων που αισθανθήκαμε.
Κι εμείς εδώ από τη συχνότητα του mediasoup με πνεύμα όχι παρτσακλό, αλλά με πνεύμα εκπαιδευτή μάχης θα συντονιστούμε στη συχνότητα του επερχόμενου χειμερινού υβριδίου οικονομικού πολέμου.
Να περάσετε με καθολική κι ελληνικά εκλεπτυσμένη θρησκευτική ευλάβεια τον δύσκολο αυτό ελληνικό Δεκαπενταύγουστο. (και μακρυά από εμάς κι άλλα αιφνίδια νησιώτικα διαγγέλματα κατοχικής και αντιδημοκρατικής πολιτειακής αυτολύπης।)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου